17 เม.ย. 2020 เวลา 17:37 • กีฬา
ถึงกับเขียนไม่ออกเลย
เมื่อได้รับเกียรติให้เขียนบทความเรื่องการเลี้ยงลูกและสนับสนุนให้ลูกเป็นนักกีฬากอล์ฟ
บอกเขาว่าลูกไม่ได้มีรางวัลโดดเด่นอะไรนะคะ เขามีแค่สองอย่างคือรักกอล์ฟกับรักเพื่อน... นั่นหละครับที่ผมต้องการ...คุณแม่เขียนเลยครับ....อื่มมมเครียดกว่าเดิม😁
ผมชื่อเจเจ ครับ ด.ช. จิรัฎฐ์ เจียรรัตนพงศ์ อายุ 11 ขวบ 1 เดือน ผมรู้จักกอล์ฟครั้งแรกตอนผมอายุได้ประมาณ 10 เดือน คุณแม่จะพาผมไปนั่งดูปะป๊าไดรฟกอล์ฟบ่อยบ่อยครับ
ผมมีไม้กอล์ฟตอนผมอายุ 2 ขวบ ตีป๊อกแป๊กไปเรื่อยครับ จนผมอายุ 7 ขวบ ป๊าเห็นว่าผมคงจะมีแววจึงซื้อไม้กอล์ฟชุดแรกให้ และเริ่มเรียนกับโปรบุญช่วยคือโปรคนแรกของผมครับ ต่อมาผมได้ไปเรียนกับโปรใหม่จนถึงปัจจุบันนี้ที่ รร. สอนกอล์ฟเชาวรัตน์
ผมเริ่มลงแข่งครั้งแรกตอน 8 ขวบ ได้ที่สอง แม่ถามผมว่าเสียใจไหมที่ไม่ชนะ ผมบอกแม่ว่าไม่เสียใจเลยครับ ผมสนุกมากครับ และผมชอบมากที่ได้ลงแข่งครับ
ผมเรียนและลงแข่งขันบ้างสลับกันไปผมเริ่มได้ถ้วยรางวัล หลายใบครับ
พ่อผมเห็นว่าผมคงจะไปได้ดีทางนี้ จึงเริ่มให้ผมลงแข่งสนาม TGA เมื่ออายุ 9 ขวบ ผมได้ที่เกือบสุดท้ายเลยครับ และแข่งอีกหลายครั้ง ผมก็ยังไม่ได้ถ้วยรางวัลครับ
แม่ถามผมว่าหรือผมจะกลับไปแข่งสนามเดิมไหม อันนี้มันอาจจะยากเกินไปสำหรับผม ผมบอกว่าไม่ครับถึงผมจะไม่ได้ถ้วยก็ไม่เป็นไร ผมชอบแข่งกับคนเก่งเก่ง ผมชอบมีเพื่อน และผมจะได้เรียนรู้จากเขาด้วยครับ
โปรบอกผมว่าเบื้องหน้าเห็นเขาเล่นกันเก่งเก่ง รู้ไหมเบื้องหลังเขาต้องฝึกหนักกันขนาดไหน ถ้าอยากเก่งแบบเขา เราก็ต้องฝึกทักษะพื้นฐานให้ดี ขยัน และมีวินัย
ถ้าถามว่าแมทไหนที่ผมประทับใจ คงเป็นการแข่งขัน TGA ตอน 10 ขวบ ผมได้อยู่ก๊วนผู้นำ ได้แข่งกับเมกะ ซึ่งเมกะเก่งมาก เขามีตีเสีย ตีตกทราย ตีออกนอกแฟร์เวย์บ้าง แต่เขาไม่หวั่นไหวเลยครับ เขาอยู่ในเกมส์ เขาแก้ปัญหาได้ ผมชื่นชมเขามากครับ และเราก็ได้เป็นเพื่อนกันครับ ครั้งนั้นเมกะได้ที่ 1 ผมได้ที่ 5 ครับ
มีการแข่งขันอันไหนไหมที่รู้สึกกดดันมาก มีครับ ผมลงแข่งขัน class D อย่างสม่ำเสมอ จนผมได้เข้ารอบ Qualify ผม ครอบครัวและโปรดีใจมากครับ การพยายามของผมทำให้ผมได้มีวันนี้ แต่ผมตีไม่ดีเลยครับ เป็นครั้งแรกที่ผมไม่สนุก ผมรู้สึกแย่มากครับ ป๊าบอกว่าให้เราทำหน้าที่ของเราให้เสร็จ ผมต้องแข่งขันจนจบครบสามวัน ไม่ต้องสนใจว่าผมจะได้ที่เท่าไหร่ เรามาได้ไกลขนาดนี้ก็เกินความคาดหวังแล้ว เรากลับไปซ้อมแล้วเราจะกลับมาใหม่ ตกลงไหม
ทุกวันนี้ผมก็เริ่มฝึกกันใหม่ ทักษะพื้นฐานผมต้องดี ออกกำลัง ฝึกร่างกาย ผมฝึกสลับกับการออกรอบพร้อมเพื่อนเพื่อนที่ รร. ผมชอบออกรอบกับเพื่อนมากครับ
ผมชอบกีฬาทุกชนิดครับ ผมเป็นนักฟุตบอลโรงเรียนด้วยครับ แม่ถามผมว่า ผมจะเลือกอะไร เพราะถ้าเราจะเป็นนักกีฬาเราต้องฝึกหนัก การทำทั้งสองอย่างพร้อมพร้อมกันอาจจะไม่ได้ดีสักอย่าง ผมบอกแม่ว่าผมเลือกกอล์ฟครับ ผมให้ความสำคัญกับกอล์ฟเป็นอันดับแรกครับ
ผมชอบกีฬาทั้งสองอย่างแตกต่างกันไปครับ ฟุตบอลทำให้ผมได้เล่นเป็นทีมครับ รร. ฝึกเราให้ทำงานเป็นทีมครับ ส่วนการเล่นกอล์ฟฝึกให้เราแข่งกับตัวเอง อยู่ในเกมส์ของตัวเอง คู่แข่งคือหลุมพรางต่างต่างที่สร้างขึ้นมา เพื่อฝึกให้เราก้าวข้ามไป และมีเพื่อนร่วมก๊วน ร่วมเดินทางไปด้วยกันครับ
อนาคตคิดว่าตัวเองจะเป็นนักกีฬากอล์ฟไหม... นักกีฬากอล์ฟก็ยังเป็นสิ่งที่ผมอยากจะเป็นนะครับ แต่ผมก็ยังไม่ทราบหรอกครับ ป๊ากับแม่สนับสนุนให้ผมเรียนรู้ทุกทุกอย่างครับและตั้งใจทำให้ดี ผมยังชอบการแสดง ชอบเป็นพิธีกร และยังชอบทำอาหารอีกด้วยครับ ผมชอบการเดินทาง ชอบมีเพื่อนและเรียนรู้ครับ
รู้สึกว่าชีวิตตัวเองเป็นอย่างไร..
ผมว่าผมโชคดีมากมากครับ ผมมีคนสนับสนุนผมมากมาย ผมมีป๊าที่อยู่กับผมตลอดเวลา ตากแดด ตากฝนกับผม จะชนะหรือแพ้ป๊าก็อยู่กับผม ผมแข่งเสร็จผมเหนื่อยผมหลับในรถทุกครั้ง ป๊าก็เหนื่อยแต่ป๊าจะขับรถพาผมกลับบ้านอย่างปลอดภัยเสมอ... แม่จะช่วยเตรียมเสบียงให้ผมเวลาผมไปแข่ง ทุกครั้งที่ผมกลับมา แม่จะถามว่าสนุกไหมลูก ครั้งนี้ได้เจอใครบ้าง เจอเพื่อนรักไหม... แม่ไม่เคยสนใจว่าจะชนะหรือแพ้...
ผมมีโปรที่ใจดีมากมาก โปรให้โอกาสผมเล่นในแบบที่ผมคิด ฝึกฝนผมไม่เคยท้อ ผมก็ดื้ออยู่บ่อยครั้งครับ แต่โปรก็ยังดูแลและตั้งใจสอนผมมากครับ... โรงเรียนก็สนับสนุนผมครับ ให้ทุนนักกีฬาด้วยครับ ผมภูมิใจมากครับ ผมจะเล่นกอล์ฟต่อไปเรื่อยเรื่อยผมรักกีฬากอล์ฟครับ
ขอบคุณที่ให้ความสำคัญและเป็นกำลังใจให้ผมครับ
สวัสดีครับ
โฆษณา