แบ่งปัน...เพื่อกำลังใจ✨❤️
วันนี้หยิบแบงค์ยี่สิบขึ้นมา...แล้วก็แวปนึกถึงเรื่องวันนั้น...
เกิดขึ้นบนรถระหว่างเดินทาง...
เรื่องนี้น่าจะประมาณเกือบๆสิบปีได้ค่ะ จำได้ว่าตอนนั้นครอบครัวเราไปเที่ยวน่าจะเป็นตลาดน้ำสักที่(ตลาดน้ำในประเทศเรามีเยอะเหลือเกิน ไปมาก็เยอะ จำยากเลยค่ะ😁)
ปกติตามสถานที่ท่องเที่ยวมักจะมีลานจอดรถโล่งๆกว้างๆพื้นเป็นดินแดงฝุ่นฟุ้งกระจาย ต้องจอดให้ฝุ่นสงบแล้วถึงลงจากรถได้ (เป็นเหมือนกันไหมค่ะ😊)
เวลาเราไปจอดก็จะมีคนมาเก็บเงิน คือราคาเขาก็จะติดไว้ข้างหน้าแล้วก่อนเราเข้ามา ปกติก็ 20-30 บาท ราคาทั่วๆไป ถ้าเป็นที่ฮิตหน่อยก็อาจจะไปถึง 50 บาทก็เป็นได้
แต่ที่เราไปมานี้เขาคิด 20 บาท จอดได้ทั้งวัน คนที่มาเก็บเป็นลุงอายุน่าจะ 50 กว่าๆแล้ว วันนั้นแดดร้อนมากกกก เหมือนมีพระอาทิตย์สามดวง☀️☀️☀️
เราจำได้ลุงใส่ชุดคล้ายยามสีฟ้าซีดจนเป็นด่างๆ ขี่จักรยานมาแบบต้องลุ้นว่าจะล้มก่อนไหม(สายตาลุงคงไม่ค่อยดีด้วยแหละ)
ลุงมาจอดจักรยานข้างๆประตูฝั่งคนขับ เหงื่อท่วมตัว พ่อเราเปิดกระจกแล้วคุยกับลุง ได้ความว่าแกรับจ้างคอยเก็บเงินคนมาจอดรถแล้วไปให้คนดูแลทางด้านโน่น(แกชี้ไปตรงต้นไม้ใหญ่ มีคนนั่งนับเงินอยู่ใต้ร่มเงาต้นไม้)
ลุงยิ้มให้พ่อแล้วบอกว่า “ค่าจอด 20 บาทครับ จอดได้ทั้งวัน”
พ่อเราหยิบแบงค์ยี่สิบ 2 ใบ ส่งให้ลุง บอกแกว่า ไม่ต้องทอนครับ ให้ลุง แกดีใจมากเห็นได้จากรอยยิ้มและแววตา ลุงขอบคุณพ่อยกใหญ่พร้อมกับอวยพรให้โชคดี เจริญๆ แล้วลุงก็ขี่จักรยานไปใต้ต้นไม้นั้น
พอลงจากรถ เราถามพ่อว่า
“ทำไมพ่อต้องให้ลุงด้วยในเมื่อเราก็จ่ายค่าจอดรถอยู่แล้ว”
พ่อ : แบ่งกันใช้ เป็นน้ำใจ เราให้ลุงมันไม่ทำให้เราเดือดร้อนอะไร แต่สำหรับเขายี่สิบบาทนั้นมันอาจจะทำให้เขาได้กินของอร่อยขึ้น ซื้อของได้มากขึ้น ให้สิ่งดีๆกับครอบครัวเขาได้มากกว่าเดิม แล้วเราก็อิ่มใจ เราช่วยเหลืออะไรได้ตามกำลังก็ช่วยกันไป คนเหมือนกัน
นั่นคือคำพูดของพ่อที่ให้คำตอบเรา ถึงเราจะจำประโยคได้ไม่หมด แต่นั่นคือการสอนที่ไม่ต้องสอนของพ่อ เป็นการกระทำที่แทนคำพูดมากมาย
จนวันนี้ไม่รู้ทำไมเรายังจำเหตุการณ์นั้นได้ แล้วเวลาเห็นแบงค์ยี่สิบทีไรก็มักจะแวปนึกถึงเรื่องนี้ทุกที
แบ่งปัน เพื่อกำลังใจ💗
ไว้พบกันใหม่นะคะ👋🏻
#windasharing
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
