19 เม.ย. 2020 เวลา 12:56 • ความคิดเห็น
"ฉันมันแปลก ฉันมันแยก"
บทกลอนจากเด็กออทิสติก
Benjamin's Poem
เด็กชายเบนจามินได้รับการบ้านจากคุณครูให้เขียนบทกลอน
บทกลอนหัวข้ออะไรมิอาจทราบแน่ชัดแต่คงเป็นบทกลอน
เกี่ยวกับการนำเสนอความนึกคิดของตัวเองว่ารู้สึกเช่นไร
เด็กชายเบนจามินคิดเพียงว่า "ผมต้องทำเพื่อให้ได้เกรด"
เด็กชายจึงเขียนบทกลอนนี้ขึ้น
ก่อนที่จะเข้าเนื้อเรื่องทั้งหมดต้องปูความเข้าใจก่อนว่า
เด็กชายเบนจามิน กิร็อกส์
( Benjamin Giroux )
นั้นเป็น Asperger Syndrome ซึ่งกลุ่มอาการนี้
จัดอยู่ในหมวดหมู่ประเภท ออทิสติก ( Autistic )
ซึ่งคนที่เป็น Asperger จะมีอาการดังนี้
- มีปัญหาในการเข้าใจมุขตลก การพูดอ้อมๆต่างๆ
เพราะ คนที่มีอาการนี้จะเข้าใจอะไรตรงๆเท่านั้น
* - มีปัญหาในการที่จะเข้าใจความรู้สึกของคนอื่น
* - มีปัญหาในการพูดในสิ่งที่ตนเองรู้สึก
- มีปัญหาในการอ่านภาษากาย
- ไม่สบตาใคร
* - อยากอยู่คนเดียว หรือ อยากมีส่วนร่วมแต่ไม่รู้จะทำยังไง
- มีความชอบในเรื่องๆนึงมากๆ จนถึงขั้นหมกมุ่น
- พูดแต่เรื่องของตัวเองหรือไม่ก็พูดแต่ในสิ่งที่ตนเองสนใจ
- พูดด้วยน้ำเสียงแปลกๆ สำเนียงการพูดดูไม่ปกติ
* - ยากที่จะมีเพื่อน เพราะความผิดปกติ
- ทำตัวเงอะงะ แปลกประหลาดจากคนทั่วไป
- มีบางกิจกรรมที่จะไม่ยอมเปลี่ยนเลย
เหมือนกับเป็นพิธีกรรม เช่น ต้องนอนตอน 4 ทุ่มทุกครั้ง
- มีการเคลื่อนไหวที่ผิดแปลกไปจากคนทั่วไป
- มีการตอบสนองต่อสิ่งต่างๆแปลกไปจากคนทั่วไป
( ส่วนที่ถูก * นั้นเกี่ยวกับบทกลอนนี้ )
ถ้าให้พูดทำความเข้าใจง่ายๆในไม่กี่ประโยคคือ
ทุกอย่างแทบเหมือนคนทั่วไปความฉลาด ภาษาการพูด
หลักไวยากรณ์ปกติดี แต่การตีความ การเคลื่อนไหว
ความคิดมีความผิดปกติ จะคิดอะไรตรงๆมองบริบทไม่ออก
เช่น สมมุติว่า คุณครูพูดกับนักเรียนว่า
"ถ้าไม่อยากเรียนก็ออกไปจากห้องเลย"
คนปกติก็คงคิดแล้วมองบริบทออกว่า "ครูเขาประชด"
อยากให้นักเรียนฟังสนใจในสิ่งเรียน แต่...
คนที่เป็น Asperger จะตีความไปว่า
ถ้าอยากเรียน อยู่ในห้องแล้วเรียนต่อ
ถ้าไม่อยากเรียน สามารถเดินออกนอกห้องไปเลย
ซึ่งถ้าเดินออกไปก็จะหาว่าโดนแดกดันคุณครูอีก
ทั้งๆที่เขาไม่ได้ตั้งใจที่จะให้มันเป็นอย่างนั้น
เพราะการตีความที่ไม่เหมือนกันจากการทำงาน
ของสมองที่ผิดปกติจากคนทั่วไป
กลับเข้าเรื่องกันดีกว่าครับ
เด็กชายได้เขียนบทกลอนขึ้น แล้วในวันถัดไป
ต้องเอาบทกลอนนี้ไปอ่านหน้าชั้นเรียน
เด็กชายเอาบทกลอนตัวเองไปให้พ่ออ่าน
...
พ่อของเบนจามินร้องไห้เมื่อเห็น
ในสิ่งที่ลูกตนเองได้เขียนออกมา
พ่อคิดว่า
"มันคงไม่ใช่เรื่องที่ดีแน่ที่จะให้ลูกตัวเองเอาบทกลอน
ที่พยายามแสดงความรู้สึกของตนเองที่ทรมานนี้ไป
อ่านหน้าชั้น เพื่อนร่วมห้องของเขาคงหัวเราะเยาะเย้ย
ให้ลูกของเขาได้รับความอับอายแน่ๆ"
พ่อของเบนจามินตัดสินใจให้ลูกเขาหยุดเรียน
ในวันที่จะต้องไปอ่านบทกลอนหน้าชั้นเรียน
Benjamin's Poem
บทกลอน โดย Benjamin Giroux
แปลภาษา โดย OldEXP
I am odd, I am new
ฉันมันแปลก ฉันมันแยก
I wonder if you are too
ฉันคิดว่าคุณก็เป็นเหมือนกันนะ
I hear voices in the air
ฉันได้ยินเสียงต่างๆในอากาศ
I see you don't, an that's not fair
ดูเหมือนคุณไม่ได้ยินเสียงนั้นนะ
และนั่นมันไม่แฟร์เลย
I want to not feel the blue
ฉันไม่อยากที่จะรู้สึกเศร้านะ
I am odd, I am new
ฉันมันแปลก ฉันมันแยก
I pretend that you are too
ฉันได้แต่หลอกตัวเองว่า คุณก็เป็นเหมือนฉัน
I feel like a boy in outerspace
ฉันรู้สึกเหมือนชายน้อยลอยล่องในอวกาศ
I touch the stars and feel out of place
เวลาที่ฉันไปสัมผัสกับดวงดาว
ฉันรู้สึกฉันไม่ใช่คนของดาวดวงนี้
I worry what others might think
ฉันกังวลนะว่าคนอื่นคิดกับฉันอย่างไร
I cry when people laugh, it ,makes me shrink
ฉันร้องไห้เวลาคนอื่นนั้นหัวเราะ มันทำให้ฉันจ๋อยไปเลย
I am odd, I am new
ฉันมันแปลก ฉันมันแยก
I understand now that so are you
ฉันเข้าใจแล้ว แล้วคุณเข้าใจไหม
I say I, "feel like a castaway"
ฉันพูดไปว่า "ฉันรู้สึกเหมือนถูกลอยลำ"
I dream of a day that thats okay
ฉันได้แต่ฝันว่าทุกอย่างจะดีขึ้น
I try to fit in
ในวันที่ฉันพยายามจะมีส่วนร่วม
I hope that someday I do
และฉันหวังว่าสักวันจะมีวันนั้น
I am odd, I am new
เพราะฉันมันแปลก เพราะฉันมันแยก
ลองสมมุติดูว่า ถ้าวันนั้นพ่อของเบนจามินไม่บอก
ให้ลูกหยุดเรียน มันจะเกิดอะไรขึ้น
ถ้าเบนจามินพูดบทกลอนนี้ เพื่อนๆจะพูดกับเขาอย่างไร?
หัวเราะเยาะในความอ่อนแอและความผิดปกติของเขา?
หรือ จะหันมาเห็นใจเพื่อนที่แปลกและแยกคนนี้?
ความรู้สึกที่โดดเดี่ยวเหมือนอยู่ในอวกาศที่ไม่มีใคร
มีแต่ความว่างเปล่า และ ดวงดาวที่ลอยล่อง
พอไปแตะ ไปทำความรู้จักกับดาว ก็รู้สึกว่า
"ที่นี้ก็ไม่มีใครยอมรับฉัน ไม่มีใครรับฉันได้"
มันจะโดดเดี่ยวแค่ไหน?
เหมือนกับแพที่ถูกลอยกลางทะเลแล้วหวังว่า
สักวันจะมีเรือสักลำมาช่วยพวกเขาออกจากมหาสมุทร
เขาได้แต่ฝันและหวังว่าความเศร้าที่เขารู้สึก
จะหายไปเมื่อเขาสามารถไปสนุกกับสังคมได้
เขาหวังว่ามันจะเป็นเช่นนั้น...
ซึ่งมันไม่เกิดขึ้นกับเขาในช่วงที่เขียนเช่นกัน
โลกไม่เข้าใจเขา เขาไม่เข้าใจโลกเช่นกัน
แต่บทกลอนนี้ก็ดังขึ้นบนอินเตอร์เน็ต
เพราะพ่อของเขาได้โพสบทกลอน
ของลูกนี้บทเฟสบุ๊คของเขา
บทกลอนนี้โด่งดังและมีการแปลเป็น 21 ภาษา
ให้ชาวโลกได้รับรู้ ได้เห็น ได้เข้าใจความเป็นตัวเขา
“I didn’t even think it was going to be noticed because when my dad posted it online I didn’t even know. I was shocked really. I really didn’t think it would get this far,” said Benjamin.
"ผมไม่เคยคาดคิดว่าบทกลอนของผมมันจะได้รับความสนใจ
ขนาดตอนที่พ่อผมโพสบทความผม ผมยังไม่รู้เลยว่าเขาโพส
ผมตกใจมากๆเลยนะ ผมไม่คิดเลยว่ามันจะมาได้ไกลขนาดนี้"
- เบนจามิน กล่าว
ทิ้งท้าย :
ส่วนใหญ่ผมจะไม่เขียนทิ้งท้ายแต่จำเป็นต้องเขียน
ผมเห็นเรื่องนี้มาจาก Twitter ของคุณ Gratitude DNA
ซึ่งผมก็ได้อ่านทั้งสิ่งที่คุณ Gratitude DNA เขียน
และ บทกลอนของเด็กชาย Benjamin Giroux เช่นกัน
มันทำให้ผมคิดว่า ผมอยากเขียน อยากแปลเรื่องนี้
ซึ่งการแปลผมแปลเอง ไม่ได้อ่านอันที่แปลแล้ว
ในใต้คอมเม้นต์ของ Twitter เลย ที่ผมต้องพูดไว้ก่อน
เพราะผมกลัวว่าอาจจะมีเหตุการณ์นี้เกิดขึ้น
ผมต้องขอขอบคุณ คุณ Gratitude DNA ที่แชร์
เรื่องราวนี้แล้วทำให้ผมอยากเขียนมันให้ละเอียดไปกว่านี้
หาความหมายคุณค่าของเรื่อง หาสิ่งที่แฝงในเรื่องนี้
ขอบคุณครับ, ปกป้อง OldEXP
โฆษณา