สวัสดีครับ ครั้งนี้ผมมีเรื่องเล่ามาให้ทุกๆคนฟังกันครับ เป็นเรื่องของตัวผมเองเลยครับ เป็นเรื่องห้องห้องเรียนครับพอพูดถึ่งเรื่องห้องเรียนแล้วผมคิดว่าทุกๆคนต้องเคยเรียนรู้ตามที่ต่างๆสถานที่ต่างๆและเจอห้องเรียนที่แตกต่างกันไปที่มีเพื่อนมากมายผมเองก็เช่นกันครับได้ผ่านการเรียนรู้ในแต่ละระดับไม่ต่างจากคนอื่นมีเพื่อนมากมายเช่นกันซึ่งเพื่อนก็ถือเป็นคนสำคัญ เพราะว่าว่าการเรียนรู้ต่างๆการทำงานในห้องเรียนต่างๆบางอย่างเราไมาสามารถทำคนเดียวได้ซึ่งต้องอาศัยคนหลายคน คนเป็นกลุ่มร่วมกันทำจึงจำสำเร็จได้
ในเรื่องการเรียนของผมก็ไม่ได้ดีมากหรือแย่มากอยู่ในระดับกลางๆ เวลาผมเรียนในห้องผมจะชอบนั่งอยู่หลังห้องที่ชอบนั่งหลังห้องภาพหลังห้องจาก https://www.dek-d.com/board/view/3558702/
ที่นั่งหลังห้องเพราะว่าถ้านั่งหน้าห้องจะใกล้ครูผู้สอนจะเกิดอาการเกร็งไม่ค่อยสะบายสักเท่าไหร่ผมคิดว่าหลายๆคนคงมีอาการเเบบผมก็ได้ครับและอีกอย่างหนึ่งที่ผมกลัวการนั้งหน้าห้องคือกลัวครูถามครับทำให้ผมเกิดความเบื่อหน่ายในห้องเรียน
ห้องเรียนตอนที่ผมเรียนในข่วง ที่อยู่โรงเรียนก็เป็นห้องเรียนสี่เหลี่ยม มีโต๊ะ มีเก้าอี้ มีเพื่อนๆ เหมือนทุกคนแหละครับแต่ตอนนี้ผมมีห้องเรียนที่ใหญ่มากเลยครับใหญ่แบบว่าไม่มีที่สิ้นสุดครับ
ห้องเรียนของผมเป็นห้องเรียนที่แปลกครับ ไม่มีประตู ไม่มีผนัง ไม่มีหน้าต่าง เป็นห้องที่ไม่มีที่สิ้นสุดผมถือว่าโลกทั้งใบนี้เป็นห้องเรียนไม่ว่าจะไปไหนที่เราจะไปคือที่ที่มีความรู้แฝงอยู่ทุกๆสิ่งจะเป็นความรู้ให้เราของแค่เราใส่ใจสนใจและแหล่งเรียนรู้อีกที่คือโลกอินเทอร์เน็ต เวลาผมจะไปไหนหรือท่องอินเทอร์เน็ตผมจะมีสมุดจดพร้อมปากกาสมุดจากhttps://my.dek-d.com/Myths9/writer/view.php?id=1543630
สิ่งเหล่านี้ช่วยสะสมความรู้ที่ผมได้รับมากมายผมจึงอย่ากให้ทุกคนอย่ามองว่าความรู้มีเฉพาะในห้องเรียนอยากให้ทุกคนมองโลกทั้งใบนี้เป็นห้องเรียนแล้วทุกคนจะได้รับความรู้แบบไม่มีสิ้นสุด
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
