เรื่องเล่าเด็กบ้านนอก : 5
จักรยาน : ขี่เป็นแล้วไม่มีวันลืม
การเดินทางตามบ้านนอกสมัยกรุงเทพฯ ครบสองร้อยปี ประมาณปี 2525 นั้น ส่วนมากรถรายังไม่ค่อยมีให้เห็นมากนัก วัว-ควายเทียมเกวียนก็ยังพอมีให้เห็นอยู่บ้าง โดยปกติชาวบ้านทั่วไปก็นิยมเดิน ขี่จักรยาน หรือสามล้อรับจ้าง หากบ้านไหน มีเงินหน่อยก็พอจะมีมอเตอรไซด์ติดบ้านไว้ประดับบารมี เพราะถือว่ามีอันจะกินเลยทีเดียว เพราะมีราคาค่อนข้างแพงมากสำหรับคนบ้านนอก
ในหมู่บ้านของน้อย ช่วงเวลานั้นชาวบ้านนิยมไปทำงานในกรุงเทพกัน เพราะส่วนมากแล้วลูกหลานจะไม่ค่อยได้เรียนต่อในระดับมัธยม จบ ป.หก ก็อยู่ช่วยพ่อแม่ทำนา พอโตมาหน่อยก็เข้าเมืองหลวง หากบ้านไหนพอมีเงินทุน หรือกู้ยืมได้ก็จะบินไปทำงานที่ประเทศซาอุฯ เพราะหลายคนบอกต่อกันมาว่าถ้าได้ไปทำงานที่ซาอุฯแล้ว จะมีเงินมีทอง ปลดหนี้ปลดสินได้ ทำให้บางคนถึงกับต้องจำนำ ขายนา ขายควายกันทีเดียว เพื่อรวบรวมเงินเป็นค่าตั๋วเครื่องบินให้นายหน้า พาไปทำงานที่ซาอุฯ ให้ได้
พอได้ไปทำงานคนที่เก็บเงินได้หน่อยก็จะส่งเงินมาไถ่ถอนที่นา หรือใช้หนี้ที่กู้ยืมมาเพื่อเป็นค่าเดินทางแล้ว ยังส่งให้ที่บ้านได้ใช้จ่าย ทำให้ดูมีฐานะขึ้นมาทันที ส่วนบางคนเก็บเงินไม่ได้กลับมาที่นาก็ถูกยึดเพราะไม่มีเงินไปไถ่ถอน พร้อมกับเป็นหนี้เป็นสินเพิ่มเข้าไปอีก
เพื่อนของน้อยบางคนมีพ่อไปทำงานที่ต่างประเทศ ทำให้เขามีโอกาสได้เงินมาซื้อของ ที่เพื่อนคนอื่นๆไม่มี อย่างชุดนักเรียนใหม่ กล่องดินสอใหม่ เสื้อกันหนาวที่สวยๆ ของเล่นที่แปลกตา รวมทั้ง..จักรยาน BMX ซึ่งเป็นของที่เด็กทั่วๆไปไม่มีโอกาสได้เป็นเจ้าของ
ระหว่างพักเที่ยงหลังจากที่วิ่งกลับไปกินข้าวที่บ้านมาแล้ว น้อยและเพื่อนๆจับกลุ่มกันใต้อาคารเรียน ที่เป็นที่จอดรถจักยาน มุงดูรถจักรยาน BMX ของเพื่อนคนนึงที่พ่อพึ่งส่งเงินมาให้ซื้อได้ไม่กี่วัน
"สวยมากเลยวะ" เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่มออกปากชม ส่วนเจ้าของรถที่นั่งคร่อมรถอยู่ได้ยินแล้วทำท่าภูมิใจในสิ่งที่ตัวเองมี พร้อมกับโม้ต่ออีก "นี่พ่อบอกว่าจะซื้อลูกฟุตบอลให้ด้วยอีกลูกหนึ่ง"
ใครที่มีลูกฟุตบอลเป็นของตัวเอง ณ เวลานั้น ก็จะมีเพื่อนๆคอยวิ่งตามเป็นพรวนเลย เพราะถ้าว่างจากเวลาเรียนเด็กผู้ชายก็ชอบเตะฟุตบอลกันส่วนเด็กผู้หญิงก็จะจับกลุ่มกระโดดยาง แต่ถ้าจะเอาลูกฟุตบอลของโรงเรียนมาเตะก็ต้องเป็นนักกีฬาของโรงเรียนถึงจะมีโอกาสได้เอามาเตะมาซ้อม ในช่วงเวลาเย็นหลังเลิกเรียน เพราะทางโรงเรียน มีลูกฟุตบอลอยู่แค่ลูกเดียวเท่านั้น
" กูลองขี่บ้างได้มั้ย" เพื่อนอีกคนในกลุ่มเอ่ยปากยืม
" ไม่ได้มึงขี่ไม่เป็น เดี๋ยวรถกูล้ม " เจ้าของรถปฏิเสธ
น้อยได้แต่ยืนฟังโดยไม่พูดอะไรออกมา
พอได้ฟังคำปฏิเสธแล้ว น้อยกับเพื่อนๆก็ได้แต่แยกย้ายหากิจกรรมอย่างอื่นเล่นกัน ก่อนที่จะเข้าห้องเรียนในช่วงบ่าย พอเลิกเรียนน้อยไม่ได้อยู่เล่นกับเพื่อนๆตามปกติที่ยังคงจับกลุ่มวิ่งเล่นกันต่อที่โรงเรียน ส่วนตัวเขารีบตรงกลับบ้านเลย
" แม่ผมอยากขี่จักรยานเป็น " น้อยเอ่ยปากกับแม่หลังจากที่กลับจากโรงเรียน
แม่กำลังง่วนอยู่กับการทำอาหารเย็น ไม่ได้หันมามองได้แต่ส่งเสียงตอบกลับ
"อยากขี่เป็นก็ไปบอกพี่ให้เขาหัดให้ซิ "
บ้านของน้อยมีจักรยานอยู่หนึ่งคัน ซึ่งพ่อได้ไปขอซื้อต่อจากคนรู้จัก มาให้พี่ชายได้ขี่ไปตลาดเพื่อต่อรถไปเรียนในตัวเมือง ตามสภาพรถมือสองหรือสาม รถที่มีเบรคแต่ใช้ไม่ได้ เบาะหลุด ตะแกรงหลังที่ไว้นั่งซ้อนท้ายกับตัวถังขึ้นสนิม พ่อต้องมาซ่อมแซมใหม่จนดูดีขึ้นกว่าเดิม และคงเป็นมรดกตกทอดมาถึงพี่สาว ก่อนจะถึงน้อยอีกทีหนึ่ง
หลังจากที่คะยั้นคะยอให้พี่ชายสอนขี่จักรยานให้ พี่ชายก็ทำข้อตกลงกับน้องก่อน
" ถ้าขี่ได้แล้ว เวลาใช้ไปไหนมาไหน ก็ต้องไปนะ ใช้ไปซื้อของก็ห้ามบ่นด้วย " พี่ชายวางกฎกติกาไว้ น้อยก็รับปากแต่โดยดี เพราะอยากขี่จักรยานเป็นเหมือนกับเพื่อนๆ
หลังจากลองขี่โดยมีพี่ชายนั่งซ้อนท้าย จับแฮนด์ จนดูว่าน้องชำนาญแล้ว พี่จึงลองปล่อยให้ขี่เอง แล้วจับตระแกรงหลังคอยประคองอยู่หลายรอบ จนน้อยคิดว่าตัวเองน่าจะขี่เองได้แล้ว เลยขอลองขี่โดยไม่ต้องให้พี่ชายคอยประคอง
"ผมขี่ได้แล้วเดี๋ยวผมขี่เองไม่ต้องจับให้ผมนะ " น้อยบอกพี่ด้วยความมั่นใจ
พอขี่ได้เองก็เริ่มจะขี่ไปไกลและเร็วขึ้น วนไปวนมาอยู่หลายรอบแล้วก็กลับรถหน้าบ้าน พอขากลับที่จะจอดรถ เบรคซึ่งใช้งานไม่ได้ต้องใช้เท้าแหย่เข้าไปในซอกระหว่างล้อหน้ากับตะเกียบรถ เพื่อให้รถชะลอหรือหยุด หรือไม่ก็ลงแล้วใช้เท้าลากพื้นให้รถชะลอตัว แต่ด้วยความเร็วและด้วยความที่เป็นมือใหม่เท้าที่จะใช้เบรคนั้นไม่ถึงล้อ ทำให้รถเบรคไม่อยู่
ซวบ ! จักรยานพุ่งเสียบคาพุ่มไม้ข้างยุ้งข้าวแต่ไม่ล้ม ล้อหน้าเสียบเข้าไปเกือบหมดทั้งล้อ ส่วนตัวคนขี่นั้นยังนั่งคร่อมตัวถังพร้อมกับมือกุมกล่องดวงใจ ส่งเสียงร้องครวญครางออกมาด้วยความเจ็บปวด เพราะโดนกระแทกกับตัวถังรถ
พี่ชายยืนหัวเราะน้อง พร้อมกับเดินเข้าไปช่วยเอาตัวออกจากรถ
" ขี่เป็นแล้วไม่ใช่เหรอ " พี่ชายหัวเราะแกล้งถามปนแซว
" เป็นแล้ว เป็นแล้ว แต่เบรคยังไม่เป็น "เสียงตอบออกมาเบาแทบกระซิบ
#เด็กบ้านนอก #เรื่องเล่าเด็กบ้านนอก
ฝากติดตามผลงาน กดไลค์กดแชร์ด้วยนะครับ
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
