26 เม.ย. 2020 เวลา 02:52 • ธุรกิจ
หญิงสาวคนหนึ่งมาอาศัยอยู่บ้านญาติในเมืองใหญ่ 1 สัปดาห์
บ้านหลังนั้นมีคนอยู่ 7 คน ซึ่งเป็นญาติห่างๆของเธอทั้งสิ้น ในบ้านคนที่อายุน้อยที่สุด คือ 10 ขวบ และอายุมากที่สุดคือ 59 ปี
เธอขออาศัยนอนอยู่ที่หน้าทีวีในห้องรับแขก และเมื่อผ่านไป 3 วัน เธอพบว่าบ้านนี้มีฝุ่นจำนวนมาก โต๊ะกลางในห้องรับแขก ก็เต็มไปด้วยรอยคราบก้นแก้วน้ำเป็นวงๆ และเศษขนมตามซอกของโซฟา
ช่วงกลางวันที่คนไม่อยู่บ้านเธอจึงนำผ้าชุบน้ำมาเช็ดฝุ่นและ เก็บจัดห้องรับแขกนั้นให้สะอาดขึ้น
ตกเย็นเมื่อสมาชิกในบ้านกลับมา ก็รู้สึกถึงความเป็นระเบียบเรียบร้อยขึ้นของห้องรับแขก
บางคนในบ้านยิ้มและคุยกับเธอมากขึ้น ในตอนกินข้าวเย็นร่วมกัน
เธอรู้สึกดีที่สิ่งเล็กๆ ที่เธอทำส่งผลให้คนในบ้านดูมีความสุขขึ้น
วันต่อมาเป็นวันหยุด หลายคนไม่ได้ออกไปไหน แต่หญิงสาวต้องออกไปทำธุระสำคัญ และมีฝนตกลงมาในช่วงบ่าย
เมื่อกลับมาถึงบ้านเธอรีบอาบน้ำ และซักเสื้อผ้า หญิงสาวสังเกตว่าห้องรับแขกนั้นเต็มไปด้วยเศษขนมอีกแล้ว
และที่ลานกระเบื้องหน้าบ้านก็มีรอยคราบน้ำฝนและฝุ่นตะกอน ที่มากับฝนเป็นคราบหลายจุด
หลังอาบน้ำตากผ้าแล้ว เธอจึงหยิบผ้าไปชุบน้ำถูลานกระเบื้อง ทางเดินเข้าบ้าน
ไม่นานระหว่างที่เธอกำลังถูพื้น มีเสียงดังมาว่า “นั้นไม่ใช่ผ้าขี้ริ้วสำหรับถูหน้าบ้าน นั้นเป็นผ้าขี้ริ้วสำหรับถูในครัว” เสียงนั้นมาจากลูกพี่ ลูกน้องที่อายุมากกว่าเธอ 2 ปี
แต่การถูนั้นใกล้เสร็จแล้วเธอจึงถูต่อไปจนกระทั้งเรียบร้อย เมื่อกำลังเดินไปหลังบ้านเพื่อนำผ้าขี้ริ้วนั้นไปซัก เธอแอบเป็นสีหน้าของเจ้าของเสียงเมื่อสักครู่ ดูไม่ค่อยพอใจเธออย่างชัดเจน
หลังซักผ้าขี้ริ้วเสร็จเธอคิดว่าจะไปกวาดห้องรับแขกเสียหน่อย เพราะมีเศษขนมที่เด็กๆ กินเอาใว้
เธอตากผ้าขี้ริ้ว ใว้ไม่ห่างจากที่เธอตากผ้าเอาใว้
“หนูๆ เราไม่ตากผ้าขี้ริ้วตรงนั้น เราจะตากคนล่ะราวกับที่ตากชุดทำงานนะ” คุณป้าวัย 59 ปี พูดขึ้น
เธอยิ้มเขินๆ และเดินไปหยิบไม้กวาดเพื่อไปกวาดห้องรับแขกซึ่งเป็นที่นอนทุกคืนของเธอด้วย
คุณหน้าเจ้าของบ้านลงมาจากชั้น 2 ของบ้านมองมาที่หญิงสาวและพูดว่า “ไม้กวาดนั้นใช้กวาดระเบียงด้านนอก มันมีแต่ฝุ่นติดอยู่ถ้าเอามาใช้ในบ้าน บ้านก็จะมีแต่ฝุ่น ถ้าจะกวาดให้ไปเอาไม้กวาดที่อยู่ในห้องเก็บของชั้น 2 มากวาด”
เธอเดินไปหลังบ้านนำไม้กวาดไปเก็บแล้ว หยิบขนมซองใหญ่มานั้นหน้าทีวี
เปิดรายการโง่ๆ ดูไป กินไปเรื่อยๆ แล้วคิดถึง
บ้านที่สกปรกเมื่อวานก่อน ที่เธอนำไม้กวาดจากหลังบ้านมากวาด น้ำผ้าขี้ริ้วสำหรับเช็ดของในครัวมาถู และซักมันตากใว้ที่ราวตากผ้า ตรงราวตากผ้าสำหรับตากชุดทำงาน
วันนั้นเมื่อทุกคนกลับมาเห็นผลลัพธ์ที่ดีขึ้น ไม่มีใครตำหนิ หรือพูดอะไรให้เธอรู้สึกเสียความมั่นใจเลย
ก่อนหน้านี้เธอไม่ทำก็ไม่เห็นมีใครทำ การทำอะไรบ้างอย่างให้เรียบร้อย บางครั้งทำในที่ ที่ไม่มีใครมองเห็นนั้นอาจสบายใจกว่า
หรือแม้ปล่อยให้มันสกปรกแบบนี้ สมาชิกในบ้านนี้ก็คงไม่ว่าอะไร เพราะก็เป็นแบบนี้มานานแล้ว เค้าอยู่กันมาตั้งนานยังทนได้
แล้วเราจะทำให้เหนื่อยไปทำไม ไม่กี่วันจะกลับบ้านแล้วอยู่ๆ ไปแบบนี้หละดีแล้ว
#จะทำอะไรเพิ่มเติมให้โดนเป็นที่สังเกตไปทำไม
ที่ทำงานของคุณเป็นแบบนี้หรือเปล่าครับ
#Pencil_Man
ภาพจากอินเตอร์เน๊ต
แก่นสาระของบางเรื่องไม่ได้สำคัญ อะไรขนาดนั้น ส่วงเรื่องที่ให้ความสำคัญบางครั้งดูไร้สาระสิ้นดี
โฆษณา