26 เม.ย. 2020 เวลา 10:54 • บันเทิง
วัด Entertainment ทางเลือกความบันเทิง เพียงช่องเดียวในยุคที่เรายังไม่มีรีโมท
ยุคคุณตาคุณยาย สิ่งบันเทิงยามค่ำ จะดูหนังฟังเพลง ก็เปรียบการฟังเพลงจากวงดนตรีลูกทุ่ง หมอลำคณะต่างๆ ลิเก งิ้ว ฯลฯที่แสดงโชว์ แล้วเราต้องเข้าไปดูวง จากการที่เค้าปิดวิก ล้อมผ้า ล้อมสังกะสี ส่วนการดูหนังสุดคลาสสิคโดยไม่ต้องใช้อินเตอร์เนตหรือสตรีมมิ่ง Netflix ก็คือ ปูเสื่อ นอนดูหนังกลางแปลง
แสงสีนีออนไฟประดับ ระบบกระตุ้นเศรษฐกิจชุมชนเข้มแข็ง ที่โอกาสไม่ได้เปิดการค้าแบบนี้บ่อยนัก บางเจ้าก็เดินสายไปกับกลุ่มวงมหรสพ บางเจ้าก็เป็นพ่อค้าแม่ค้าท้องถิ่น
บรรยากาศงานวัด ทำให้เราจะคิดถึง น้ำซ่าโคล่า น้ำจรวจ แมลงทอด ปาลูกโป่ง ชิงช้าสวรรค์ ม้าหมุน รถบั้ม เหล่านี้ ล้วนเป็นสัญลักษณ์ให้เราได้จดจำในวัยเด็ก
ตอนเด็กๆ ที่จ.ขอนแก่นจะมีงานไหม คุณตาพาผมไปเที่ยวงาน แล้วพาไปขี่ม้าหมุนอยู่เสมอ
งานประจำปี งานนมัสการหลวงพ่อ ปิดทอง ฝังลูกนิมิตร สร้างอุโบสถ สร้างพระประธาน
ก็เป็นการทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาของชาวพุทธ แต่ละงานนั้น ทางวัดก็ได้จัดทำเครื่องลางของขลัง เหรียญที่ระลึก ฯลฯ
เพิ่งมาเข้าใจเพิ่มเติมในช่วงเรียนใกล้จบมหาวิทยาลัย มีโอกาสได้รู้จักพี่นักแต่งเพลงคนหนึ่ง ชื่อ "พี่แหลม" แพงคำ พี่เค้านำพาไปรู้จักกับศิลปินเบื้องหลังผู้แต่งเพลงอีกหลายท่าน จนทำงานด้านดนตรีลูกทุ่ง ก็มีโอกาสได้เดินทางในเส้นทางนี้ ทั้งทำเอง ทั้งบริษัท มอบหมายหน้าที่ให้ทำ
เพลงข้างหลังภาพ
อย่างการทำเองตั้งแต่ไปร้องเพลงตามสวนอาหาร ร้องตามวิทยุชุมชน ได้รับคำพูดขอบใจจนไหล่ทรุด และได้เหรียญพระเครื่องหรือวัตถุมงคลต่างๆตอบแทน พบเจอใครต่างก็เป็นกัลยาณมิตรที่ดีให้แก่กัน ให้คุณค่าทางใจให้แก่กัน งานดนตรีลูกทุ่ง เดินทางคู่ขนานไปกับมหรสพในวัดเสมอ
การทำงานที่บริษัทมอบหมายให้ทำ ทั้งทัวร์คอนเสิร์ตตามจังหวัดต่างๆกับงานจ้างวง ก็เช่นเดียวกัน อาชีพที่ใครหลายคนขับรถผ่านถนนก็ต้องเคยป้ายโฆษณาข้างทาง เชิญ-ร่วม-งาน-ปิด-ทอง-ฝัง-ลูก-นิมิตร หรือจะเป็นงานทัวร์ เช่น งานที่สินค้าจาก บ.โอสถสภา ซื้อคิวโชว์เหมาวง ไปโปรโมทสินค้าเค้า หลายๆจังหวัด มันก็กลับไปคล้ายๆกับ สมัยก่อนที่มีหนังกลางแปลงแล้วมีขั้นรายการด้วย โฆษณาขายยา นั่นเอง
รากเหง้าความเป็นไทยนั้น มีวัดเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ เชื่อมโยงกับ หมู่บ้าน มีความสนุกที่อยู่ใกล้ตัว ในชุมชนในหมู่บ้าน สิ่งเหล่านี้ หล่อหลอมความเป็นไทย แบบพื้นบ้านจริงๆครับ
โฆษณา