วงล้อแห่งรัก
บทที่ 1 เซียมซีแม่นๆ
ลินิน ทัศนันท์ หญิงสาววัย 23 ปี อ่านใบเซียมซีประจำวันนี้แล้วก็สุดแสนจะหดหู่หัวใจเหลือจะกล่าว ชีวิตสาวโรงงานที่จบปริญญาตรีแต่หางานตรงกับสาขาที่จบมายังไม่ได้ จึงต้องมาทำงานอะไรก็ยอมทำไปก่อนอย่างที่เห็น งานโรงงานเย็บเสื้อผ้า เอาวุฒิ ม.3 หรือ ม.6 สมัครก็ได้แล้ว
เนื่องจากลินินมีทักษะด้านตัดเย็บนี้มาตั้งแต่เล็ก ด้วยแม่เป็นช่างตัดเย็บเสื้อผ้า เปิดร้านที่บ้านมานาน ก่อนจะย้ายมาอยู่ที่นี่ เพราะอยากเปลี่ยนที่ทำมาหากิน ขายบ้านใช้หนี้ มีเงินเหลือจึงมาซื้อคอนโดนี้อยู่กันสองคนแม่ลูก จังหวัดชานเมืองกรุงเทพฯ แห่งนี้มีโรงงานอุตสาหกรรมเยอะมาก ลินินเดินผ่านโรงงานเย็บผ้าแห่งนี้มานานแล้ว ตั้งแต่เรียนปี 1 จนเรียนจบ
เมื่อแม่เห็นว่าลินินเรียนจบแล้ว จึงเปิดเผยความจริงว่าแม่มีแฟนเป็นฝรั่ง ซึ่งทำให้ลินินถึงกับอ้าปากค้างเพราะความคาดไม่ถึง แม่เล่าว่า แม่เจอกับโรเจอร์ที่คลองถมที่แม่ขายผลไม้อยู่ วันนั้นแม่เห็นฝรั่งเดินหน้าซีดผ่านรถขายผลไม้ของแม่ ท่าทางหิวและไม่รู้ทิศทาง แม่จึงตะโกนให้เขาหยุด ด้วยภาษาอังกฤษงูๆ ปลาๆ ก็ยื่นถุงแตงโมให้เขา เขาก็รับไปกินอย่างหิวโหย จากนั้นก็ได้สอบถามเรื่องราว ก็ปรากฏว่า เขาเป็นคนอังกฤษมาเที่ยวแล้วลงรถผิดที่ นอกจากนั้นเขาก็ทำกระเป๋าตังค์หล่นบนรถแท็กซี่อีก แม่จึงช่วยพาเขาไปแจ้งตำรวจ และตำรวจก็ช่วยติดตาม ปรากฏว่าก็ได้คืนเพราะแท็กซี่นำไปแจ้งที่สถานีตำรวจเช่นกัน จากนั้นเขาก็มาหาแม่ที่รถขายผลไม้ตลอด
เป็นเวลาหนึ่งปี ที่เขาเทียวมาเมืองไทย มาหาแม่โดยเฉพาะ แต่แม่ไม่ยอมบอกจนลินินเรียนจบ โรเจอร์ก็ขอให้แม่ไปอยู่ด้วยที่อังกฤษเพราะเขายังทำงานอยู่ ยังไม่เกษียณอายุ แม่จึงตัดสินใจไป แม่บอกว่าถ้าหากมีลู่ทางดี แม่ก็จะกลับมารับลินินไปอยู่ด้วย ซึ่งแม่ก็เพิ่งไปได้สามเดือนเอง
ลินินจบทางด้านการออกแบบ เธอชอบการออกแบบเสื้อผ้าเป็นชีวิตจิตใจ แต่โรงงานไม่มีตำแหน่งนี้ให้ รับแต่พนักงานตัดเย็บ ลินินก็เลยตัดสินใจทำไปก่อน เพราะมันใกล้คอนโดด้วย สามารถนั่งมอเตอร์ไซค์รับจ้างไปได้ หรือถ้าไม่รีบเร่งก็เดินประมาณยี่สิบนาที
วันนี้วันหยุด หญิงสาวอยู่คอนโดที่เป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายที่แม่ทิ้งไว้ให้ก่อนจะแต่งงานกับโรเจอร์ ลินินยืนตากผ้าที่ระเบียงเล็กหลังห้อง เสียงแอปแจ้งเตือนก็ดังขึ้น ไพ่เซียมซีประจำวันของแอปพยากรณ์นั่นเอง หญิงสาวตากผ้าเสร็จก็หยิบโทรศัพท์มาเปิดอ่านตามความเคยชิน อ่านไพ่แบบลุ้นๆ เพราะมันค่อนข้างแม่น แล้วก็กดฟังก์ชันเซียมซี เพราะชอบเขย่าเซียมซีเล่น มันแก้เซ็งได้เป็นอย่างดี วันนี้ได้เบอร์ 12 ถึงสามครั้ง ไม่อยากเชื่อว่าจะเป็นไปได้ เมื่ออ่านจบก็ถอนหายใจแรงๆ ออกมา
"ฉันจะเลิกเสี่ยงแกแล้วนะ ไอ้เซียมซีบ้า...ขอไอ้ที่ดีๆ เพื่อต้อนรับวันใหม่มั่งไม่ได้รึไงฮึ!"
หญิงสาวบ่นเสียงดังใส่โทรศัพท์มือถือที่เปิดแอปดวงไว้... ลินินเป็นคนที่เชื่อเรื่องเกี่ยวกับดวงและโชคชะตามาก ศาสตร์ด้านหมอดูจึงเป็นสิ่งที่ชอบอ่านและศึกษา และดวงของลินินช่วงนี้ก็ดูเหมือนจะเป็นอะไรที่เขาเรียกว่า...สาละวันเตี้ยลง อย่างเห็นได้ชัด
"งานหนักเข้า... กระเป๋ารั่ว ความรักต่ำเตี้ยเรี่ยดิน... ตื๊องั้นเหรอ... เหอะ!... เราจะไปมีหน้าอะไรไปตื๊อเขาล่ะ ในเมื่อชื่อของเรา เขายังไม่รู้จักเล้ย!"
ลินินพ่นลมหายใจแรงออกมาเพื่อระบายอารมณ์... นึกถึงความรักลมๆ แล้งๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิต ก็ผิดหวังทุกรอบกับการแอบชอบ ยังไม่ทันได้ลงมือทำอะไร ก็อกหักไปเรียบร้อยแล้ว เพราะเขามีแฟนอยู่แล้วบ้าง หรือไม่ก็เป็นเกย์ไปอย่างน่าเสียดาย ก็อกหักรักคุดไปตามระเบียบ
เนื้อคู่ยังคงมุดรูหนูรูแย้อยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ เลยไม่ยอมโผล่ขึ้นมาโชว์ตัวเสียที คนไหนก็ล้วนแต่เป็นของคนอื่นทั้งสิ้น ผู้ชายบางคนเป็นจำพวกโสดตอนเมียเผลอ จีบเธออยู่ดีๆ วันรุ่งขึ้นเมียบุกมาถึงคอนโด ด่ากราดอย่างไม่ยอมไว้หน้าและไม่ยอมฟังคำอธิบายว่า...แฟนเจ้าหล่อนมาจีบลินินโดยที่ลินินไม่ได้คิดอะไรด้วยเลยสักนิด
ส่วนคนล่าสุดที่ลินินกำลังรู้สึกหวั่นไหวให้กับเขาอย่างเงียบๆ นี้ วัศภัทร โทมัส พิริยกิจ เขาเป็นลูกชายคนโต ของจ้าของโรงงานเสื้อผ้าที่ลินินทำงานอยู่ ซึ่งมันก็เป็นเพียงความหลงใหลได้ปลื้มเหมือนคนหลงดาราเท่านั้นเอง ไม่ได้คิดหวังว่าเขาจะลดตัวลงมามองแม้แต่นิดเดียว เพราะลินินเป็นแค่พนักงานตัดเย็บตัวเล็กๆ คนหนึ่งในโรงงานพิริยกิจเท็กซ์ไทล์ ซึ่งมีพนักงานเป็นพันคน!
โดย : เอลยา
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
