26 เม.ย. 2020 เวลา 22:06 • ท่องเที่ยว
ผมโดนผีหลอก ที่เชียงราย!!!
ก่อนสิ้นแสงตะวันผมขับรถออกจากบ้าน จ.แพร่
มุ่งหน้าสู่ จ.เชียงราย ฝ่าม่านฝนที่กระหน่ำลงมาเหมือนฟ้ารั่ว กว่าจะถึงจุดหมายก็เกือบสามทุ่ม
เจ้าภาพได้จับจองให้พัก ณ โรงแรมแห่งหนึ่ง
สภาพโรงแรมซึ่งสร้างมาเกือบ 20 ปียามนี้แลดูวังเวงชอบกล
หลังเช็คอินไม่มีพนักงานยกกระเป๋าผมต้องลากกระเป๋าผ่านสระน้ำเพื่อไปอีกตึก
แลเห็นศาลพระภูมิขณะนั้นมือผมไม่ว่างก็เลยไม่ได้ยกมือไหว้
ลมหนาวพัดผ่านมาวูบหนึ่ง ขนแขนผมสแตนอัพอย่างประหลาด
จากประสบการณ์นอนโรงแรมมาแทบทุกจังหวัด
บอกได้เลยว่าตรงนี้ไม่ธรรมดาซะแล้ว
1
ผมได้ห้อง 249 สภาพห้องสะอาดใช้ได้
แต่ตู้เสื้อผ้ามีกลิ่นอับชึ้น อีกเครื่องปรับอากาศยังมีเสียงดังต้องปรับปรุง
วันนี้โรงแรมเตียงเดี่ยวไม่มีผมเลยได้ห้องเตียงคู่
นอนเตียงเดียว ส่วนอีกเตียงต้องเอากระเป๋ามาวางไว้
เพราะเกรงว่าหากเตียงว่างอาจมีวิญญาณเร่รอนมาขอนอนเป็นเพื่อน
ด้วยเรื่องนี้เป็นความเชื่อส่วนบุคคล
22.15 น. ไหว้พระสวดมนต์ปิดไฟนอน
ผมหลับไปด้วยความอ่อนล้า มารู้สึกตัวตื่นอีกทีตอนประมาณ ตี 2 กว่าๆ
ได้ยินเสียงเหมือนคนร้องให้ครวญคราง ฮือ ๆ
ในห้องนอนมืดสลัวมีแสงสว่างลอดผ่านผ้าม่านทางระเบียงพอมองเห็นอะไรได้ลาง ๆ
พลิกตัวนอนตะแคงซ้าย หางตาผมเห็นภาพคล้าย ๆ มีคนยืนจ้องผมอยู่ที่ปลายเตียง
วินาทีนั้นคิดว่าผมอาจมโนไปเอง
กระพริบตาให้คุ้นเคยกับความมืด เหลือบมองไปอีก
เฮ้ยยยย !!!..มันยังอยู่ผมต้องมองให้เห็นชัด ๆ
เป็นไงเป็นกัน เราก็ศิษย์มีครู หมูมีมัน มันต้องคุยกันแบบสันติวิธี
ขณะนั้นหัวใจผมเต้นระทึกเหมือนกลองเพล
เสียงร้องครางดังขึ้น เม็ดเหงื่อผุดเกาะตามตัวจนชุ่มผม
ต้องตัดสินใจพลิกตัวนอนหงาย เผชิญกับความจริง
โอ้ววว!!! เต็มสองตา ร่างนั้นไม่มีหัว
ไม่มีขา กำลังเอนตัวไปมา มีเสียงครางฮือ ๆ
เส้นผมและขนทุกเส้นในร่างกายลุกพรึบอย่างพร้อมเพียงกัน
คิดในใจ แม่งงง โดนเข้าแล้วววว
1
เร็วเท่าความคิดมือซ้ายเอื้อมกดปุ่มเปิดสวิตช์ไฟ
แสงสว่างมา ปัญญาเกิด
โอ้อีแม่ !!! มันคือเสื้อที่ผมแขวนไว้ตรงโคมไฟหน้ากระจกปลายเตียง
ตอนเข้าในห้องไม่อยากใส่ตู้เพราะตู้มีกลิ่นเหม็น
แอร์ก็เสียงดังจังจนน่ากลัว เฮ้อ ผีเสื้อ
( เข้าดูหน้าตาผีตัวนี้ได้ใน ความคิดเห็นที่ 1 )
27 เม.ย 63
โฆษณา