27 เม.ย. 2020 เวลา 04:24 • ไลฟ์สไตล์
... เมื่อครั้งตอนผมเด็กๆ ...
ต้องปั่นจักรยานไปโรงเรียน
มันต้องมีปัญหาสำคัญเกิดขึ้นกับชีวิตทุกวัน...
เช้าออกจากบ้านไม่ถึงร้อยเมตร
ผมต้องผ่านด่านบ้านหลังหนึ่ง ที่มีหมาเฝ้าบ้าน
คอยวิ่งไล่รถจักรยาน มอ'ไซด์ ทุกคันที่ผ่านไปมา
นางมีนามเรียกขานตามพฤติกรรมว่า "อีเหอ"
ชื่ออีเหอติดปากคนแถวนั้นมาตลอด
จนไม่รู้ว่าชื่อของมันจริงๆ ชื่ออะไรแน่
ช่างเถอะ...จริงๆ นางจะชื่ออะไร
แต่นางคือ "อีเหอ" ผู้ให้ผมรู้จักคิดใหม่
ผมเป็นลูกค้าประจำให้นางวิ่งไล่ เช้าและเย็น
วันละ 2 รอบ หลังอาหารเช้าและก่อนมื้อเย็น
ปั่นจักรยานผ่าน หมาวิ่งไล่
ปั่นจักรยานผ่าน หมาวิ่งไล่
เป็นแบบนั้นทุกวันครับ ประสาทจะแ...ก!
จิตวิตก กดดัน แต่มันก็ไม่รู้จะทำยังไงดี??
มีวันหนึ่ง ผมคิดใหม่ ทำใจดีสู้หมา
จะลองหันหน้าเข้าหาหมา ฟัดกับมันดูสักที
อาจจะมีอะไรดีขึ้นบ้างก็ได้(มั้ง!!)
วันรุ่งขึ้นผมออกจากบ้านตามปกติ ใจเต้นรัวๆ
กลัวก็กลัว แต่ความกล้ามีมากกว่า สู้มัน!!
ปั่นจักรยานสุดแรง เป็นลูกค้าชั้นดี อีเหอไล่แน่ๆ
แล้วก็เป็นไปตามคาดการณ์ ตามแผนที่วาง
นางออกตัวมาอย่างแรง!! เห่า ห้าว ฟัด จัดหนัก!!
ผมเห็นนางวิ่งตามมาติดๆ
ปากก็เห่า เท้าก็สาววิ่งฝุ่นกลบ ตลบกับเสียงเห่า
แต่สิ่งที่อีเหอไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นฉับพลัน!!
ผมกดเบรกจักรยานจนท้ายปัด
กลับหันหน้าเข้าหา จะฟัดกับหมาที่วิ่งมาสุดเกือก
อีเหอเบรกตาเหลือก กลิ้งล้มไม่เป็นท่า
หมดสภาพ เห่า ห้าว ฟัด เหมือนเคยเป็น
ร้องเอ๋งๆๆๆๆ งิ๋งๆๆๆ วิ่งกลับเข้าบ้าน
จากนั้นมา ผมปั่นจักรยานผ่านบ้านหลังนั้น
จะเห็นอีเหอมันนอนชะเง้อมองแยกเขี้ยว
นั่นคืออย่างเดียวที่มันทำได้ตั้งแต่นั้นมา
ผมเรียนรู้ และผมทำให้มันได้เรียนรู้
ลองทำอะไรใหม่ๆ ใจกล้าลอง มองดูสู้มันสักครั้ง
อาจดีกว่าตั้งหน้าตั้งตาวิ่งหนี กี่ปีจะจบ
มองอะไรใหม่ๆ ในมุมมองใหม่ๆ ไม่มีใครเห็น
ปัญหาอะไร ใหญ่แค่ไหน อาจพ่ายแพ้ไปแค่ใจคิด
มีสติ มีปัญญา มีเหตุผล คนก็ไม่จนหนทางครับ
#คุยกันไปสไตล์พี่นุ
#Blockdit #Backdrop_idea
โฆษณา