เรื่องเล่า... กาลครั้งหนึ่ง
ญ : เป๋าตุง แกคิดว่า ความเหงา
มันเหมือนอวกาศมั้ย?..
เป๋งตุง : โห่ง โห่ง
ญ : ใช่มั้ยล่ะ 555
เป๋าตุง :.....
ญ : ฉันหน่ะ ไม่รู้เหมือนกันว่า
ความเหงานี้ จะหมดไปเมื่อไหร่
เป๋าตุง :.....
ญ : แกรู้มั้ย ฉันก็คิดว่า วันหนึ่งเราก็วางทุกสิ่ง
แล้วปล่อย ให้ทุกอย่าง ลอยไป ลอยไป
บางทีก็ จินตนาการถึงตอนนั้น มันคงเหงาน่าดู
ที่ไม่ใครเลยมีเเต่ อะไรๆ ที่ว่างๆเต็มไปหมด
แกเข้าใจใช่มั้ย
เป๋าตุง : โห่ง โห่ง
ญ : 555 เข้าใจจริงหรือป่าวนิ เจ้าหมาน้อยเอ้ย!
บางทีฉันก็มานั่งคิดว่า เราเองก็เกิดมาพร้อมความเหงา มาคนเดียว และไปคนเดียว
แต่สิ่งที่ฉัน ได้เรียนรู้ระหว่างทางของชีวิต
ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง ความสุข ทุกข์ หรือปัญหามากมาย ฉันก็ยังเป็นฉันอยู่ ไม่ถึงสุขจนต้องลอย หรือ ทุกข์ที่เจ็บช้ำจนหายใจไม่ออก
อยู่ได้... สบายมาก จริงๆฉันไม่ได้เหงาหรอก
ฉันเเค่คิดถึง รู้นะว่า แกไม่เข้าใจที่ฉันพูดหรอก ไม่สำคัญเลย แค่วันนี้ได้อยู่ด้วยกัน ก็พอเเล้วเนาะ
มันคือช่วงเวลาที่ดีที่สุด ที่จะต้องไปคิดเรื่องอื่นทำไม..... เป๋าตุง แกว่าท้องฟ้าคืนพรุ่งนี้จะสวยแบบนี้มั้ย?
เป๋าตุง : โห่ง
ญ: ใช่ม่ะ 5555 ไหนๆก็กอดๆสิเจ้าหมาน้อย
ปล. แด่ R.I.P เป๋าตุง
16 เมษ 62
19.50 น. *เรื่องทั้งหมดนี้ผมแต่งขึ้นไม่เกี่ยวกับเรื่องจริง
แต่มันทำให้ผมเกือบร้องไห้
#น้องหมา #บทความ #คนสำคัญ #บทความ #คำคม
#artwork#watercolor #รักสัตว์ #art
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
