27 เม.ย. 2020 เวลา 13:03 • ปรัชญา
มันคือชีวิต ที่ต้องผิดหวัง แต่ยังยืนอยู่ เพื่อสู้ต่อไป
บทความนี้คงจะเป็นบทความสุดท้ายของผมแล้ว (อย่าแปลกใจหรือสงสัยอะไร) เพราะจะเป็นบทความสุดท้ายในนามบุคคล นอนคิดอยู่ตั้งนานว่าจะโอนเพื่อเป็นเพจมั้ย ตัดสินใจเปลี่ยนอักษรของเพจที่มีชื่อคล้ายกัน เตรียมไว้โดยวางแผนเป็นขั้นตอน จะได้โอนไปอย่างสบายใจ คิดว่าถ้าไม่เขียนอะไรเพิ่มอีกก็คงจะสิ้นเดือนพอดี
กิจกรรมหนึ่ง ซาเล้ง เรื่องการปลูกต้นไม้ ของเพจเกษตรอินทรีย์สนุกปลูก ก็จะเขียนต่อในบทความต่อไปนะครับ พอดีใจและอารมณ์ที่จะเขียนเรื่องนี้วางแผนมา 2-3 วันแล้ว ต้องขออภัย สำหรับผมปลูกต้นไม้ไม่ค่อยได้ผลเท่าไหร่ เพราะปลูกแต่พืชพวกนี้ เช่น กระบองเพชร ลิ้นมังกร กวักมรกต เป็นต้น
เริ่มเข้าเรื่องกันเลย ที่จริงก็คิดว่าคงจะมีประโยชน์ต่อคนหลายคนในสภาวะเช่นนี้ เกี่ยวกับเรื่องของการดำรงชีวิตในช่วงที่คนตกงาน ไม่มีที่อยู่ที่อาศัย ไม่มีเงินใช้ ไม่มีจะกิน ขีวิตที่แสนลำบากโครตๆ บางคนก็มีชีวิตอยู่แบบสุขสบาย บางคนก็พออยู่ได้ไม่เดือดร้อนอะไรมากมาย บางคนพอมีอยู่มีกินก็ดี แต่บางคนไม่มีอะไรเลย มันก็เป็นสิ่งที่ต้องคิดหลายๆ แง่หลายๆ มุม
สิ่งที่เห็นตามข่าวคือการฆ่าตัวตายที่เพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ ในสังคมไทย มันเป็นสิ่งที่หลายคนพยายามที่จะมองตามความเป็นจริงที่ว่าชีวิตเกิดมาเพื่อดิ้นรนต่อสู้ เมื่อจนหนทางการเลือกที่จะฆ่าตัวตายมันเป็นเหตุผลที่ทุกคนสามารถทำได้เมื่อถึงทางตัน
แต่ที่ห้ามตายเด็ดขาดคือเมื่อคุณเลือกที่จะตายแต่คุณกลับลืมคนที่อยู่กับคุณ เช่น พ่อแม่ สามีภรรยา ลูก ยิ่งฆ่าตัวตายทั้งครอบครัวยิ่งโหดร้ายเกินไป เพราะทุกคนกลัวความตาย และไม่อยากตายอยากที่จะมีชีวิต แม้มีชีวิตอยู่ต่อก็เหมือนตายทั้งเป็น แต่อย่างน้อยก็พอมีโอกาสมีความหวังที่จะเดินต่อไป
อย่างที่บทความของคุณสอนที่เขียนไว้ถึงการที่เราชื่นชมใครต่อใครหลายคนที่ประสบความสำเร็จ แต่คุณกลับลืมไปว่ากว่าคนเหล่านั้นจะประสบความสำเร็จทุกคนเขาผ่านอะไรมาบ้าง ไม่ใช่ว่าเรานำแนวคิดของคนเหล่านั้นไปใช้แล้วประสบความสำเร็จกันทุกคน
ณ ตอนนี้ ปัจจุบันนี้ มันยิ่งเป็นบททดสอบ เพื่อพิสูจน์ตัวเราเองว่าจะฝ่าอุปสรรคนี้ไปได้มั้ย เข้าใจว่าทุกคนมีพื้นฐาน และชีวิตที่แตกต่างกัน แต่ที่จะวัดใจเราได้ดีคือความกล้าที่จะสู้ต่อไป ไม่มีปลาตัวไหนที่ว่ายตามกระแสน้ำ ปลาที่ว่ายตามกระเเสน้ำคือปลาที่ตายแล้ว ปลาที่ว่ายทวนน้ำคือปลาเป็น
อย่างที่หลายเพจพยายามที่จะเขียนบทความเสนอให้ถึงความสุขหลายรูปแบบ หลายเทคนิค มีวิธีการต่างๆ เพื่อให้เราเข้าถึง แต่ก็ใช่ว่าจะเหมือนกันเสียทุกคนที่ทำได้ เอาเป็นว่าผมขอสรุปพอสั้นๆ ให้เข้าใจ ไม่เข้าใจก็กลับมาอ่านใหม่ แต่เสียดายที่คนตายไม่ได้อ่าน อย่างน้อยก็พอจะเป็นแนวทาง
1. มันคือชีวิต คำว่า คน หรือมนุษย์ นั้นกว่าจะเกิดมาต้องอาศัยบุญบารมีที่สั่งสมมา และเกิดมามีชีวิตจนเติบใหญ่นั้นไม่ใช่ธรรมดา กว่าพ่อแม่จะเลี้ยงดูต้องใช้เวลา เพราะชีวิตมีคุณค่า การจะทำลายชีวิตไม่ว่าต่อตนเอง หรือผู้อื่น ก็ควรตรองให้มาก คิดให้ดีๆ เผื่อมีสิ่งที่ดีกว่านี้รออยู่
2. ที่ต้องผิดหวัง เชื่อว่าหลายคนไม่มีใครที่ไม่เคยผิดหวัง แต่ถามว่าเราอยู่ได้มั้ยก็อยู่ได้ ความผิดหวังมันไม่ใช่ตัวชี้วัดว่าเราล้มเหลวในชีวิต ไม่มีหนทางที่จะเดินอีกแล้ว เพียงแต่ต้องใช้เวลา ผมเชื่อว่าคนเราไม่ได้เกิดมามีพรสวรรค์เพียงด้านเดียว บางคนพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสก็มีถมไป ถ้าเราคิดเสมอว่าเรายังมีหวัง โอกาสย่อมเปิดประตูให้เรา
3. แต่ยังยืนอยู่ ก่อนที่เราจะเดินได้เราก็ต้องยืน เพื่อตั้งหลัก ตั้งสติ เมื่อมีความมั่นคงทั้งทางปัญญาและสติ จึงเริ่มที่จะเดินหากมีก้าวแรกย่อมที่จะมีก้าวต่อไป จุดเริ่มต้นของความสำเร็จก็คือการยืนหยัด การยืนให้แข็งเสียก่อน เหมือนเด็กที่พร้อมจะเดินก็ต้องลุกขึ้นยืนเสียก่อนแล้วจึงเดินต่อไป
4. เพื่อสู้ต่อไป คำว่า สู้ เป็นคำที่ทำให้หลายคนเริ่มที่จะลุกขึ้น เริ่มที่จะไปต่อ เพราะมันเป็นคำที่ยิ่งใหญ่ อุปสรรคที่หนักหนาขอแค่สู้ สักวันต้องฟันฝ่าไปได้ พระเจ้าตากสินมหาราชฝ่ากองทัพพม่าออกมาได้เพราะคำว่าสู้ คำว่าจนหนทางมักไม่เกิดกับคนที่พร้อมสู้ ลองสู้สักตั้งให้มันรู้ไปว่ามันจะเกิดอะไรต่อไปในอนาคตก็เป็นเรื่องที่เราไม่สามารถหยั่งรู้ได้ แต่อย่างน้อยก็สู้แล้ว
ดังนั้น สิ่งที่มอบให้ทั้ง 4 ประโยคนี้ แม้จะไม่ได้ช่วยอะไรมาก แต่อย่างน้อยก็ช่วยเตือนสติเราให้กลับมาเดินต่อ กลับมาวิ่ง กลับมากิน กลับมายิ้ม กลับมาเป็นคนเดิมได้ เพราะอย่างน้อยก็ทำให้เราพอมีสติมากขึ้น รู้จักที่จะไตร่ตรอง และทำสิ่งที่ดี ถูกต้องมากขึ้น ก็ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกคนสู้ต่อไป เพื่อวันข้างหน้าที่สวยงาม
ฝากกด like
ฝากกด share
ด้วยนะครับ
โฆษณา