27 เม.ย. 2020 เวลา 23:19 • ปรัชญา
หมดห่วงได้
..
1
"ถ้าวันนี้ยังคิดไม่ตก ยังยึดติด ยังทุกข์อยู่
คงน่าเสียดายยิ่งนักที่ทิ้งลมหายใจให้ผ่านไปวันๆอย่างวนเวียน..ติดกับดักชีวิต
ความจริง ที่เป็นสัจจธรรมกำลังบรรยายธรรมที่ทำให้คนเราได้เห็นว่า
..."คนเราไม่ว่ามีที่มาต่างกันเช่นไร แต่มาบัดนี้ที่มาพบเจอกันล้วนเพราะมีวาสนาผูกพันต่อกันไว้จึงได้เจอกัน"
ไม่จำเป็นต้องขับไล่..ไม่ต้องยึดเหนี่ยวเอาไว้เพราะเมื่อถึงห้วงเวลา.. หมดบุญวาสนาก็ย่อมจากกันไปคนละเส้นทาง
ทุกอย่างจึงไม่เที่ยงแท้ ทำให้คนเราพึงเรียนรู้ที่จะสงบและใจเย็น โดยใช้ช่วงเวลาที่บุญวาสนาหนุนให้มาพบเจอกันนี้อย่างเต็มเปี่ยมเพิ่มพูลคุณค่าที่มีวาสนาต่อกัน..ก็เพียงพอแล้ว
เมื่อใดที่คนเราสามารถปรับมุมมองทุกอย่างใหม่ให้เป็นไปในเชิงบวก
คนเราจะเริ่มสลัดทิ้ง..สิ่งต่างๆลงได้ จนกระทั่งไม่มีห่วงคล้องกายใจแล้ว เมื่อนั้นย่อมไม่มีอะไรให้ต้องเป็นห่วงให้ยึดมั่น..อีกต่อไป
เพราะฉะนั้นคนเราถึงจะสามารถยืนหยัดอยู่ได้โดยไม่มีสิ่งใดๆให้ยึดติด..
1
ด้วยความเชื่อมั่นว่าได้ทำและใช้เวลาอย่างมีคุณค่าร่วมกันดีแล้ว
คำว่า..ไม่มีมิตรและศัตรูถาวร..เพราะไม่มีใครพบเจอกันอย่างถาวร..เป็นเพียงแค่ห้วงเวลาบุญกรรมวาสนาส่งมาเท่านั้น
..เสมือนมีลิมิตกำหนดวันหมดอายุ(Expired Date)..ไว้ล่วงหน้าแล้ว
อโหสิกรรม..ให้อภัย..เว้นอาฆาต
..เอื้อเฟื้อด้วยเมตตาธรรม
..ย่อมเป็นเครื่องค้ำประกัน
ให้โลกมีสันติสุข
..ได้ทันทีที่ใจของเราเอง"
..
"LL&L28/4/63
โฆษณา