เรื่องเล่าระหว่าทาง เมื่อนายก้าวเล็กปั่นแมงกะไซเที่ยวซาปา เมื่อ2ปีที่แล้ว ค้นไปเจอภาพนี้ ก็นึกถึงเรื่องราว เหมือนผ่านมาไม่กี่วัน
ตอน...ขำขำแม่ค้า
ระหว่างทาง กระผมแวะร้านเล็กๆข้างทาง จะเรียกว่าร้านคงไม่ถูกนัก เป็นเพิงทรงจะคือกว่า แต่ด้วยความอยากรู้เขาขายอะไร
ทันทีทีนั่งแม่ค้ากุลีกุจอ เทน้ำชาใส่ถ้วยใบเล็ก ผมเหลือบไปเห็น บนตะแกรงมีไข่ปิ้ง มันเผา แหม่มันเข้ากับบรรยากาศที่นี่
อืม..หวาน ผมตกใจ ปกติ พ้มกินชาที่ฮานอยมันขมยิ่งกว่ากาแฟ ด้วยความสงสัย ถามไปตอบมาเราก็งงแม่ค้าก็งง สุดท้ายก็ได้คำตอบ แต่คำตอบก็ไม่ได้ประโยชน์อะไรด้วยกระผมก็ลืมอยู่ดี แม่ค้าคว้าปากกาในมือผมแล้วเขียนด้วยตัวบรรจง รึป่าววะ อ่านได้ใจความว่า .....#&%£*●♡×¥...😂🤣
ผมว่ามันรสชาติน่าสนใจ เกมส์การต่อรองราคาจึงเกิดขึ้น
"..80,000ต่อถุงค้า "แม่ค้าแถลง
"..70,000ไป๊.." ผมต่อ
"..60,000แต่ต้องเอา2ถุง.."
"..แพงไปลดได้มั้ย.."
"..โนค้า.." แม่ค้าตอบ พร้อมสะบัดบ้อบใส่
หน้ามุ่ยแล้วครับ🤣...สถานการณ์เริ่มตึงเครียดเล็กๆ
"..โอเคร..120,000นะ.."
พร้อมกับคว้าเงินให้แม่ค้าแบงค์200,000
แม่ค้ายิ้ม
คว้าเงินให้แบงค์หนึ่ง50,000 แล้วทิ้งช่วง...
ผมยิ้มเอาแล้วเว้ย...ถึงเวียดแล้ว
..ไอ่เรืองจะงานนี้เสร็จแม่ค้ามั้ย
ผมกระแอมครั้งหนึ่ง
แม่ค้าหยิบให้อีกเพิ่มใบหนึ่ง แล้วทิ้งช่วง..
ผมเหลือบดู 20,000
กระแอมครั้งที่สอง
แม่ค้าหยิบให้อีกใบ แล้วทิ้งช่วงแล้วมองหน้าเหมือนมองเป็นนัยๆว่า แขกผู้มาเยือนจะรู้มั้ยว่าทอนไม่ครบ
ผมเหลือบดูอีกครั้ง 5,000
กระแอมครั้งที่สาม
แม่ค้าหยิบให้อีกใบ แถมมองบน
อ้ะ...5,000
ครบแล้วนิหว่า
พ้มกระแอมอีกครั้งหวังแก้เผ็ด
แม่ค้ามองหน้า
.
.
.
กระผมยิ้ม...ก็เก๊าเจ็บคอ😄
กลับมานั้งเพ่งพิศ เอ้ย..มันหญ้าหวานบ้านเรานี่หว่า...ราคาไม่กี่ตังค์555..โอย..ขำ😂
หมายเหตุ..พ้มสปีคอิ๊งหริดเล็กๆ
แม่ค้าสปี๊คเวียดจ้อยๆ
แต่ก็เข้าใจกันได้ด้วยภาษาท่าทางอันเป็นภาษาสากลของโลก...ออกไปชมโลกแล้วจะกลัวอะไรกับภาษา...ว่าไปนั่น
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
