คุณ (เคย) ฟุ้งซ่าน?
เคยฟังนิทานเรื่อง 'กบฟุ้งซ่าน' กันมั้ย...
เล่ากันว่า... มีกบอยู่ตัวหนึ่งเห็นคนตักบาตรถวายพระ... ก็อยากเป็นพระ...
กลับถึงวัด พระฉันเสร็จ ก็ส่งอาหารให้เด็กวัดกินต่อ... เลยอยากเป็นเด็กวัด...
เด็กวัดกินเสร็จก็ทิ้งเศษอาหารให้หมาวัดกิน แล้วตัวเองก็ไปล้างจาน... เลยคิดว่า เป็นหมาวัดสบายกว่า...
พอหมาวัดกินเสร็จก็ทิ้งเศษอาหารไว้... แมลงวันก็มาตอมกิน หมาวัดก็กลับไปเฝ้าวัด คอยเห่าเวลาคนแปลกหน้าเข้ามา เลยคิดว่า เป็นแมลงวันสบายกว่า...
สักครู่ แมลงวันบินเข้ามาใกล้ เลยตวัดลิ้นกินโดยสัญชาตญาณ จึงบรรลุว่า เป็นตัวเองดีที่สุดแล้ว (the best to be yourself...)
ดูนิทานเรื่องนี้แล้วคิดถึงตนเองในอดีต...
สมัยก่อนที่เริ่มมีเครื่องโทรทัศน์ใหม่ๆ หนังในทีวีส่วนใหญ่จะเป็นหนังอเมริกัน พวกคาวบอยเจสซี่เจมส์ ซุปเปอร์แมน แตนอาวะวาด (แบทแมน) สิงห์ทะเลทราย ตะลุยจักรวาล... พวกเราก็จะเห่อคนอเมริกัน อยากเก่งแบบฝรั่ง...
โตมาหน่อยก็มีหนังญี่ปุ่นเข้ามา ไม่ว่าจะเป็น ซันชิโร ยูโดสายดำ เคนโด้ หน้ากากเสือ อุลตร้าแมน... พระเอกญี่ปุ่นหล่อๆ ทั้งน้าน... สาวๆ ก็อยากมีแฟนเป็นญี่ปุ่น...
หลังๆ สาวๆ เริ่มติดซีรีส์เกาหลี... โอ้ว หนุ่มเกาหลีหล่อโรแมนติก... Descendant of the Sun (จุงกิ)... พวก โอปป้า (พี่ชายที่แสนดี...)... เลยเริ่มเปรยๆ ว่า หนุ่มเกาหลีดีกว่าหนุ่มไทย... (สงสัยคุณพิศาลไปสร้างภาพไว้ว่า หนุ่มไทยมีแต่ ตบจูบ... ตบจูบ... 555)
หลายคนเห็นนักฟุตบอลอิตาลี หล่อ เก่ง รวย ก็... กรี๊ดๆๆๆ อยากเจอตัวจริง...
แต่พอสาวๆ ได้ไปเจอหนุ่มญี่ปุ่น เกาหลี อิตาลี... ตัวเป็นๆ ถึงที่... ก้อโอ้ว... ไงไม่เหมือนในหนังหรือหนังสือการ์ตูนเลยนะ...
เราเคยคิดดูถูกกันเองว่า บ้านเรามีแต่ทำนาทำสวน หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน... อาหารไทยก็ถูกๆ... ก๋วยเตี๋ยวชามนึงเทียบกับราเมนของญี่ปุ่นไม่ได้ ทั้งรสชาติและราคา (ทีวีแชมเปี้ยนมักเล่าถึงวิธีทำเส้นราเมนที่... แสนนน... อร่อยยย... เหนียววว นุ่มมม... แต่ละร้านผลิตเส้นราเมนเองด้วยความมุ่งม่านและตั้งจายยย... น้ำราเมนก็ต้องมาจากบ่อน้ำบนภูเขา... โอ้ย แค่ดูก็น้ำลายไหลละ)... มันต้องมี story...
ตนเองเคยได้มีโอกาสไปเที่ยวหลายประเทศ เช่น สวิสเซอร์แลนด์ ดินแดนที่ทุกคนใฝ่ฝัน... ได้ไปเมือง Montreux เห็นภูเขาสูงยอดปกคลุมด้วยหิมะ (snow cap) หน้าภูเขาเป็นทะเลสาบสวยงาม อาคารที่ผมพักอยู่ริมทะเลสาบ มีทางเดินไม้ต้นไม้ดอกสวยงามร่มรื่น... แต่เอ๊ะ... ไม่เห็นมีคนเดิน... เลยแต่งตัวออกไปเดินซะหน่อย... เดินได้แค่ 5 นาทีก็รีบเผ่นเข้าห้องเพราะหนาวมากกก... เดินนานไม่ไหว
ไปทำงานที่เดนมาร์กอยู่พักนึง ส่วนใหญ่
อากาศจะคลึ้มๆ ทั้งวัน ฝนตกๆ หยุดๆ เป็นแบบ light rain... คนที่นู่นก็มักมีอารมณ์ตามบรรยากาศ เฉาๆ ซึมๆ... แต่ถ้าวันไหนแดดจัด ก็จะรีบออกไปรับแดดกัน...
หน้าร้อนเพื่อนมาชวนไปชายหาด... อุณหภูมิ 15 องศาเซลเซียส! โอ้ว จะแหย่ขาลงในน้ำทะเลยังหนาวเลย ฝรั่งรีบกระโจนลงน้ำกันละ เพราะปกติจะหนาวกว่านี้มาก... สระว่ายน้ำที่โน่นจึงมีทั้ง indoor และ outdoor swimming pool... ถ้า indoor สระก็จะเป็นน้ำอุ่น...
กลับมาบ้านเราบ่นกันว่าร้อน... จริงๆ แล้ว ถ้ามองสองข้างทางจะเห็นดอกไม้สวยงามไม่ว่าจะเป็น ดอกเฟื่องฟ้าสาระพัดสี ดอกสีเหลืองของต้นทองอุไร สีม่วงอมชมพูของต้นตะแบก ดอกสีชมพูของอินทนิล หรือ นางพญาเสือโคร่งในภาคเหนือ... (อุตส่าห์ไปดูดอกทิวลิป หรือ ซากุระ ณ แดนไกล...)
แถมชายทะเลบ้านเราก็เดินเล่นลงเล่นน้ำสบายๆ...
หลายปีก่อนได้มีโอกาสไปเที่ยว นิวซีแลนด์... พอถึงสนามบิน จะผ่านเข้าเมืองได้นี่ ต้องทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นอาหารหรือของที่ทำจากพืชหรือสัตว์... ถ้าเอาเข้าไปจับได้โดนปรับ หนึ่งแสนเหรียญ... โอ้ว ทำไมซีเรียสขนาดนั้น...
ตอนหลังถึงรู้ว่า การเกษตรคือหนึ่งในหัวใจหลักของเศรษฐกิจนิวซีแลนด์ เค้าจึงยอมไม่ได้ที่จะให้พาโรคเข้าไปติดการเกษตรและฟาร์มของเขา เพราะหมายถึงหายนะ...
ไปซุปเปอร์ของเขา เจอผลิตภัณฑ์ทุกอย่างที่ทำจากกีวี (ผลไม้กีวี)... เลยงงว่า พี่แกมีผลไม้ดังๆ อยู่แค่กีวี ก้อสามารถนำมาประชาสัมพันธ์จนมาถึงแล้วต้องหากีวีทาน หรือ ยอมซื้อแพงๆ ทานที่บ้าน... แล้วยังสามารถนำมาแปรรูปเป็นผลิตภัณฑ์ได้สารพัด... แล้วบ้านเราหละ ผลไม้สุดยอดเป็นสิบๆ อย่าง... ทำไมมันดูไม่ค่อยมีค่าเหมือนกีวีของเค้าเลยนะ... เกิดอะไรขึ้น...
30 กว่าปีก่อนเคยไปเที่ยวภูเก็ต ไปร้านอาหารจะสั่ง lobster 2 ตัว พอดูราคาแล้วเลยไม่กล้าสั่ง... คู่ละตั้ง 600 บาท (ตอนนั้นรู้สึกว่าแพงมาก) อีก 2-3 ปีต่อมาไปเที่ยว San Francisco (USA) เกิดอยากกิน lobster... เขาขายกันข้างทาง ครึ่งตัว 13 US$ (ราคาขณะนั้นประมาณ 500 บาท)... โอ้แม่เจ้า... แถมต้องมานั่งกินตรงฟุตบาทเพราะไม่มีที่นั่ง... อะไรกันนี่...
จนมาถึงวันที่ COVID-19 ระบาดไปทั่วโลก...
อเมริกากำลังโกลาหล... ยอดติดเชื้อและเสียชีวิตสูงที่สุดในโลก... ทรัมป์จะเปิดประเทศ คนอเมริกันหลายรัฐประท้วงว่า... COVID is a lie... ยอมให้คนตายดีกว่าเศรษฐกิจตก...
ยุโรปก็ปั่นป่วน คนไม่ยอมทำตามมาตรการรัฐ... มีอิสรภาพสูงจนพี่จีนที่ยกทีมเข้าไปช่วยกำลังถอดใจเพราะพฤติกรรมของคนที่นี่ต่างออกไป... เอาไม่อยู่
กลับมาดูบ้านเรา... แรกๆ ก็งอแงมั่ง คนด่าออนไลน์ก็มี... แต่ส่วนใหญ่ร่วมมือ ช่วยเหลือกันคนละไม้คนละมือ... แจกอาหาร แจกเงิน พระกลับออกมาแจกข้าวแจกเงินประชาชน...
เศรษฐกิจฝรั่งกำลังจะแย่เพราะต้องหยุดการบิน การเดินทาง การท่องเที่ยว ขายอาวุธไม่ได้ (เพราะสงครามยุติชั่วคราว การค้าอาวุธจึงตกต่ำ...)
แต่พี่ไทยเป็นแหล่งเกษตร เลี้ยงสัตว์ ประมง... เป็นครัวโลก
ตกงานก็กลับต่างจังหวัด... ถ้าเป็นอเมริกายามเศรษฐกิจตก ก็ย้ายหนี ร้างไปทั้งเมือง...
คนไทยอ่อนโยน ยิ้มแย้ม มีน้ำใจ... ไม่ว่าจะทำเรื่องการเกษตร หรือ งานบริการ ก็ประทับใจผู้คน...
อย่างนี้เค้าเรียกว่า... แกงจืดจึงรู้คุณเกลือ...
เราเคยเป็นอย่าง 'กบฟุ้งซ่าน' มั้ยนะ... เคยอยากเป็นชนชาติอื่นๆ เพราะเห็นเขามีแต่เรื่องดีๆ... จนมาวันนี้เมื่อแมลงวันมาเข้าปาก จึงบรรลุว่า the best to be Thai-self...
#ChillChatAtWork #Mindfulness
อย่าลืมกดติดตามจะได้ไม่พลาดบทความดีๆที่ส่งต่อจากรุ่นสู่รุ่น...ถึงคุณ
อีกช่องทางการติดตาม: https://www.facebook.com/ChillChatAtWork/
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
