อาชีพสำรอง
มาเจอ Blockdit ดีใจที่เปิดโอกาสให้ได้เขียน ได้เล่า อยากทำบล๊อคของตัวเอง เกี่ยวกับการออกแบบเสื้อผ้าเริ่มจากความชอบของตัวเอง ตั้งแต่เด็กๆชอบดูคนแต่งตัวสวยๆ
ตอนเรียนประถมมีครูเป็นไอดอลอยู่คนหนึ่ง ชื่อครูอารี รูปร่างหน้าตาสวยงาม เวลาครูเดินผ่าน ชอบมองชุดที่ครูใส่มา สวยทุกชุด ทุกคนคงเคยเจอคำถามโตมาอยากเป็นอะไร เป็นคนหนึ่งหล่ะที่ตอบไม่เหมือนชาวบ้านเขา แม่หงุดหงิดเป็นยิ่งนัก
คนอื่นจะตอบว่า อยากเป็นหมอ พยาบาล แอร์โฮสเตส เป็นคนเดียวที่ตอบว่า อยากทำเสื้อผ้าสวยๆ แต่งตัวสวยได้ให้ตัวเองและคนอื่นๆ ตอนนั้นไม่รู้จักคำว่า designer
จนแม่บอกว่าถ้างั้นก็จบ ป.4 แล้ว ไปเรียนเย็บผ้าก็แล้วกัน แต่ไม่เอา อยากเรียนสูงๆด้วย ก็เริ่มเรียนรู้จากการเย็บเสื้อใส่ให้ตุ๊กตาก่อนตอนที่ยังเป็นเด็กๆ พอเริ่มมีแนวทาง ก็จะเลาะเสื้อผ้าเก่าๆของแม่ออกมาดู มันมีขั้นตอนอย่างไร เริ่มเรียนรู้จากตรงนั้น แล้วลองมาวาดกับกระดาษ
จนเรียนจบมีงานทำ ก็สนุกกับงานประจำที่ทำ จนมาวันหนึ่ง นั่งฟังในหลวง ร. 9 พูดเรื่องอาชีพสำรองที่ทุกคนควรจะมี ฉุกคิดขึ้นมา ต้องหาอาชีพสำรองที่ตัวเองชอบพัฒนาจากงานดิเรก ก็เริ่มไปเรียน ไปฝึกทำ เริ่มจากเป็นนางแบบเอง ใส่เสื้อผ้าที่ตัวเองทำ ไปทำงาน
จนไปสะดุดตา GM โรงแรม ท่านได้ถามหัวหน้างานว่า ลูกน้องของคุณ ฉันเห็นเธอแต่งตัวมาทำงาน เธอแต่งตัวมากกว่าเงินเดือนที่เธอได้รับอีก พอท่านได้รู้ว่าออกแบบเองทำเอง ทีนี้ท่านให้โอกาสได้แสดงฝีมือได้รับโอกาสดีๆมากมาย และจาก Mr.Alan และภรรยา เจ้าของ Andara, Surin plaza ขอบคุณมากมาย
ผ้าที่เหลือใช้ก็แบ่งปัน นำมาตัดเย็บเป็นถุงผ้าใส่ยามอบให้กับ รพ.ที่ได้ทำไปแล้ว รพ.วชิระภูเก็ต, อนามัยเชิงทะเล, อนามัยบางเทา โครงการลดโลกร้อนโดยที่เป็นไอเดียร์ของนักเรียนคนหนึ่งที่มาเรียนทำแพทเทิร์น และเริ่มฝึกเย็บจักร
ตอนนี้ถ้าอยู่ไทย จะได้แบ่งปัน ช่วยเหลือ เวลาเห็นเขารับประกาศ หาคนเย็บถุงคลุมรองเท้าให้แพทย์ จะได้ช่วยเย็บแมสบริจาค มาติดอยู่ไกลเลย ออสเตรเลีย เมลเบิร์น ฝรั่งที่นี่ไม่ใส่แมสกัน คนใส่คือคนป่วย ต้องอยู่บ้าน นั่นคือความคิดของฝรั่ง
อาจจะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อย อยากเล่า มีเวลามากเกิน อยากให้ความรู้ เป็นแนวทาง สำหรับอาชีพสำรอง มาเกริ่นไว้ก่อน หากสนใจอย่างแบ่งปันความรู้งานเสื้อผ้า เป็นอาชีพที่ไม่มีวันเกษียน นอกจากสังขารของตัวเอง ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านน่ะต่ะ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
