Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
กระเป๋าเดินทางของแอร์โฮสเตส
•
ติดตาม
3 พ.ค. 2020 เวลา 08:19 • ไลฟ์สไตล์
อนุบาลแอร์โฮสเตส (2:มุขตลก คำสบถ และเมาครั้งแรก)
มุกตลกสากล : คำสบถ
เริ่มสนิทกันไม่เท่าไร แม้จะมาจากต่างชาติต่างภาษาและต่างวัฒนธรรม แต่ทุกคนต่างต้องการมิตรภาพ
เจ้านายของฉันยื่นไมตรีให้กับเพื่อนชาวต่างชาติด้วยการสอนภาษาไทยให้พวกเขาได้รู้จักความเป็นไทยในตัวเธอ เธอยิ้มแย้มและทำให้เพื่อนๆ หัวเราะได้เสมอ และเธอก็อยากแบ่งปันอารมณ์ขันนั้นให้กับเพื่อนๆ คนอื่น
เริ่มด้วยคำทักทายที่พูดกันในกลุ่มเล็กๆ และขยายตัวเป็นรู้กันทั้งกลุ่มใหญ่ ทุกคนต่างยิ้มแย้มให้กันเวลาพูดคำว่า....(ขออนุญาตไม่เอ่ย บอกแค่ว่าเป็นคำอุทานที่คนฟังถึงกับสะดุ้งโหยงละกัน)
ฉันและ NIHON ได้แต่ก่ายหน้าผากแล้วอุทานพร้อมกันว่า “เจ้านายฉัน!”
เธอทำตัวราวกับเป็นทูตวัฒนธรรม เผยแพร่คำสบถแก่ชาวต่างชาติ แล้วคราวนี้ถ้าเกิดมีคนเผลอเอาไปพูดบนเครื่องเข้าจริงๆ เจ้านายฉันนี่ล่ะตัวการเลย เท่านั้นไม่พอ เพื่อนๆ จากชาติอื่นๆ ก็ผลัดกันสอนคำสบถของภาษาตัวเองให้กันและกันอย่างเพลิดเพลินราวกับว่ามันฟังรื่นหูยังไงยังงั้น
(เด็กอายุต่ำกว่า 13 ปีควรได้รับคำแนะนำจากผู้ปกครองในการอ่าน)
เชียร์ลีดเดอร์ VS. เครื่องดื่มมึนเมา
เมื่อเรียนจบคอร์สเครื่องบินศาสตร์ เพื่อนๆ ก็โทรนัดกันไปเที่ยวฉลองความสำเร็จ
........กริ๊งงงงงงงงง............
“แก วันนี้ไปเที่ยวผับกันมั้ย ” เสียงเพื่อนสาวชาวไทยคนหนึ่งโทรมาชวน
“แต่ เราไม่เคยไปเที่ยวกลางคืนมาก่อนเลย ขอเราโทรขอพ่อก่อนนะ” เธอตอบประหนึ่งว่าต้องขอหลักฐานลงทะเบียนเข้าผับจากพ่อ
“ไม่ต้องขอ เดี๋ยวพ่อก็ไม่ให้มาหรอก” เพื่อนสาวค้าน
“ไม่ให้ก็จะไปแหละ แค่ขอถามให้สบายใจ ถ้าไม่ให้ ยังไงเราก็ไป” เจ้านายยืนยันอย่างมั่นใจ
เจ้านายหนอเจ้านาย ฉันล่ะอยากจะหยิบไม้เรียวมาตีก้นเธอจริงๆ ทำไมทำตัวแบบนี้นะ ไปเที่ยวผับก็ไม่พ้นต้องดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์แน่ๆ แล้วเด็กๆ อย่างเธอดื่มเหล้าครั้งแรกจะเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า ขอให้คุณพ่อเจ้านายห้ามปรามให้อยู่ด้วยเถอะ
“วันนี้หนูขอไปเที่ยวกับเพื่อนนะพ่อ ไปกันเยอะไม่ต้องห่วง เอาน่าๆ แค่นี้นะ” เจ้านายพูดไม่ถึง 5 นาทีแล้วก็ตัดสายไป
ไม่ว่าคุณพ่อจะพยายามห้ามปรามเธอเท่าไร เธอก็ไม่ฟัง จะไปลูกเดียว ฉันล่ะอยากจะลงโทษเธอเสียจริงๆ ทำไมทำตัวแบบนี้ แล้วคุณพ่อท่านจะเป็นห่วงแค่ไหน เรียนจบเป็นบัณฑิตแล้วทำไมยังทำตัว......
(ปั้ง!)
อ้าว นี่ไปไหนเนี่ย กลับมาฟังฉันพูดให้จบก่อนสิ อย่าปิดประตูหนีไปอย่างนี้นะ เจ้านาย กลับมานี่นะ!
คืนนั้นฉันไม่เป็นอันได้นอน นี่ห้าทุ่มแล้วแต่เจ้านายก็ยังไม่กลับ เจ้านายออกไปตอนหัวค่ำ เห็นเธอว่าจะไปทานข้าวกับเพื่อนๆ ก่อน ห้าทุ่มผับคงเพิ่งเริ่ม โอ๊ย จะเป็นอะไรรึเปล่านะ ไม่เคยกินเหล้าเที่ยวผับมาก่อน ถ้าไปเจออันธพาลเข้าจะทำยังไง อยู่ต่างบ้านต่างเมืองไม่มีคนช่วยได้ด้วย
เที่ยงคืนผ่านไป..................
ตีหนึ่งผ่านไป.....................
ตีสองผ่านไป.....................
ฮุเล่ ฮุเล่ ฮุเล่ฮ่าๆ แสงแดด ยอดหญ้า วินเนอร์คือข้า สีเขียวเยี่ยวม้า ...........น่ารักมั้ยค๊าา............
“นี่ๆ NIHON เธอได้ยินเสียงอะไรรึเปล่า เสียงเหมือนเขามีกีฬาสีอยู่ชั้นล่าง” ฉันถาม NIHON
“จะบ้าเหรอ ใครที่ไหนจะมาเล่นกีฬาตอนตีสอง จะมีก็คงแต่คนบ้าเท่านั้นละ เดี๋ยวนะ ฉันขอแอบดูตรงหน้าต่างก่อน” NIHON แอบมองผ่านม่าน โชคดีที่เจ้านายวางเธอไว้ตรงหน้าต่าง
“ตายแล้ว! นั่นมันเจ้านายนี่ เต้นแร้งเต้นกาอะไรอยู่ก็ไม่รู้ ร้องเพลงเชียร์ไปด้วย” NIHONตกใจ
“อะไรเนี่ย นี่มันเกิดอะไรขึ้น หรือว่า เจ้านาย....เมา?”
อีกสักพักก็มีเสียงเปิดประตูห้อง เพื่อนๆ หิ้วปีกเจ้านายเข้ามา เธอเดินโซซัดโซเซแล้วก็ทรุดลงบนเตียง หลับครอกในทันใด เป็นภาระหนักให้เพื่อนๆต้องดูแล
คืนนั้นทั้งคืน ฉันและ NIHON ถกเถียงกันเรื่องเนื้อเพลงและท่าเต้นแร้งเต้นกาของเจ้านายเมื่อก่อนหน้านี้ ว่าดูไปแล้วมันคลับคล้ายกับเชียร์ลีดเดอร์โรงเรียนประถมยังไงยังงั้น หรือว่าที่จริงแล้วเจ้านายแค่ไม่รู้จะเต้นท่าอะไรในผับ เลยโผล่เป็นท่าเต้นเชียร์กีฬาสีกันแน่
ปล. พวกเราก็ได้แต่ตั้งสมมติฐานกันไปเล่นๆ เท่านั้นเอง ตามประสากระเป๋าอดเข้าผับ
ถ่ายเยี่ยมมาก ถ่ายวิวเนอะ 555
บันทึก
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย