กลางดึกคืนหนึ่ง ท่ามกลางหิมะตกหนัก...
...รถไฟขบวนสุดท้ายระหว่างเมือง กำลังฝ่าพายุหิมะที่ตกหนักกว่าทุกๆคืน เพื่อมุ่งหน้ากลับเข้าสู่สถานีเพื่อจบการเดินทางอันยาวนานที่เริ่มต้นมาตั้งแต่เช้ามืดมาถึงกลางดึก
เสียงล้อที่กระทบกับรางรถไฟดังกึงๆ ในขณะที่ไฟดวงใหญ่หน้ารถไฟส่องสว่างวาบ ทำให้เห็นริ้วหิมะโหมกระหน่ำ
พนักงานขับรถกะดึกมองไปทางด้านหน้าอย่างระมัดระวังพร้อมกับถูมือทั้งสองข้างของเขาเพื่อคลายความหนาวเหน็บ
เขาคิดถึงที่นอนนุ่มๆ อ่างน้ำร้อนสำหรับแช่ และสาเกอุ่นๆ ซึ่งภรรยาของเขาจะทำต้อนรับเขา
จนทำให้เขาหายเหนื่อยจากการทำงานได้เป็นปิดทิ้ง จนคุยโม้กับนายตรวจ ซึ่งนั่งอยู่ข้างๆกัน
บนรถไฟในเวลานี้มีแค่ชายสองคนที่กำลังจะกลับบ้านตามปกติเหมือนทุกวัน โดยไม่มีใครคาดฝันเลยว่า...
"ความตาย...กำลังจะมาเยือนในไม่ช้า"
ระหว่างที่ทั้งสองคุยกันอย่างสนุกสนาน
ทันใดนั้น มีเด็กหญิงตัวเล็กๆพุ่งเข้ามาขวางทางรถไฟ พนักงานรถไฟร้องลั่น พยายามที่จะหยุดรถ แต่ไม่ทันเสียแล้วล่ะ...
เสียงล้อเหล็กกระทบกับรางดังจนแสบหู
จนขบวนรถหยุดลงในระยะที่ทับและเลยจุดที่เด็กหญิงลึกลับพุ่งมาขวางทางไปเกือบหนึ่งกิโลเมตร ทั้งพนักงานขับรถและนายตรวจตื่นตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
"บ้าน...สาเกอุ่นๆ...อ่างอาบน้ำ...และที่นอน....คงไม่ได้สัมผัสมันในคืนนี้เป็นแน่"
ทั้งสองคนรีบลงจากรถไฟ วิ่งมาดูด้วยความกังวล แล้วพวกเขาก็พบว่า...
"รถไฟทับร่างของเด็กคนนั้นขาดเป็น 2 ท่อน"
ซึ่งท่อนที่เป็นช่วงเอวขึ้นไป ลำไส้ทะลักออกมาในขณะที่คอของเด็กหญิงผู้โชคร้ายหัก ดวงตาและใบหน้าข้างหนึ่งถลนออกมา...
ยังคงติดอยู่กับ...ล้อรถไฟ...
ทั้งสองต่างฝ่าหิมะอันมากมายเพื่อตามหาร่างท่อนล่างที่หายไปของเธอ
แต่ตรงจุดที่เธอโดนชนกลับพบแค่รอยเลือด
ไม่พบท่อนล่างแต่อย่างใด...
จึงตกลงปลงใจกันไปตามตำรวจที่ป้อมตำรวจแถวๆนั้น ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากที่เกิดเหตุสักเท่าไหร่
นายตรวจจึงตัดสินใจเป็นคนฝ่าหิมะไปตามตำรวจที่ป้อม และสัญญาว่าจะรีบกลับมา
...และเวลาก็ได้ล่วงเลยผ่านไปได้สักระยะหนึ่ง...
นายตรวจซ้อนมอเตอร์ไซค์ตำรวจกลับมา
จากนั้นทั้งสามคนจึงรีบวิ่งเข้ามาที่รถไฟ
แต่แล้วต้องได้พบกับสิ่งสยองที่น่าตกใจ
เมื่อคนขับรถไฟพบส่วนล่างของเด็กหญิงตกอยู่หน้ารถไฟ แต่นายตรวจและร่างท่อนบนหายไป
ตำรวจและคนขับรถไฟจึงออกค้นหา
แต่แล้วก็ต้องตกใจอย่างสุดขีด...
"ร่างของนายตรวจนอนแข็งตายอยู่บนหลังคารถ โดยมีร่างท่อนบนของเด็กหญิงจับข้อเท้าของเขาเอาไว้"
สวัสดีครับ เรื่องเล่าในความมืดเองนะครับผม
เรื่องราวที่เล่าขึ้นต้นไปเมื่อกี้ เป็นหนึ่งในเรื่องเล่าของตำนาน "เทเค เทเค" ผีสาวสุดสยองของทางญี่ปุ่นนะครับ
และผมจะมาเล่าต้นกำเนิดของเทเคให้อ่านกันต่อครับ จะเป็นยังไง มะ! ตามมาครับ...
เธอตายจากการถูกรถไฟทับจนตัวขาดเป็นสองท่อน ในวันที่อากาศหนาวจัดและหิมะตกหนัก เนื่องจากความหนาวเหน็บจึงทำให้เลือดไหลช้า เธอจึงตายอย่างช้าๆ เธอต้องทนทรมานอยู่ในสภาพตัวขาดครึ่งเป็นชั่วโมงกว่าจะตาย
ความทรมานก่อนตายนั้นทำให้เธอกลายเป็นวิญญาณอาฆาต ปรากฎตัวโดยมีแค่ร่างครึ่งบนคือหัวจนเอว เคลื่อนที่โดยใช้ข้อศอกทั้งสองในการคลาย จนเกิดเสียงดัง "เทเค เทเค"
และนี่คือที่มาของชื่อนั่นเองครับ
ตำนานระบุว่า ถึงแม้...เทเค เทเค จะเคลื่อนที่ด้วยการคลาน แต่ความเร็วของ..เทเค เทเค
นั้นสูงยิ่งกว่ารถเสียอีกด้วยซ้ำ หากหนีไม่พ้นจะถูกตัดร่างขาดกลางให้มีสภาพเดียวกับเธอ ด้วยเคียวในมือของเธอเอง...
ถ้ามีคนเจอเธอ เธอจะชอบถามคำถามว่า
"ขาของฉันอยู่ไหน?" ถ้าอยากรอด ให้ตอบว่า
"อยู่บนทางรถไฟเมะจิน" เธอจะถามกลับมาว่า
"รู้ได้ยังไง?" ก็ให้ตอบกลับไปว่า
"คาชิมะ เรโกะ เป็นคนบอกมา"
ซึ่ง "คาชิมะ เรโกะ" ก็คือชื่อจริงของเธอนั่นเองครับ
ตำนานนี้เคยถูกนำไปสร้างเป็นหนังด้วยนะคุณ
ชื่อตรงๆเลย "Teke Teke"
ส่วนชื่อไทยมีชื่อหนังว่า
"สาวเคียวโหด เทเค เทเค" ลองหาดูกันได้นะครับ
ผีตนนี้สำหรับผมแล้ว เธอน่าสงสารนะครับ
เธอต้องทรมานก่อนที่จะตาย จนความทรมานก่อเกิดเป็นความอาฆาตขึ้นมา ถ้าหากมีอะไรหยุดความอาฆาตของเธอได้ก็คงจะดีมากๆเลยนะครับ
เพราะผมเชื่อว่า ความอาฆาตพยาบาทเป็นตัวก่อให้เกิดความทุกข์เสมอ ไม่ว่าจะเป็นคนรอบข้างที่ถูกเธอฆ่าตามตำนานและเรื่องเล่าหรือตัวเธอเองที่ฆ่าคนอื่นไปด้วยความอาฆาตในใจ ที่มันคงจะก่อบาปขนานหนักให้กับตัวเธอเอง
ปัจจุบันนี้ เรื่องราวของเธอก็ยังคงเล่าต่อๆกันในหมู่วัยรุ่นและเด็กนักเรียน
ถ้าเธอมีตัวตน ผมก็หวังแค่ว่า...
"สักวันความอาฆาตของเธอ มันจะสิ้นสุดลงนะ"
แฟนอาร์ตคุณเทเค เทเค หยุดอาฆาตได้แล้วน๊าา
คิดเห็นอย่างไรกับเรื่องราวของ "เทเค เทเค"
ก็สามารถคอมเมนต์แสดงความคิดเห็นกันได้นะครับ แต่ว่าตอนนี้....
...อย่าลืมกดไลค์ กดเลิฟ กดว้าว
ชอบมากๆกดแชร์
กดติดตามเพจให้ด้วยนะครับ
จะได้มาเจอกันบ่อยๆที่นี่
"เรื่องเล่าในความมืด"
สำหรับวันนี้ ฝันดีครับผม😴
แชร์หน่อยนะคร้าบ😆🙏
- 8
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
