Ep.10 หนี❗️❗️❗️
⚠️⚠️ คำเตือน ⚠️ ⚠️
Ep.นี้มีเนื้อหาค่อนข้างรุนแรง และมีคำพูดที่ไม่สุภาพนัก
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ 😊
“โครมม มมม ม” เสียงปิดประตูดังลั่น ทำเอาตกใจอยู่ไม่น้อย พ่อที่เมาไม่ได้สติกลับมาพร้อมกับส่งเสียงดังโวยวายมาตั้งแต่ปากทางเข้าบ้าน
ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรสำหรับฉันหรอก เพราะพ่อเป็นแบบนี้ประจำ จะดีกว่านี้ถ้าพ่อเมามาแล้วนอน
แต่! ไม่...😢
“แม่มึงอยู่ไหน นนน “ พ่อโวยวายตะโกนเรียกแม่ที่กำลังนอนหลับอยู่ในห้อง
“มีอะไร เมามาก็นอนสิ” แม่ตอบกลับออกมาจากห้องนอน ด้วยเสียงที่เหนื่อยล้าจากการทำงานตากแดด
ทั้งวัน
“กลับมาบ้านไม่เคยจะมาดูมาแล เป็นอะไรไปกันหมด ทั้งลูกทั้งเมีย” พ่อยังคงส่งเสียงดังไม่หยุด
ฉันห่มผ้าคลุมโปงและเอามือปิดหูสองข้าง
แต่ก็ยังมิวายได้ยินอยู่ สักพักเสียงพ่อเงียบลงเหมือนเดินเข้าห้องไป
“มานี่สิ ออกมาแหกตาดูบ้าง” เสียงพ่อดึงตัวแม่ออกจากในห้องพร้อมกับพยายามจะทำร้ายแม่
“เป็นอะไร เมามาทีไรเป็นแบบนี้ทุกทีเลย” เสียงแม่เถียงกลับพร้อมกับพยายามปัดป้องตัวเอง
ฉันรีบถลันลุกออกไปช่วยแม่ทันที มือน้อยๆพยายามดึงมือพ่อออกจากตัวแม่ ซึ่งแน่นอนว่าไม่ได้ช่วยอะไร
แม่ผลักพ่อกระเด็นติดเสาบ้าน นั่นยิ่งทำให้พ่อโกรธมาก พ่อปล่อยมือจากแม่แล้วไปหยิบพร้าในครัว ด้วยความเมาจึงทำให้ชักช้า แม่รีบกระโดดลงจากบ้านที่สูงประมาณ สองเมตร
ตรงชานล้างจานด้วยความเร่งรีบ เพราะลงบันไดหน้าบ้านไม่ทันแน่
ฉันรู้ดีว่าเวลานี้เราแม่ลูกต้องหนี ฉันรีบวิ่งไปหยิบผ้าห่มผืนเล็กและไฟฉายในที่นอนตัวเองแล้ววิ่งลงบ้านไปตามหาแม่ พร้อมกับหยิบรองเท้าแม่ติดมือมาด้วย
.
.
.
พ่อที่ออกมาจากในครัวพร้อมกับพร้าเล่มใหญ่ในมือพอไม่เห็นแม่แล้ว ยิ่งโวยวายลั่นเรียกหาแม่ยกใหญ่
ทุกครั้งที่พ่อเมา ไม่หยิบพร้าก็จะถือปืน😲
เฮ้อ!! แล้วใครจะอยู่ได้ ฉันได้แต่คิดในใจ
ฉันวิ่งลงจากบ้าน โดยไม่รู้ว่าตอนนี้แม่อยู่ไหนเพราะมันมืดไปหมด จะเปิดไฟฉายก็ไม่ได้เพราะเดี๋ยวพ่อเห็น
แม่คงรู้แล้วว่าฉันวิ่งลงมาตามหา
“แก้ว แก้ว แม่อยู่นี่” เสียงแม่กระซิบเบาๆมาจากหลังห้องน้ำ ฉันรีบนำรองเท้าไปให้แม่ใส่ พร้อมกับค่อยๆเดินย่องห่างไป ซึ่งยังไม่รู้ว่าจะไปไหนดี
แม่จูงมือฉันเดินตามคันนากลางทุ่งมาเรื่อยๆเพื่อจะไปอาศัยนอนเถียงนาของชาวบ้านที่ใดที่หนึ่งในคืนนี้
ไฟฉายที่ติดมาด้วยกลับต้องเปิดๆปิดๆ เพื่อส่องให้เห็นทางบ้าง
ฉันก้าวเท้าตามแม่อย่างไม่รู้สึกกลัว งู หรือสัตว์มีพิษใดๆเลย ทั้งๆที่หญ้าบนคันนาค่อนข้างรก
ในสมองตอนนั้นคงสั่งให้กลัวพ่อก่อน เลยลืมคิดถึงอย่างอื่น
ที่เลือกมานอนเถียงนาของชาวบ้านก็เพราะว่ามีหลายหลังพ่อคงจะไม่มาตามเราแน่ๆ
แม่เลือกที่จะพาฉันนอนในเถียงนาที่มีฝากั้นเพื่อพอที่จะช่วยกันลมหนาวในตอนกลางคืนได้บ้าง
“แม่ขอให้หนูตั้งใจเรียนนะลูก เรียนเก่งๆจะได้เป็นครูเป็นหมอ ไม่ต้องมามีชีวิตแบบแม่” แม่นอนกอดฉันแน่นพร้อมกับพร่ำบอกอยู่อย่างนั้น น้ำตาฉันไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว สงสารแม่จับใจ ได้แต่บอกกับตัวเองว่าจะตั้งใจเรียน
ที่เราเลือกไม่ไปนอนบ้านเพื่อนบ้าน ก็เราไปบ่อยจนเขาไม่เปิดบ้านให้อีกแล้ว อีกทั้งพ่อตามไปเจอหมด และไปพูดเสียงดัง ซึ่งเป็นการรบกวนเพื่อนบ้าน เพราะแต่ละบ้านก็มีลูกเล็กเด็กแดงทั้งนั้น
เสียงพ่อที่ยังคงดังแว่วมาไม่หยุด ทำให้ฉันกับแม่มั่นใจว่าพ่อไม่รู้ว่าเราอยู่ไหน
แม่หลับไปแล้ว แต่ฉันยังคงลืมตาแป๋ว มองลอดฝาไม้ไผ่ฝ่าความมืดออกไป ในหัวคิดอะไรไม่ออก
อ้อ!! คิดออกอย่างเดียว กลัวผี!!
เช้าแล้วเริ่มสว่างรำไร 🌤
แม่ปลุกให้ฉันตื่น แล้วเดินกลับบ้าน พอมาถึง
ยังไม่ทันเดินขึ้นบันไดก็ได้ยินเสียงพ่อลุกมาหุงข้าว
ทำกับข้าว เป็นแบบนี้ทุกครั้งเหมือนรู้ตัวว่าทำผิด
เพราะปกติจะไม่ลุกมาทำอาหารตอนเช้า
“เมื่อคืนไปนอนไหนกันมา”เสียงพ่อถามขึ้นด้วยน้ำเสียงปกติ
“กองฟาง” แม่ตอบไปด้วยความโมโห
“เมื่อคืนเมามากไปหน่อย แต่ต่อไปจะเลิกกินแล้ว ไม่เอาแล้วแบบนี้” พ่อพูดขึ้นด้วยความสำนึกผิด
“เออดี ขอให้ทำได้แบบที่พูดก็แล้วกัน” แม่พูดเหมือนชินกับสิ่งที่พ่อทำ พร้อมกับเดินเข้าห้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมตัวไปทำงานอย่างเช่นทุกวัน
ขอโทษ!! เป็นคำที่ไม่เคยได้ยินจากปากพ่อเลยสักครั้ง
แล้วฉันกับแม่ต้องหนีแบบนี้ไปถึงอีกเมื่อไหร่นะ...😢
แก้วเชื่อว่าทุกครอบครัวมีปัญหากันทั้งนั้น แต่ขึ้นอยู่กับว่าครอบครัวนั้นจะจัดการกับปัญหาอย่างไร
บางครอบครัวเลือกที่จะไม่ทำให้เด็กเห็น ซึ่งนั่นเป็นสิ่ง
ที่ดี แต่กับครอบครัวแก้วแล้ว มันเลือกไม่ได้
แก้วจึงมีคำสอนที่สามารถนำมาใช้ได้เสมอ คือ
“เราเลือกเกิดไม่ได้ แต่เราเลือกที่จะเป็นได้”
แก้วได้ยินประโยคนี้จากคนแรกคือ
ดร.สมประสงค์ มั่งอะนะ 👨🏻🎓
อดีตผู้อำนวยการโรงเรียนอุ้มผางวิทยาคม
คำพูดนี้ เป็นคำที่แก้วใช้กับตัวเองอยู่บ่อยๆและช่วยเตือนสติแก้วได้เสมอ
✅ บทความนี้แก้วได้ปรึกษาและอ่านให้พี่สาวกับแม่ฟังก่อนจะนำมาลงนะคะ ทั้งสองก็ไม่ได้ว่าอะไร ถือว่าแชร์ประสบการณ์ให้ท่านผู้อ่านได้เรียนรู้ในมุมที่แตกต่างบ้าง **เพราะชีวิตจริงคงไม่ได้มีแค่ความสุขอย่างเดียว ใช่ไหมคะ???
🧡🧡ใช้ชีวิตให้มีความสุขในทุกๆวันนะคะ🧡🧡
📍📍ใครที่ชื่นชอบก็ฝาก👇👇
👐🏽กดติดตาม
👍กดไลค์
✏️กดแชร์
❤️เป็นกำลังใจให้มีแรงเขียนและวาดต่อไปนะคะ ขอบคุณสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเสมอมาค่ะ🙏
🥳 แล้วเจอกันใหม่ตอนหน้านะคะ 👋👋
#ลูกชาวนา
05/05/20
- 16
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
