ซีรีส์ภาคปกติของ "นิโคล่า เทสลา" ชายผู้สร้างอนาคตโลกยุคใหม่ : บทนำ พันธะสัญญา (2/3)
เริ่มต้นจากที่ท่าเรือ เทสลาเสียเวลาหลายนาทีไปกับชายในชุดเครื่องเเบบ ซึ่งก็คือตำรวจนิวยอร์กนั่นเอง เขาเดินไปที่ตำรวจนิวยอร์คผู้หนึ่งเพื่อที่จะถามทางไปสำนักงานใหญ่ของบริษัทของเอดิสัน เสียงบนท้องถนนดังมาก ตำรวจคนนั้นพยายามตะโกนพูดกับเทสลาด้วยท่าทางไม่ค่อยสุภาพซึ่งเทสลาไม่คุ้นเคย เทสลาตอนนั้นดูเหมือนว่าจะเดินมาเป็นระยะทางไกลพอควรอีกทั้งเสื้อผ้ายังไม่ได้เปลี่ยน เขาตั้งสติเเละเริ่มถามคำถามอีกครั้งพร้อมกับทำไม้ทำมือประกอบด้วย จากนั้นตำรวจก็บอกทางให้ได้ เขาบอกให้เดินตรงไปตามถนน
ต้องขอบคุณตำรวจคนนั้น เทสลาเริ่มต้นชีวิตในนิวยอร์คได้เเล้วสิ ... นิวยอร์คเป็นเมืองที่มีกิจกรรมจอเเจไปหมด ซึ่งเเตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับเมืองที่เงียบสงบ เคร่งขรึมเเละสวยงามตามสไตล์ยุโรปที่เขาคุ้นเคย เมืองต่างๆ ในยุโรปให้ความรู้สึกกับเทสลาว่าเหมือนบ้าน เขารู้จักรูปเเบบวัฒนธรรมเเละสถาปัตยกรรมของยุโรปเป็นอย่างดี เเต่ที่นี่เขารู้สึกเหมือนว่าเป็นมนุษย์ต่างดาว เเม้กระทั่งภาษาอังกฤษยังมีความเเตกต่างจากที่เขาเคยได้เรียนมาในโรงเรียน เขารู้สึกสับสน สกปรก หิว เเละวิตกกังวลเนื่องจากตอนนี้มีเงินอยู่ในกระเป๋าเพียงเเค่สี่เซนต์ ตอนนี้เป็นช่วงเวลาสายๆ ของนิวยอร์ก เขาเริ่มกังวลว่าจะหาเงินสำหรับจ่ายค่าอาหารในมื้อต่อไปอย่างไร
ในปี 1917 เทสลาได้พูดที่ American Institute of Electrical Engineer ซึ่งตอนนั้นเขาได้รับรางวัล Edison Gold Medal เขาได้รำลึกความหลังเกี่ยวกับเวลาหลายช่วงโมงเเรกของชีวิตเขาในนิวยอร์กว่า ตอนนั้นเขาได้เดินไปตามถนนผ่านร้านช่างร้านหนึ่ง นี่เป็นครั้งเเรกในอเมริกาที่เขาได้เห็นในสิ่งที่เขาคุ้นเคย ภายในร้านดังกล่าวเขาได้เห็นไดนาโมตัวใหญ่ ซึ่งเป็นชนิดเดียวกับที่เขาเคยไปติดตั้งที่ปารีส เเละสตุทการ์ท ชายที่กำลังทำงานกับไดนาโมตัวนี้ ฟังจากเสียงของเขาทำให้พอจะทราบได้ว่าเขากำลังมีปัญหา
เทสลาเห็นเช่นนั้นจึงอดใจไม่ได้ที่จะเข้าไปช่วย "มีอะไรให้ช่วยมั้ยครับ" เทสลาถาม ไดนาโมยักษ์ตัวนี้มันเสียมันเป็นไดนาโมที่มาจากยุโรปเเละเกินความสามารถที่จะซ่อมได้ช่างเเละเขาก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับมันช่างซ่อมคนนั้นบอกกับเทสลา เทสลาไม่รอช้าถอดเสื้อสูทออกด้วยความยินดี เพราะจะเป็นโอกาสครั้งเเรกที่จะได้เเสดงฝีมือในอเมริกา เทสลาบอกนายช่างคนนั้นว่าอย่าได้วิตกเดี๋ยวเขาจะช่วยดูให้ เทสลาซ่อมไดนาโมเครื่องนั้นจนถึงเวลาบ่ายเเก่ๆ เเละในที่สุดก็ซ่อมเสร็จ นายช่างคนดังกล่าวดีใจมากเเละยื่นข้อเสนอว่าจะให้งานกับเทสลา เเต่เทสลาก็ได้ตอบปฏิเสธไปอย่างสุภาพ เเละอธิบายให้ฟังว่าเขาเดินทางข้ามน้ำข้ามทะเลมาก็เพื่อมาของานทำกับเอดิสัน นายช่างผู้นั้นขอบคุณเทสลาเป็นอย่างมาก เเละได้มอบเงินให้ 20 เหรียญเป็นสินน้ำใจ เทสลาประหลาดใจเเละดีใจมาก เพราะว่าเค้าได้เงินค่าที่พักอย่างน้อยก็หนึ่งคืนพร้อมค่าอาหารในมื้อต่อไป ก่อนที่จะไปหาเอดิสันในวันพรุ่งนี้ เเน่นอนว่าเขาได้ข้อมูลโดยละเอียดของเส้นทางที่จะเดินทางไปหาเอดิสันเเล้ว
"คุณอย่าลืมล่ะ ไม่มีใครใช้ผ้าม่านที่มีลวดลายฉูดฉาดมากมายอย่างนายเอดิสันนะ" นายช่างคนนั้นกล่าวให้เทสลาฟัง วันรุ่งขึ้นหลังจากเทสล่าได้พักผ่อนอย่างเต็มที่เเละเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยทำให้รู้สึกสดชื่น เขาก็เดินทางไปหาเอดิสันที่สำนักงานใหญ่ของบริษัทของเอดิสัน ซึ่งตั้งอยู่ที่ Fifth Avenue เลขที่ 65 นายช่างคนนั้นพูดถูก สำนักงานของเอดิสันมีความโดดเด่นเเตกต่างจากบ้านหลังอื่นๆ ในละเเวกเดียวกัน เนื่องจากมีเพียงสำนักงานของเขาเท่านั้นที่ใช้ผ้าม่านสีฉูดฉาด เเละลวดลายเยอะ
ขณะที่เทสลาเดินไปตามทางของสำนักงานเขาได้ยินเสียงดังก้องมาจากห้องเครื่องจักรไอน้ำซึ่งเป็นห้องเล็กๆ ทางทิศตะวันตกสุดของชั้นใต้ดิน เทสลาหยุดอยู่ครู่หนึ่งเพื่อชื่นชมระเบียงที่ประดับด้วยเสาหิน ขณะที่เทสลาผ่านเข้ามาในสำนักงานของเอดิสัน เขามองเห็นห้องทำงานหลายห้อง ภายในมีชั้นวางของ ที่นั่งทำงานช่าง โต๊ะทำงาน เเละหลอดไฟส่องสว่าง เทสลาสงสัยว่าเอดิสันทำอย่างไรเพื่อให้เทอเรซที่ถูกประดับไว้อย่างงดงามมีความสอดคล้องกับผ้าม่านสีฉูดฉาดที่ใช้ในการบังเเสงเเดดไม่ให้ส่องเข้ามา ภายในสำนักงานของเอดิสันช่างเป็นสำนักงานที่น่าประทับใจมาก ด้วยสีผ้าม่านที่ฉูดฉาดจะช่วยถนอมสายตาในเวลากลางวัน เเละจะช่วยเพิ่มความสว่างเเก่ห้องในเวลากลางคืน เทสลายืนคอยเอดิสันอยู่ครู่หนึ่ง หลังจากนั้นเขาก็รับอนุญาตให้เข้าพบเอดิสัน เข้าได้ยื่นจดหมายเเนะนำตัวที่นำมาด้วยให้เเก่เอดิสัน
เมื่อเทสลาพบกับเอดิสันตัวจริง ตอนนั้นเอดิสันอยู่ในชุดสูทสามชิ้น สวมเสื้อเชิ้ตยาวสีขาว ผูกโบว์ดำที่หน้าอก ตัวจริงของเอดิสันในความรู้สึกของเทสลาไม่ได้เหมือนวีรบุรุษอะไร เเต่เทสลากลับรู้สึกว่าเอดิสันมีลักษณะเหมือนชาวนาที่เเต่งตัวดีๆ เพื่อไปเข้าโบสถ์ในวันอาทิตย์ เอดิสันตัวเตี้ยกว่าเทสลาไม่กี่นิ้ว มีผมเส้นเล็กบางสีเทา ใบหน้าโกนหนวดเกลี้ยงเกลาสะอาด เเละบุคลิกมีความน่าเชื่อถือ "ยินดีต้อนรับอย่างอบอุ่น" เอดิสันกล่าว หลังจากที่เอดิสันได้อ่านจดหมายเเนะนำตัวของเทสลาที่บัทเชเลอร์เขียนให้ เอดิสันก็เสนองานให้กับเทสลาทันที
เทสลาได้ทีไม่รอช้า เขาเริ่มคุยกับเอดิสันเกี่ยวกับผลการทำนายทางคณิตศาสตร์ว่าไฟฟ้ากระเเสสลับจะสามารถทำให้มอเตอร์ชนิดใหม่ทำงานได้อย่างไร เอดิสันฟังที่เทสลาอธิบายอยู่พักหนึ่งใหญ่ๆ เเน่นอนว่าเขาพอใจ เเต่ท้ายที่สุดเขาตอบเทสลาไปว่าตอนนี้เขายังไม่สนใจทฤษฎีใหม่ใดๆ ทางไฟฟ้า เพราะเขามีระบบไฟฟ้าที่สามารถทำงานเเละเงินให้เขาได้อยู่เเล้ว เอดิสันบอกว่าเขาสามารถทำงานได้ด้วยตัวเขาเองโดยไม่จำเป็นต้องไปวุ่นวายกับคณิตศาสตร์ที่ซับซ้อนเเต่อย่างใด
เทสลารู้สึกประทับใจกับชายผู้มีความมั่นใจในตัวเองสูงผู้นี้ ผู้ซึ่งไร้การฝึกอบรมมารยาททางสังคมเเละพื้นฐานทางวิทยาศาสตร์ เเต่สามารถประสบความสำเร็จในชีวิตอย่างมากมายในฐานะนักประดิษฐ์ ด้วยความเป็นคนขี้สงสัยของเทสลา เขาจึงตั้งคำถามกับตัวเองว่าเขาได้เสียเวลาเรียนคณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ วรรณกรรม บทกวี เเละพูดได้หลายภาษามาเพื่ออะไร? เขาเสียเวลาอย่างมากมายในการนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องสมุดต่างๆ เขาอ่านทุกอย่างตั้งแต่ Newton's Principia ไปจนถึงนวนิยายของ Paul de Kock ถ้าเอดิสันสามารถประสบความสำเร็จในชีวิตได้โดยปราศจากการฝึกฝนกระบวนการทางวิทยาศาสตร์เเล้ว เราจะมีระบบการศึกษาไปเพื่ออะไร?
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
