“จะเยียวยารักษาม้าที่เหมือนตายแล้วให้เหมือนว่ามันยังไม่ดับดิ้นน่ะหรือ เป็นความคิดที่เพ้อเจ้อ”
Book: ร้านน้ำชา
Writer: เหลาเส่อ
(พระราชนิพนธ์แปล โดย กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา)
#หยิบมาเพราะ
เห็นว่าเล่มนี้เป็นบทละครพูดของจีน ซึ่งทางเราไม่ค่อยอ่านงานจีนเท่าไร เลยนึกอยากลองดู และเล่มนี้ก็บาง ดูแล้วน่าจะอ่านไม่ยาก
#ภาพรวม
เนื่องจากเล่มนี้เป็นบทละครพูดแบบสามองก์ ซึ่งใครที่ไม่คุ้นเคยกับการอ่านบทละครก็จะรู้สึกแปลกตาหน่อยกับวิธีการเล่าเรื่อง แต่กับเด็กวรรณกรรมการละครที่อ่านบทมาเยอะแล้วอย่างเรานั้น รูปแบบนี้ไม่ได้แปลกสักเท่าไร
เนื้อเรื่องพูดถึงร้านน้ำชาของจีนในสมัยก่อน ยุคราวๆ 1898 และเล่าไปเรื่อย ร้านน้ำชาในเรื่องเปรียบเสมือนสถานที่ที่ผู้คนหลากหลายได้มาเจอกัน มานั่งพูดคุยแลกเปลี่ยน และเป็นสถานที่นัดพบเพื่อกิจกรรมต่างๆ มากมาย ทั้งพูดคุยโอ้อวด ค้าขาย นัดพบดูตัว และแม้กระทั่งหลบซ่อนตัว
ตัวละครในเรื่องนำเสนอมาอย่างหลากหลายชนชั้น และครบครันในแบบจีนอย่างที่เราจะนึกได้ มีทั้งระบบขันที นายทหารขี้อวดเบ่งเรื่องกำลังวังชา ผู้อำนวยการใหญ่ที่อวดฐานะและออกอำนาจ ผู้คนบ้านนอกที่ปากกัดตีนถีบและอดอยาก พ่อค้าคนกลางที่หน้าเงินและคดโกง เด็กสาวที่ถูกขายให้กับขันทีและผู้อาวุโส นักลงทุนจอมเพ้อฝันที่ความรู้แค่ห่างอึ่ง และสุดท้าย เจ้าของร้านน้ำชาที่ต้องปรับตัวเพื่ออยู่รอดในแต่ละยุคสมัยที่เปลี่ยนไป
แม้เนื้อเรื่องจะปรากฏฉากหลักในภาวะสงครามสมัยก่อน แต่กลับทำให้เรารู้สึกถึงปัญหาความเหลื่อมล้ำและความต่างของชนชั้นที่ยังปรากฏอยู่ชัดเจนแม้ในยุคปัจจุบันแล้วเช่นกัน
เล่มนี้แถมมาด้วยภาคผนวกที่ดีงาม มีคำอธิบายเกี่ยวกับเรื่องราวในยุคสมัยของเรื่องเพิ่มเติม ด้วยการแนบประวัติศาสตร์จีนมาด้วย และยังมีที่มาที่ไปของการเกิดร้านน้ำชาในจีน และประวัติผู้เขียนโดยสังเขปให้เราเข้าใจได้มากขึ้นด้วยค่ะ
#ร้านน้ำชา #teahouse
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
