ป่า (forest)
คำว่า ป่า แปลความตามพจนานุกรมราชบัณฑิตยสภา ออนไลน์ แปลว่า
ที่ที่มีต้นไม้ต่างๆ ขึ้นมา, ถ้าเป็นต้นสัก เรียกว่า ป่าสัก, ถ้าเป็นต้นรัง เรียกว่า ป่ารัง หรือ ตามภาษากฎหมาย แปลว่า ที่ดินรวมตลอดถึง ภูเขา ห้วย หนอง คลอง บึง ลำน้ำ ทะเลสาบ เกาะ และที่ชายทะเล ที่ยังมีได้มีบุคคลได้มาตามกฎหมาย หรือ ตามพระราชบัญญัติป่าไม้ หมายถึง ที่ดินที่ไม่มีบุคคลใดบุคคลหนึ่งได้มาซึ่งกรรมสิทธิ์ครอบครองตามกฎหมายที่ดิน
ประเภทของป่า
ในประเทศไทยเราสามารถแบ่งประเภทของป่าออกได้เป็น 2 ประเภทด้วยกันได้แก่
ป่าไม่ผลัดใบ (evergreen forest) ป่าประเภทนี้มีประมาณ 30% ของเนื้อที่ป่าทั้งประเทศ สามารถแบ่งย่อยออกไปได้อีก 4 ชนิด ดังนี้
1. ป่าดิบเมืองร้อน (tropical evergreen forest)
2. ป่าสน (coniferous forest)
3. ป่าพรุ (swamp forest)
4. ป่าชายหาด (beach forest)
ป่าผลัดใบ (deciduous forest) แบ่งได้ 4 ชนิด คือ
1. ป่าเบญจพรรณ (mixed deciduous fot)
2. ป่าแพะ ป่าแดง ป่าโคก หรือป่าเต็งรัง (deciduous dipterocarp forest)
3. ป่าหญ้า (savanna forest)
4. ป่ายาง (rubber forest)
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
