แสงอาทิตย์ลับลา ทอแสงทองเรื่อเรือง
ทาทับประดับยอดไม้
อบอุ่นอบอวลมวลผกา
แสงรำไรแลลอด
ร่ำลาร่ำร้อง
หยุดยืนมองเพียงชั่วยาม
สุรีย์ลับแมกไม้
ทอดสายตาไปในทุ่งหญ้าเขียว
เงาทอดเรียวราวป่าพนาสณฑ์
นกเจื้อยแจ้วเพรียกหาคู่ตน
ในบัดดลความเงียบเข้ามาครอง
เงาไม้บนหญ้าเขียว
ทั้งสองภาพอยู่ในกรุงเทพมหานครนี่เองค่ะ
นครแห่งตึกระฟ้า ผู้คนที่โหยหาธรรมชาติยังมีที่ให้พักใจ
ก้ามปูต้นใหญ่แผ่กิ่งแข็งแกร่ง ปกคลุมรัศมีรอบโคนต้น
เด็กหญิงตัวน้อย วิ่งเล่นกับพ่อแม่
ล้มลงเกลือกกลิ้งบนพื้นหญ้านุ่มเขียว
หญ้าใบอ่อนเล็กๆเพิ่งงอกหลังรับน้ำฝนชุ่มฉ่ำ
เด็กกับทุ่งกว้าง สดใส ชื่นบาน
ฉันเป็นต้นไม้ใหญ่
“ต้นไม้ใหญ่ ฉันเป็นต้นไม้ใหญ่ แม่บ้านคือใบช่วยปรุงอาหาร
รากคอยดูดน้ำทำงาน สนุกสนานเลี้ยงกิ่งก้านใบ”
เสียงเพลงอนุบาลจังหวะคึกคัก ล่องลอยมาในห้วงคำนึง
“ฉันนี้มีประโยชน์ โปรดอย่ารังแกฉัน อย่ามาคิดตัดฟันกันเลย
โปรดอย่าคิดตัดฟัน มาเป็นเพื่อนกันดีกว่า”
“ฉันเกิดมาเพื่อให้ เป็นผู้รับใช้แก่ทุกชีวี
ไม่เคยเรียกร้องสักที ทุกคนอยู่ดี ฉันก็ยินดี”
เป็นผู้รับใช้แก่ทุกชีวี
นกที่หากินริมน้ำ ได้อาศัยกิ่งของต้นไม้ใหญ่ เป็นที่พักให้ห่างไกลผู้คน
คนเริ่มออกจากบ้าน มาเดินในสวนสาธารณะมากขึ้น นกก็ผละจากตลิ่ง ขึ้นไปอยู่บนกิ่งไม้สูง มันคงรอคอยว่า เมื่อไรคนจะเดินทางกลับเสียที
นกจะได้มาเฝ้าขอนไม้ หาปลาริมฝั่งอย่างอิสระอีกครั้ง
🌺รำพึงในสวน🌺
ไม่น่าเชื่อว่า ใจกลางกรุงเทพ ยังมีสวนเขียว แหล่งอาศัยของนกคล้ายนกกระยาง เดินหากินริมแอ่งน้ำใหญ่ ถึงแม้ขนมันจะดูกระดำกระด่างไม่ค่อยสวยเท่าไร หรือไม่ค่อยมีปลาให้กิน?
ใครทราบชื่อนกชนิดนี้บ้างคะ? ว่าชื่อนกอะไร
ส่งความสุขยามบ่าย เมื่อกรุงเทพเริ่มกลับสู่ ภาวะปกติ ใน “ชีวิตวิถีใหม่” เราต้องใส่ใจธรรมชาติมากขึ้นค่ะ
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
