🌸พุทธประเพณี
🌼การบูชาโดยการโปรยดอกไม้
🌺อานิสงส์ใหญ่ที่หลายคนไม่รู้‼️
คนยุคนี้ไม่คุ้นกับการโปรยดอกไม้ (Scattering Flowers) ต้อนรับคณะพระภิกษุสงฆ์ จึงเข้าใจไปว่า..สิ่งที่วัดพระธรรมกายทําเป็นสิ่งแปลกประหลาด ‼️
แต่แท้จริงแล้ว..การโปรยดอกไม้เป็นประเพณีที่มีมายาวนานในทุกยุคทุกสมัย อีกทั้งในสมัยพุทธกาลก็มีหลักฐานชัดในพระไตรปิฎกว่า มีชาวเมืองแห่กันออกมาโปรยดอกไม้ต้อนรับขบวนเสด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจํานวนมหาศาล เพราะการทําอย่างนี้ตรงกับมงคลชีวิตข้อ ๓ ที่พระพุทธองค์ทรงสอนไว้ คือ การบูชาบุคคลที่ควรบูชา
นอกเหนือจากนี้ ยังพบหลักฐานเรื่องการโปรยดอกไม้ในคัมภีร์พุทธโบราณ เรื่อง มหาวัสตุอวทานสูตร อีกทั้งตามความเชื่อของชาวอินเดีย การโปรยดอกไม้ถือเป็นการแสดงความเคารพ ศรัทธา เป็นการยกย่องให้เกียรติผู้สูงศักดิ์กว่า และที่สําคัญ...ยังเป็นการอวยพรให้พ้นจากภัยพิบัติ สิ่งเลวร้ายต่าง ๆ และให้ประสบแต่ความโชคดีตลอดไป
จําเป็นด้วยหรือ..ที่เราจะต้องบูชาบุคคลที่ควรบูชา ❓
เหมือนเด็กสมัยนี้ เกิดพฤติกรรมการเลียนแบบไอดอล (Idol) ถ้าได้ไอดอลดี ก็เลียนแบบพฤติกรรมที่ดีไป แต่ถ้าได้ไอดอลที่เลวล่ะ จะเป็นอย่างไร..ก็ลองคิดดูเอา
เฉกเช่นกัน การที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้บูชาบุคคลที่ควรบูชา ก็เพื่อให้เราหาบุคคลที่เป็นตัวอย่างการดําเนินชีวิตที่ถูก แล้วทําตามบุคคลเหล่านั้น ซึ่งได้แก่ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระสงฆ์ พ่อ แม่ เป็นต้น
การโปรยดอกไม้ถือเป็นการบูชาอย่างไร ❓
การโปรยดอกไม้ถือเป็นกุศโลบายอย่างหนึ่งที่ฝึกใจให้อ่อนโยนลง เพื่อน้อมรับ คุณความดีของบุคคลที่ควรบูชา เพราะถ้าเคยชินกับการบูชาแล้ว ในที่สุดเราก็จะตระหนักถึงคุณความดีของผู้ที่เราบูชา แล้วเกิดความเลื่อมใส อยากทําความดีตามอย่างท่านขึ้นมาจริง ๆ
มากไปกว่านั้น การที่เรานอบน้อมบูชาอยู่เนืองนิตย์ ย่อมทําให้เราได้อานิสงส์ คือ มีอายุยืน มีผิวพรรณวรรณะผ่องใส มีความสุข มีกําลัง ดังคําให้พรที่พระภิกษุให้เมื่อเราไปทําบุญว่า...
อะภิวาทะนะสีลิสสะ นิจจัง วุฑฒาปะจายิโน
จัตตาโร ธัมมา วัฑฒันติ อายุ วัณโณ สุขัง พะลัง...
ซึ่งแปลว่า..ธรรม ๔ ประการ คือ อายุ วรรณะ สุขะ พละ ย่อมเจริญแก่บุคคลผู้มีปกติไหว้กราบ มีปกติอ่อนน้อมต่อท่านผู้เจริญเป็นนิจ...
อานิสงส์การโปรยหรือการบูชาด้วยดอกไม้มีอะไรบ้าง ❓
มีเรื่องราวจํานวนมากใน พระสูตร ขุททกนิกาย วิมานวัตถุ ที่ได้กล่าวถึงบุพกรรมของนางเทพธิดา..ที่ตอนเป็นมนุษย์ได้ถวายดอกไม้ของหอมแด่ภิกษุทั้งหลาย แล้วทําให้ไปเกิดในเทวโลก เป็นเทพธิดาผู้งดงามในทิพยวิมานอันวิจิตรพิสดาร
แม้ใน ขุททกนิกาย อปทาน ก็ได้กล่าวถึงบุพกรรมของพระเถระและพระเถรี หลายองค์ก่อนที่จะสิ้นอาสวกิเลสว่า ในอดีต..ท่านได้ถวายดอกไม้แด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงเป็นผลทําให้ท่านเหล่านั้นไม่ไปทุคติเลย ตราบจนกระทั่งได้บรรลุเป็นพระอรหันต์ ดังมีหลายเรื่องด้วยกัน เช่น
เรื่อง อโธปุปผิยเถราปทานที่ ๔ (๘๔) ว่าด้วยผลแห่งการโปรยดอกไม้บูชา
เรื่องมีอยู่ว่า..พระอโธปุปผิยเถระ ได้เล่าถึงชาติที่เคยเอาดอกไม้ ๗ ดอกโปรยบูชา พระอภิภู ผู้เป็นอัครสาวกของพระพุทธเจ้าสิขี ด้วยผลแห่งบุญนี้ ทําให้ท่านไม่ไปทุคติเลย และชาติสุดท้ายได้คุณวิเศษ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ อภิญญา ๖ บรรลุเป็นพระอรหันต์ในที่สุด
เรื่อง ติมิรปุปผิยเถราปทานที่ ๑ (๘๑) ว่าด้วยผลแห่งการโปรยดอกดีหมี
เรื่องมีอยู่ว่า..พระติมิรปุปผิยเถระ ได้เล่าถึงชาติที่เคยถือดอกดีหมีมาโปรยบูชาพระสิทธัตถสัมมาสัมพุทธเจ้า ทําให้ท่านไม่ไปทุคติเลย ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิ ๗ ชาติ มีพระนามว่า “มหารหะ” สมบูรณ์ด้วยรัตนะ ๗ ประการ มีพลานุภาพมาก ชาติสุดท้ายได้คุณวิเศษ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ อภิญญา ๖ บรรลุเป็นพระอรหันต์ในที่สุด
เรื่อง ปุปผฉทนิยเถราปทานที่ ๔ (๑๓๔) ว่าด้วยผลแห่งการโปรยดอกไม้เป็นหลังคา
เรื่องมีอยู่ว่า..พระปุปผฉทนิยเถระ ได้เล่าถึงชาติที่เคยเกิดเป็นพราหมณ์แล้วได้ชวนลูกศิษย์ทั้งหมดโยนดอกไม้ขึ้นไปในอากาศ เพื่อบูชาพระปทุมุตตรพุทธเจ้า แต่ด้วยพุทธานุภาพทําให้ดอกไม้ทั้งหมดลอยปกคลุมเป็นหลังคาทั่วพระนครตลอด ๗ วัน และด้วยผลแห่งบุญนี้ ทําให้ท่านไม่ไปทุคติเลย ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิมีพระนามว่า “อัมพรังสะ” มีพลานุภาพมาก ชาติสุดท้ายได้คุณวิเศษ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ อภิญญา ๖ บรรลุเป็นพระอรหันต์ในที่สุด
เรื่อง นาคปุปผิยเถราปทานที่ ๘ (๑๕๘) ว่าด้วยผลแห่งการโปรยดอกสารภีที่ทางเสด็จ
เรื่องมีอยู่ว่า..พระนาคปุปผิยเถระ ได้เล่าถึงชาติที่เคยเป็นพราหมณ์มีนามว่า “สุวัจฉะ” ได้เอาดอกสารภีไปโปรยลงทางเสด็จ เพื่อบูชาพระปทุมุตตรพุทธเจ้า ด้วยผลแห่งบุญนี้ ทําให้ท่านไม่ไปทุคติเลย ได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิมีพระนามว่า “มหารถะ” ด้วยรัตนะ ๗ ประการ มีพลานุภาพมาก และชาติสุดท้ายได้คุณวิเศษ คือ ปฏิสัมภิทา ๔ วิโมกข์ ๘ อภิญญา ๖ บรรลุเป็นพระอรหันต์ในที่สุด
จะเห็นว่า..จากที่ตั้งคําถามกันเข้ามามากมายจนเป็นเรื่องดราม่า (Drama) ในกรณีวัดพระธรรมกายโปรยดอกไม้ ก็เป็นเรื่องที่ล้วนมีคําตอบในพระไตรปิฎกทั้งนั้น
ที่สําคัญพุทธประเพณีดังกล่าวก็มีหลักฐานยืนยันความถูกต้องว่า..การบูชาด้วยใจ ที่ศรัทธานั้น มีผล มีอานิสงส์ ไม่ว่าจะเป็นการปฏิบัติบูชาหรืออามิสบูชา
ฉะนั้น...การบูชาด้วยการโปรยดอกไม้ต่าง ๆ ถือว่าเป็นอริยประเพณีที่สืบทอดมายาวนาน เป็นวัฒนธรรมที่แสดงออกถึงภูมิปัญญาและความศรัทธาของชาวพุทธแท้ตั้งแต่ยุคแรกเริ่ม เพราะเป็นพุทธประเพณีที่เกิดขึ้นในยุคสมัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ามาหลายพระองค์
ดังนั้นก็เป็นการควรมิใช่หรือที่ชาวพุทธในยุคเราจะสืบสานพุทธประเพณี เพื่อสืบอายุพระพุทธศาสนาสืบไป
ร.ลิ่วเฉลิมวงศ์
🌟รับธรรมะดี ๆ ที่เป็นประโยชน์และเป็นกำลังใจในการปฏิบัติธรรม เพื่อให้เข้าถึงความสุขภายในได้ที่นี่
⚡️Line
⚡️Facebook
⚡️YouTube
⚡️Instagram
⚡️Twitter
⚡️Pinterest
⚡️Spotify
⚡️Apple Podcasts
⚡️JOOX
⚡️TikTok
⚡️Blockdit
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
