Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
WanWan Daily
•
ติดตาม
7 พ.ค. 2020 เวลา 10:43 • บันเทิง
"เด็กผู้ชายที่หายไป"
ณ โรงเรียนแห่งหนึ่งในกรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
เด็กหนุ่ม 2 คน ริวและเดคิ ทั้ง 2 คน
เป็นเพื่อนกันและทั้งคู่ก็ยังทำงานค้างวิชาศิลปะอยู่ในห้องเรียน จนราวๆ 6 โมงเย็น งานถึงได้เสร็จเรียบร้อย
ในขณะที่ทั้งคู่กำลังเตรียมตัวจะกลับบ้าน...
จู่ๆ ห้องเรียนก็มีควันสีขาวที่ลอยคละคลุ้งกันเหมือนหมอก ทั้งคู่ต่างก็ไม่เคยเจอะไม่เคยเจอเหตุการณ์อะไรแบบนี้มาก่อน
ขณะที่มองไปรอบๆ พวกเขาทั้ง 2
ก็เห็นอะไรบางอย่างสีดำๆ เคลื่อนผ่านหน้าห้องเรียนเข้าไปในห้องศิลปะ
"นี่...เรากลับบ้านกันเถอะ" ริวพูดขึ้นด้วยความกลัว
"ยังหรอก นายไม่เห็นเหรอเมื่อกี้น่ะ
ลองไปดูห้องศิลปะกันไหม?"
เดคิพูดชวนริวด้วยความอยากรู้อยากเห็น
"ฉันว่า..อย่าจะดีกว่านะ มันเสียวๆ..น่ากลัวน่ะ.."
ริวตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
"ก็ได้ๆ ฉันไปดูคนเดียวก็ได้"
พอพูดจบ เดคิก็วิ่งไปทางห้องศิลปะทันที
"เฮ้อ ให้ตายเถอะ" ริวถอนหายใจ
"เดคิ กลับมาก่อน อย่าไปเลยนะ"
ริวตะโกนตามหลังไป
แต่ก็ไม่ได้มีเสียงตอบกลับมาแต่อย่างใด
ริวจึงกลับบ้านโดยทิ้งเดคิไว้คนเดียว
วันต่อมา เดคิขาดเรียนไปโดยไม่บอกอะไรใครไว้แม้แต่น้อย...
วันนั้นก่อนเริ่มวิชาศิลปะในชั่วโมงที่ 3
ริวไปยังห้องเตรียมอุปกรณ์ตามปกติ
ในห้องเตรียมอุปกรณ์ค่อนข้างมืด
และมีรูปปั้นวางเรียงรายอยู่มากมาย
รูปปั้นเหล่านั้นแสดงสีหน้าแตกต่างกันไป
บางตัวก็ยิ้ม บางตัวก็ทุกข์ทรมาน บางตัวก็หัวเราะ
ริวมองรูปปั้นเหล่านั้นจนมาหยุดยืนที่หน้ารูปปั้นอันหนึ่ง รูปปั้นตัวนี้มีลักษณะหน้าเหมือนกับเดคิ และมันก็กำลังมองมาที่ริวด้วยแววตาที่เศร้าหมอง
"เดคิ!" ริวตกใจจนเผลอเรียกชื่อของเดคิออกมา
จากนั้น ใบหน้าของรูปปั้นก็เปลี่ยนเป็นบิดเบี้ยวอย่างทุกข์ทรมาน และมีน้ำตาสีเทาไหลออกมา
ริวรีบวิ่งหนีออกมาจากห้องศิลปะอย่างรวดเร็วด้วยความกลัวสุดขีด ในหัวของเขาตอนนี้คิดแค่เพียงว่า
"รูปปั้นนั่นไม่ใช่เดคิ และผีไม่มีจริง"
ภายหลัง ริวได้ทราบความจริงว่า
เดคิได้หายตัวไปแบบไร้ร่องรอยหลังจากคืนวันที่เดคิวิ่งตามอะไรบางอย่างเข้าไปในห้องศิลปะ
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เมื่อถึงเวลาค่ำคืน ก็จะได้ยินเสียงสะอึกสะอื้นดังแว่วมาจากห้องศิลปะของโรงเรียนนี้
"ผมอยากกลับบ้าน..."
ก็จบไปแล้วนะครับ กับเรื่องเล่า
"เด็กผู้ชายที่หายไป" นะครับผม
และก็โพสต์นี้นะครับ
เป็นโพสต์ที่ 100 ของเพจนี้แล้ว ผมคงจะสนุก เพลิดเพลินและรักที่นี่จริงๆ แป๊บๆ100โพสต์สะแล้ว555
แต่อย่างไรก็ดีครับ ถ้าไม่ได้กำลังใจจากทุกคนที่คอยไลค์คอยเมนต์ผมก็คงไม่ได้ทำมาจน100โพสต์แล้ว ขอบคุณนะครับ
ถ้าชอบเรื่องแนวนี้หรือคิดเห็นอย่างไรก็สามารถที่จะคอมเมนต์แสดงความคิดเห็นกันได้นะครับ
บทความหน้าจะเกี่ยวกับอะไรก็ขอฝากติดตามด้วยนะครับ แต่ถ้าชอบเรื่องลึกลับแล้วล่ะก็...
...อย่าลืมกดไลค์ กดเลิฟ กดว้าว
ชอบมากๆกดแชร์
กดติดตามเพจให้ด้วยนะครับ
จะได้มาเจอกันบ่อยๆที่นี่
"เรื่องเล่าในความมืด" นะครับผม😁
สำหรับวันนี้ สวัสดีครับ🙏
บันทึก
22
16
1
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
เรื่องเล่า( A Story )
22
16
1
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย