7 พ.ค. 2020 เวลา 14:29 • ไลฟ์สไตล์
Ep1 :ประวัติชีวิต ในต่างแดน🎉💥🤟🏻🥰เริ่มแรก
เราชื่อมีขื่อเล่น. ว่า อร
ได้เดินทางเข้ามา ญี่ปุ่นครั้งแรก เมื่อตอนเราอายุ19 ตอนนั้นน่าจะเป็น ปี 2012 เราได้มีโอกาส ดีๆๆได้มาเที่ยวที่ ญี่ปุ่น กับแม่บุญธรรม ชาวญี่ปุ่น ที่เดินทางไปเที่ยวที่เมืองไทยปีละหลายๆรอบ. ท่านรู้สึกถูกชะตากับเรามาเลยได้ขักชวนให้เรามาเที่ยวญี่ปุ่น. เอาจริงๆ ญี่ปุ่นมันก็เป็นประเทศนึงใน ฝันของเด็กบ้านนอกแบบเราที่อยากจะมา เยี่ยมชม. ต่อมาพอเราได้มีโอกาสมา สมใจนึก เราก็รู้สึกชอบมาก เพราะบ้านเมือเขาและ
กฏระเบียบเขาดี เข้มงวดสะอาด. รู้สึกผูกพันเหมือนเคยอยู่เลยก็ว่าได้ ในความรู้สึกของเรา ณ ตอนนั้น.
สมัยนั้นเรามาวีซ่าแบบเปิดแล้วคือเปิดให้นักท่องเที่ยว เข้ามาสามารถพำนับได้ ไม่เกิน15วันเราเองก็มาเต็มจำนวนวันเลย15วัน. และตอนมาสมัยนั้นเรามาคนเดียว ซึ่งเป็นการนั่งเครื่องบินออกนอกประเทศ ข้ามน้ำข้ามทะเลมา แบบ งงๆๆ เลย ภาษาเราก็พอได้นิดหน่อย งูๆปลาๆ แต่ในความรู้สึกส่วนตัว ตอนนั้นเราคิดว่าเราได้ภาษาเยอะมาก ไม่รู้ไปเอาความมั่นใจมาจากไหน555😂 แต่โครตมั่นใจเลย. แหละเธอเอ้ย😝
นั่งเครื่องมา 6ชม อยากจะบอกว่าเราหลงทางขึ้นเกทตั้งแต่อยู่สุวรรณภูมิแล้ว. หลากหลายสัญชาติมากที่สุวรรณภูมิ ตอนนั้นนะเราโครตื่นเต้นเลยยังไม่ถึงญี่ปุ่นเลย ปล่อนไก่ตัวใหญ่ตั้งแต่อยู่แดนไทย แล้วมาถึงญี่ปุ่นจะขนาดไหน!? เออ ไม่อยากจะคิด. ใช่มะล่ะ.
ความฮามันมีมากกว่านั้นตอนขึ้นเครื่องเราด้วยความเป็นคนบ้านนอกมากติดตะเข็บชายแดนเลยแหละเป็นเด็ก รร. ตชด. ติดริมโขงน้อพ่อแม่ก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไร แต่เราเป็นคนมุ่งมานะ ถึงดั้นด้นมา ใจกล้าและหน้าด้านลองชักตั้งเที่ยวหาลู่ทางทำมาหากิน. ตอนนั้นคิดแค่นี้ มาเที่ยวก่อน. อย่าให้ใครเขาหลอกเราได้
ทางบ้านเราไม่มีใครเห็นด้วยชักคนคอนเราตัดสินใจมากลัวโดนญี่ปุ่นหลอกนั่นนี่โน่น แต่พอมาถึง สนามบิน มันอะเมชชิ่งมากเทอร์เอ้ยย. ภาษาที่เรียนมาหาเรียบเกลี้ยงไปในพริบตาตอน ตม ถาม🤣🤣😂😂(ด้วยความทะเยอทะยาน อยากจะมาและคิดว่าตัวเองแน่มาก. เออะๆๆ มาจนถึงตอน ตม ถาม บอกเลย มึนตึบจ้าแม่ ร้องไม่ออกเลย หัวก็แดงๆๆ. อายุก็น้อย เขาก็คงคิดว่าเรามาทำงาน หรือมาเพื่อจุดประสงค์ อื่น สอบสวนชะนาน เราก็ ใช้ภาษามือบ้างอังกฤษบ้าง. โชคดี แม่บุญธรรมและคนรู้จักกับ น้าสาวเราเอาที่อยู่ ในญี่ปุ่นให้แต่เสือกกระแดะ. 555เขียนตัวที่อยุ่เป็นภาษาญี่ปุ่น อีก
ต ม เลยนึกว่าเรานี่ฉลาดมาก ได้ภาษาญี่ปุ่น รัวใส่เราเลยจร้ส5555 เผื่อจะผ่านจุดนั้น ออกมาได้เป็น ชั่วโมงกว่า. ขาสั่นหมด. ตั้งแต่รอบแรกเริ่มก้าวเข้ามาญี่ปุ่นก็ ฮาแล้ว ตอน ต่อไปจะฮากว่านี้อีก บอกเลยจน ถึงปัจบันนี้เราว่าเราสัมผัสและรู้จัก คนไทยในต่างแดน และคนญี่ปุ่นมาก ถึงมากๆๆเลย มาแรกๆมันก็ฮาดี ชอบ แต่พอมาอยู่จริงๆ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยเทอร์เอ้ยย
ใครอยากฟังตอนต่อไป อย่าลืมกดติดตามและให้กำลังใจเราด้วยนะคะ แล้วเมื่อคุณอ่านแล้ว คุณจะได้ร้บความรู้ในอีกมุมๆนึงเลยไม่มากก็น้อย. จร้ส
กว่าจะมายืนอยู่จุดที่ว่ามีเงินเก็บด้วยตัวเอง มันโครต ลำบากกว่ายุไทยเยอะเลยคะ ลำบากกว่าตอนเป็นเด็กตะเข็บชายแดนอีก
เราอยากให้เรื่องราวของเราเป็นข้อติดให้อีกหลายๆคน ละเป็นกำลังใจให้อีกหลายๆท่านที่เข้ามาอ่านจะได้ไม่ท้อ. Epนี้ฝากไว้ก่อนนะคะ.Ep ถัดไปเราจะมานำเสนอ เรื่องอะไร ต่อจากนี้รอติดตามนะคะ
วันนี้หลับฝันดีคะ🙏💓🙏🙏🥰🥰🥰🥰อ่านแล้วยิ้มตามเลยคะรับพลังงานดีๆ🤟🏻🤟🏻🤟🏻💪
โฆษณา