เเรกเริ่มเดิมที่ รักเอยได้ก้าวเข้ามาในbd
เขียนบทความก็ไม่ค่อยจะเป็น เขียนกลอน
ก็พองูงูปลาปลา
ถ้าไปเขียนสู้เขาคงเกินกำลังเเละสติปัญญา
ก็เลยหันมา
จับเอาคริปสั้นๆใส่ลงไปในเพลง
ก็ตัดต่อเเบบ snake snake fish fish
ก็พอดูได้ เเต่พอผ่านไปสักระยะ เริ่มมีพี่น้องของเราทำบ้าง..ซึ่งท่านเหล่านั้นก็ช่างองอาจ
ทำคริปออกมาได้ยังกะมืออาชีพ สงสัยคงจบภาพยนตร์มาจาก hollywood สาขาภาพยนตร์และตัดต่อ
ซึ่งรักเอยก็เเค่ อบต.ทุ่งเสลี่ยม
ก็เลยเก็บเสื่อม้วนเสื่อผืนเก่าแบบแผ่วเบา
และเดินออกมาอย่างเงียบๆ ทำคริปคงไม่ใช่ทางของเรา
เขียนบทความก็ไม่ได้เรื่องทำคลิป
ก็แค่ในระดับอบต ถ้าเทียบกันทั้งด้านฝีมือ
ก็เลยหันไปทางเม้นท์คอมเม้นท์ในpost
ของพ่อเเม่พี่น้องในbd..แต่จะเมนท์ยังไงให้เขาจำเราได้ถ้าเป็นแบบตลกก็มีหมวดช .
เป็นไอดอล เรื่องนั้นอย่าไปแทรกแซงเขาเพราะเขาจะถีบเอา
เมนท์ ตลกไม่ได้
เมนท์เป็นวิชาการ.. พอดีช่วงนั้นรักเอยไม่ค่อยนิยมกินปลา รักเอยชอบกินปลาทอดครับแต่ทอดทีไรก็ติดกระทะทุกที
เลยไม่ค่อยได้กิน หลังๆเริ่มฉลาดขึ้นก็มีผู้รู้อยู่ท่านหนึ่งท่านบอกว่า ถ้าไม่อยากทอดปลาให้ติดกะทะไม่ใช่เรื่องยาก
ท่านบอกว่าให้เอาปลาไปทอดในหม้อ
ความรู้ไม่มีวันเรียนจบจริงๆ..
เลยนึกขำนึกสนุก
เมนท์มันเป็นกลอนเสียเลย
ซึ่งเมนท์เป็นกลอนไม่ใช่เรื่องง่ายต้องอ่านเนื้อเรื่องให้เข้าใจซึ่งบางคนก็ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเขียนยาวมาก คงอยากจะไปทำวิทยานิพนธ์
ซึ่งบางทีรักเอยต้องใช้ความเข้าใจ
และการตีความ ต้องอ่านถึง 2 รอบ
บางครั้งอาจถึง 3 รอบโดยเฉพาะบทความของผู้หญิงใส่แว่นที่ชอบเล่าเรื่องนิทานชาดก
และธรรมะ โดยมีนายก้าวเล็กและเฮียสอ
แชร์ของผลงานของนางเป็นชีวิตจิตใจ
เรายังเคยแอบสงสัยว่า 3 คนเขาคงอยู่บ้านเดียวกัน
ก็เลยเมนท์เป็นกลอนชมความงามของบทความ วิทยานิพนธ์ของนางขยำรวม
ยำบทความออกมาได้ 4 บรรทัด
ก็โชคดีละฮะที่ได้กินปลาในหม้อ..
และมีอีกเพจที่ผมชอบไปเมนท์เป็นกลอนเพราะบทความของนางสวยงามมาก
นางมาไกลเหลือเกิน
ไกลแสนไกล หญิงพจจากบังคลาเทศ
เก่งทุกด้านจริงๆช่วงหลังๆมาจะเป็นงานแกะสลัก สงสัยนางกินมีดแกะสลักเป็นอาหาร
ผลงานออกมาเลยประณีตวิจิตรบรรจง
ถ้าอยากกินมีดทอดแนะนำให้ทอดในหม้อนะครับ
จนแล้วจนรอดนั่นแหละระยะหลังๆชักมีคนเมนท์เป็นกลอนซึ่งก็ท่านเหล่านั้นคงจะสืบเชื้อสายมาจาก
สุนทรภู่หรือไม่ก็กวีเอกของโลกอย่าง ดาวินชี
..ซึ่งทำให้บทกลอนของรักเอยเป็นได้แค่คำกลอนใต้ต้นไม้ในวัดป่ากันดารและห่างไกล
ถึงตรงนี้รักเลยคงไม่มีที่ยืนในสังคม
พอจะมองเห็นลู่ทางอยู่อย่างเดียว
คือรักเอยจะถ่ายนู้ดและลงในbd หวังว่ามุกนี้คงไม่มีใครอยากจะทำ
ต้องขอบคุณหม้อใบนั้นที่ทำให้รักเอยฉลาดขึ้นเเละไม่มีวันกินปลาทอดที่ติดกระทะอีกต่อไป..
ไปนอนต่อดีกว่า..
เพลง บังอรเอาแต่นอน
ศิลปิน อัสนี วสันต์ โชติกุล