ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งติดชายแดนกัมพูชามีร้านอาหารริมทางร้านหนึ่งตั้งเด่นเป็นสง่าภายในป่ายางรกทึบร้านนี้มีเมนูขายดีคือหมูอบโอ่งเมนูที่ใครก็ตามที่ได้กินต่างต้องยกนิ้วให้
ความนุ่มของเนื้อผสานความหวานละมุนลิ้นช่างเป็นรสชาติที่หาทานที่ใหนไม่ได้ ผมกับเพื่อนอีก3คนติดใจในรสชาตินี้หลังจากมาเที่ยวเมื่อปีก่อน และเช่นเดิมปีนี้ผมกับพองเพื่อนก็แวะมากินอีกเช่นเคย
แม้วันนี้จะเป็นวันหยุดแต่แปลกที่ไม่ยักกะมีลูกค้าแม้แต่คนเดียว ชายคนขายท่าทางใจดีเดินออกมาต้อนรับพวกเราด้วยรอยยิ้มแม้ผมจะหงอกเกือบหมดหัวแต่หน้าตายังเปร่งปรั่งราวกับยังหนุ่มอยู่
"เอาหมูอบโอ่ง2โลครับ"
"โอเค หมูอบโอ่ง2โล"เจ้าของร้านพูดขึ้นพร้อมกับเดินไปก้มหยิบหมูออกจากโอ่งมาสับเสียงดังฉับ ฉับ
ไม่นานของที่สั่งก็ถูกยกมาวางตรงหน้าพวกเรา3คนทุกคนต่างพากันกินอย่างมูมมามจนอิ่มไอ้สุก หนึ่งในเพื่อนเลอออกมาอย่างหน้าเกลียดเล่นเอาผมแทบอวก แต่ต้องกลั้นไว้เพราะเสียดายอาหารโอชารสที่เพิ่งกิน
พวกเราที่นั่งกินเบียร์กันอยู่จนเกือบ2ทุ่มผมรู้สึกปวดท้องขอลุงเจ้าของร้านไปเข้าห้องน้ำ ที่อยู่ลึกไปในป่ายาง ระหว่างที่ผมเดินไปตามทางดินที่มีไฟดวงเล็กๆตามต้นยางนำทาง
ผมรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างจ้องผมตลอดเวลา และเมื่อเข้าไปในห้องน้ำ ด้วยความปวดบวกความกลัวรีบนั่งปลดทุกทันที ระหว่างที่ปลดทุกมีเสียงเหมือนบางอย่างวิ่งไปมารอบห้องน้ำ
เมื่อปลดทุกข์เสร็จผมรีบคว้าขันที่ลอยบนโอ่งมังกรเช่นเดียวกับที่ใช้อบเนื้อให้ผมกิน แต่ขันที่คว้ามากลับเป็นหัวของเด็กแรกเกิดที่เน่าจนหนอนเต็มหน้าผมตกจนร้องเสียงหลงวิ่งหนีออกมาอย่างไม่คิดตรงไปหาเพื่อน
"เห้ย พวกมึงผีหลอกกู อ้าวเห้ยไอ้สุก ไอ้เก่งหายไปใหนวะ"
"ไอ้สองคนนั้นมันไม่อยู่แล้ว"
ตุบ
ผมสลบทันทีตื่นมาอีกทีก็เห็นเพื่อนอีก2คนถูกมัดสองมือแขวนไว้ ชายคนขายอาหารเดินไปหยุดตรงหน้าไอ้สุกก่อนใช้มีดอีโต้สับหัวของเขาจนมันสมองไหลออกมาพร้อมเลือดแดงฉานกระเด็นไปทั่วห้อง
แม้ผมอยากร้องตะโกนแค่ใหนก็ไม่อาจมีเสียงเล็ดลอดเพราะถูกมัดปากไว้ เจ้าของร้านเดินเข้าไปหา ไอ้เก่งที่ถูกมัดอยูข้างขวาของร่างไร้วิญญานสุก ก่อนใช้มีดเล่มเดิมปาดคอเขาราวกับเชือดไก่
เลือดสดๆพวยพุ่งกระเด็นเต็มหน้าผมที่อยู่ตรงข้าม ผมได้แต่ดิ้นพล่านพร้อมส่งสายตาอ้อนวอนชายแก่เจ้าของร้านเขาค่อยๆเดินเข้ามาใก้ลพร้อมมีด ที่มีเลือดหยดเป็นทาง
"ช่วงนี้แม่งหาเนื้อเด็กไม่ได้เลยเอาเนื้อพวกมึงมาทำ ขายแก้ขัดก่อนแล้วกัน"
ชายเจ้าของร้านพูดจบง้างมือขึ้นเพื่อฟันผมในใจผมคิดว่าคงตายแล้ว แต่สิ่งไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นมีเด็กในชุดเปื้อนเลือดมากมาย วิ่งลงมาที่ห้องใต้ดินพวกเขา แต่ละคนแขนขาดบ้างขาขาดบ้างต่างรุมจับชายแก่ฆาตกรกดลงที่พื้นหนึ่งในนั้น แย่งมีดเล่มนั้นฟันร่างของชายแก่ไม่ยั้งจนขาดใจตายผมที่ทำอะไรไม่ได้ทำได้แค่มองเหตุการณ์สยดสยองนี้ แม้เวลาที่ตายไปแล้ววิญญานอาฆาตของเหล่าเด็กๆก็ยังคงจับชายแก่คนนั้นมาฆ่าอย่างทรมานถ้าถามว่าผมรู้ไดไงอะเหรอผมมีคำตอบให้ครับก็เพราะผมถูกทิ้งอยู่ในนั้นจนตายยังไงละ........
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
