8 พ.ค. 2020 เวลา 15:07 • ไลฟ์สไตล์
มองชีวิต ที่คิดต่าง
จากหนังสือเซเปี้ยน เมื่อมนุษย์เริ่มรู้คุณค่าของตัวเอง ว่ามีสติปัญญาเฉลียวฉลาดกว่าสัตว์อื่น ความก้าวหน้าของวิวัฒนาการของมนุษย์ ก็เข้าสู่อัตราเร่งห่างออกจากสัตว์ทุกสายพันธ์ในโลก
การรู้จักตัวเอง รู้ว่าเราต้องการอะไร? ต้องการเป็นอะไร? ได้สร้างขบวนการ ทางการเรียนรู้ ที่นำพาเราแยกห่างออก จากบรรพบุรุษเรา จากยุคโบราณ สู่ยุคเกษตรกรรม สู่ยุคอุตสาหกรรม สู่ยุคข้อมูลข่าวสาร สู่ยุคเครือข่าย จนถึงปัจจุบัน และต่อไปในอนาคต การค้นหาตัวตนยังคงดำเนินต่อไป ต่อไปและต่อไป..
แท้จริงแล้ว มนุษย์ค้นหาตัวตนของตน พบแล้ว จริงหรือ?
เราเชื่อว่าเราเป็นสัตว์ที่ฉลาดที่สุดในโลก เป็นใหญ่ยิ่งกว่าสิ่งมีชีวิตใดๆ
เรายืนอยู่บนอีกฟากฝั่งของขอบเหว ที่ตัวเราเองอาจจะตกลงไปเพียงแค่ลมพัดผ่าน
ความหยิ่งทะนง ความไม่รู้ที่เรายังไม่รู้ เปรียบเหมือนภูเขาน้ำแข็งทั้งลูกที่จมอยู่ใต้น้ำ ยิ่งค้นหาจากภายนอกยิ่งค้นไม่พบ ลองค้นเข้าสู่ภายใน ที่่แคบและตื้น ในร่างกายของเรา ฟังสรรพสำเนียงของสิ่งที่ไม่สามารถได้ยินด้วยโสตปราสาท สิ่งที่มองไม่เห็นด้วยตาเนื้อ เหนือด้วยเหตุ เหนือด้วยผล ตามกฏเกรณ์ที่ใช้ในชีวิตโลกๆของเรา เพื่อจะได้รับรู้ความต้องการที่แท้จริงจากภายใน อันไร้รูป ไร้เสียง ไร้กลิ่น ไร้รส ไร้สัมผัส แต่รู้สึกได้..ด้วยใจ
สุดท้าย ถ้าเรารู้จักสิ่งที่เราไม่รู้จัก ด้วยตัวเราเองแล้ว
เราจะรู้ว่า เราไม่ต้องการอะไร? ไม่อยากเป็นอะไร? เพราะมันไม่มีจริงในสิ่งที่เราต้องการมี ต้องการเป็น เหมือนหลุมดำที่เป็นจุดกำเนิด (บิ๊กแบงก์) ของทุกสรรพสิ่ง
โฆษณา