ไม่ลำบากค่ะ
บ่ายๆใครไปไหนมาไหนได้มั่งนะ คงมีข้าวของเครื่องใช้ที่จำเป็นต้องซื้อต้องหากัน ถึงร้านค้าจะเปิดแต่ทำกินเองชักติดใจเสียแล้ว ไม่อยากออกไปไหนเลย กลัวรถติด....
ตื๊ดดดดด
ส : สวัสดีครับ มีอะไรให้รับใช้ครับ
ล : ไม่กล้าใช้ค่ะ จะไปห้างฯใกล้ๆ จะฝากซื้ออะไรไหมค่ะ
ส : เอ่อ... ขาดหลายอย่างเลย คงไม่สะดวกฝากครับ เกรงว่าจะลำบาก
ล : ไม่เป็นไรค่ะ ที่ห้างฯมีรถเข็นค่ะ ถ้าไม่ต้องซื้อกับระเบิดก็ไม่ลำบากค่ะ
ส : ผมกินแต่กับข้าวครับ ขอบคุณมาก
ล : งั้นคุณ ส. ก็ออกมาเลยนะค่ะ หรือจะให้เข้าไปรับ จะได้ช่วยดิฉันเข็น
ส :.... (ไม่บอกแต่ทีแรกน้อ...) ครับ ซักครู่เจอกันครับ
...
...
จ : ใครโทรมาอ่ะพี่...
ส : สมชาย.... (เอาไงกะเจ้านี่ดีนะ... งือม)
การโกหกนั้นไม่ดี ไม่ดีเอามากๆเลย ทรมานใจคนพูด คนฟังมารู้ทีหลังก็ลำบากใจ ทุกข์ใจกันไปต่างๆนานา และความจริงก็โหดร้าย... แต่ตอนนี้ขอแต่งตัวออกไปก่อนนะ แล้วค่อยคิดทีหลัง
ใครอ่านแล้วงง.... กับรอยยิ้มคนข้างๆ
อ่านเรื่องราวก่อนหน้านี้ได้ที่นี่ครับ
สอนบ่าย แก้ง่วง
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
