เราทำร้ายตัวเอง ด้วยความคิด..
เคยอ่านนิทานเซ็น จับใจความได้ว่ามีพระสองรูป พากันเดินทางไปต่างถิ่น พอไปถึงจุดหนึ่งในเวลาใกล้ค่ำแล้ว จะต้องข้ามแม่น้ำซึ่งมีกระแสน้ำเชี่ยวกราก และพบว่ามีหญิงสาวคนหนึ่งยืนลังเลรอข้ามอยู่ พระรูปหนึ่งเห็นว่าถ้าปล่อยไว้อย่างนั้นหรือให้เธอข้ามเอง คงมีอันตรายไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง จึงเข้าไปอุ้มเธอข้ามไปอีกฝั่งด้วย
ภาพจากอินเตอร์เน็ต: พระเซ็นอุ้มสีกาข้ามน้ำ
พระอีกรูปเห็นเห็นเหตุการณ์นั้น ก็ตกใจและมีเรื่องคาใจอยากถาม แต่ไม่มีโอกาสเหมาะ จนท้ายที่สุดเมื่อกลับมาถึงวัด จึงได้ถามว่า “ท่านอาจารย์ ไปถูกต้องสตรีเพศ เป็นอาบัติ ผิดบัญญัติของพระพุทธองค์ ท่านไม่รู้หรอ” พระเจ้าของเรื่องจึงได้ตอบพร้อมถามกลับว่า “ผมวางเธอไว้ที่ริมฝั่งแม่น้ำแล้ว ท่านยังพาเธอกลับมาที่วัดอีกหรอ”
บ่อยครั้งเลยที่เหน็ดเหนื่อยกับการทำงาน กับการดิ้นรนทำมาหาเลี้ยงชีพ กลับมาถึงบ้านก็ยังเหนื่อยกับตัวเองต่อ ความคิดมันยังวนเวียนกับเรื่องน้อยเนื้อต่ำใจ เรื่องความผิดพลาดของตังเอง นี่จะนอนแล้วยังไม่ได้นอนสักที
..ถ้าเราไม่ทำแบบนี้ เรื่องนี้คงไม่เกิดขึ้น.. ทำไมหัวหน้าไม่เห็นผลงานเรา ทีอีกคนไม่เห็นจะทำอะไรเลย ได้เป็นทั้งคนโปรด ทั้งได้รับโปรโมต เลื่อนตำแหน่งมากกว่าเราอีก.. สารพัดเรื่องที่พอนึกได้ เอามาให้ปวดหัวแม้ว่าบางทีผ่านมาเป็นสิบ ๆ ปีแล้ว
บางครั้ง ความผิดพลาด ข้อบกพร่องมันก็มีจริง ๆ นั่นแหละ ก็ต้องแก้ไขปรับปรุงกันไป ประเด็นคือความคิดเราเองนี่แหละที่ทำร้ายตัวเอง แล้ว ๆ เล่า ๆ เอาเรื่องเก่า ๆ มารีเพลย์ซ้ำซาก เผลอ ๆ บางเรื่องแก้ไขผ่านไปแล้ว หรือบางเรื่องไม่เกิดขึ้นจริง แต่เอามาคิด คาดการณ์ล่วงหน้าจนทุกข์ใจฟรี ๆ ไปแล้ว
ปล. นิทานเซ็น มุ่งความเข้าใจ เข้าถึงธรรม ณ ขณะนั้น ๆ หากจะให้ครอบคลุม ลึกซึ้ง จริง ๆ อาจจะต้องตามไปศึกษาอีกมาก
- 8
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
