11 พ.ค. 2020 เวลา 12:38 • ปรัชญา
ชีวิตชาวนา หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน
วันนี้คงจะเป็นอีกวันที่อากาศร้อน แม้จะมีข่าวเรื่องของพายุ แจ้งว่าจะมีฝนตก แต่ก็ยังเหมือนเดิมรอแล้วรอเล่า ชีวิตของชาวนา ชาวเกษตรที่ต้องอาศัยดินฟ้าอากาศ เป็นสิ่งที่สำคัญหากขาดน้ำก็ทำเกษตรไม่ได้ แต่ช่วงนี้คงต้องทำใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นหลายคนบ่นถึงอากาศที่ร้อน แดดจัด ปลูกอะไรก็ไม่เกิดผล เหี่ยวแห้งตายไป
ชีวิตของชาวนาคงต้องรอฝน ทั้งที่เข้าฤดูฝนแต่ทำไมฝนไม่ตกอย่างที่เคยเป็น ชีวิตชาวนาจึงเป็นชีวิตที่ทรหด อดทน ต่อความร้อน ต่อความหนาว ช่วงวันหยุดเสาร์-อาทิตย์ ได้มีโอกาสไปช่วยพ่อแม่ไปหว่านข้าว แต่เพราะชีวิตของเราเติบโตจากข้าว พ่อแม่เป็นชาวนา การเป็นชาวนาไม่ใช่อาชีพที่ต่ำต้อย แต่เป็นอาชีพที่น่ายกย่องเพราะทำนาให้คนกิน
วันพืชมงคลเป็นวันหยุดอีกวัน ที่มีความพิเศษ ควรต่อการให้ความสำคัญด้วยเป็นวันที่ระลึกถึงความสำคัญ และคุณค่าต่อผู้ประกอบอาชีพเกษตร คือ ผู้ที่สร้างอาหารให้กับคนในประเทศได้ดื่ม กิน เพื่อการดำรงชีวิต ผมเองถือว่าโชคดีที่เราได้เกิดมาเป็นลูกชาวนา ที่เข้าใจในชีวิตความลำบากของชาวนาว่าเป็นอย่างไร แม้จะเป็นอาชีพที่คนดูถูกในอดีต แต่ปัจจุบันเป็นอาชีพที่คนอิจฉาอย่างมาก
พ่อผมเป็นชาวนา แม่ผมเป็นชาวนา คำนี้ผมระลึกอยู่เสมอแม้เราจะเติบโตมา มีการศึกษาที่สูง ประกอบอาชีพที่ดี แต่ก็ไม่เคยลืมวิถีชีวิตในวัยเด็ก ครั้งหนึ่งเมื่อพ่อแม่ทำนาจะพากันไปเล่นน้ำตามท้องทุ่ง ท้องนา ยิ่งฝนที่ตกยิ่งมีความสุขความสนุก ทั้งความสุขที่อยู่กับพ่อแม่
คนที่เคยสัมผัสกับชีวิตแบบนี้ย่อมรู้ดีว่ามีความสุขแค่ไหน การได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ จากการเป็นชาวนา ที่กว่าจะได้ผลจากการทำนาต้องใช้ระยะเวลา การบำรุงรักษา กว่าจะเป็นเมล็ดข้าวสวยๆ ให้เราได้ทาน จึงอยากให้เห็นคุณค่าของข้าว ปลา อาหาร ที่อยู่บนจาน
ทุกวันผมเฝ้าถามพ่อกับแม่ว่า ทำไมเราไม่ให้คนอื่นมาเช่าทำนาแบ่งกัน ซึ่งคำตอบที่ได้ คือ การให้คนอื่นทำโดยที่เราไม่ได้ทำเอง มันก็เหมือนการทิ้งอาชีพที่มีมาตั้งแต่บรรพบุรุษเคยทำมา เราเคยทำก็ต้องทำในเมื่อร่างกายยังทำได้ ต่อให้คนอื่นทำก็ไม่เหมือนเราทำ เขาไม่ได้ใส่ใจดูแลอะไรมากมาย
การกล่าวถึงชีวิตชาวนา เป็นสิ่งที่ดี การยกย่องอาชีพชาวนา หลังสู้ฟ้า หน้าสู้ดิน ที่ได้รับยกย่องว่าเป็นกระดูกสันหลังของชาติ หลักธรรมที่เกิดจากการทำนา ได้แก่ ความเพียร ความขยัน ความอดทน ความรัก ความเอาในใส่ เพื่อให้ข้าวออกดอกออกผลอย่างดี เพื่อรอการเก็บเกี่ยว
หลายวันมานี้ผมได้อ่านข่าวเกี่ยวกับการทำตู้ปันสุข ตู้แบ่งสุข ที่มีการจัดทำขึ้นมาเพื่อให้หลายคนที่มีชีวิตที่ดี ช่วยกันนำอาหาร เครื่องดื่มไปใส่ไว้ในตู้ เพื่อให้ผู้ที่มีความเดือดร้องจากโควิด 19 ได้ผ่านมาพบเห็นแล้วนำอาหารภายในตู้ไปทานไปดื่ม เพื่อประทังชีวิต จากการที่เห็นกิจกรรมนี้ทำให้ผมเกิดความสุข และยินดีอย่างมากที่สังคมไทยต่างพากันช่วยเหลือกัน ไม่ทอดทิ้งกัน
ผมเองได้มีโอกาสที่ดีในการร่วมแบ่งปันความสุขให้กับคนที่เขาเดือดร้อน ช่วงนี้หลายพื้นที่ขาดข้าวเพราะความแห้งแล้งเมื่อปีที่ผ่านมา จึงทำให้หลายครอบครัวมีข้าวสารไม่เพียงพอ แถมยังต้องมาเจอกับสถานการณ์โควิด 19 ที่ไม่สามารถทำงานได้ตามปกติ ผมจึงได้ทำการกรอกข้าวสารใส่ถุงใสเพื่อนำไปแจกให้กับผู้ที่เดือดร้อน
การแบ่งปันผู้ที่เดือดร้อนถือเป็นการสร้างบุญกุศลให้กับตนเอง โดยทางผู้ใหญ่บ้านมาขอความช่วยเหลือเพื่อนำข้าวสารไปร่วมบริจาคให้กับหมู่บ้านที่เดือดร้อน ที่มีการลงทะเบียนไว้โดยนำไปร่วมทำบุญที่ว่าการอำเภอจังหวัดขอนแก่น
ครั้งหนึ่งผมเคยนำข้าวสารไปช่วย 5 กระสอบให้กับจังหวัด มูลนิธิ และสภากาชาด และนำอาหารไปมอบให้ทางโรงพยาบาล ก่อนหน้านั้นได้ทำหน้ากากอนามัย และเจลแจกยังหมู่บ้านและตามโรงเรียนใกล้เคียง อย่างน้อยก็ไม่ทอดทิ้งกัน
วันนี้ได้แจ้งความประสงค์กับทางจังหวัดว่าจะร่วมบริจาคข้าวสารเป็นจำนวน 300 ถุงๆ ละ 3 กิโลกรัม โดยได้ช่วยกันกรอกข้าวสารใส่ถุงใส สิ่งหนึ่งที่จะเป็นการสร้างคุณงามความดีในฐานะชาวนา อย่างน้อยก็มีข้าวที่มากพอที่จะนำไปบริจาค ช่วยเหลือผู้ที่เดือดร้อนได้
การบริจาคข้าวสารแก่ผู้ที่เดือดร้อนที่ต้องการข้าวสาร การบริจาคเงินในฐานะที่เราไม่ได้มีเงินย่อบริจาคข้าวสารดีกว่า เพราะเมื่อเทียบกับผู้ที่เขามีเงินเราคงไม่สามารถบริจาคเงิน แต่ถ้าเป็นข้าวสารให้กับผู้ที่เขาต้องการข้าวสารจริงๆ ก็ย่อมมีค่ามากกว่าเงินแน่นอน
แม้ว่าการทำนาจะมีความเหน็ดเหนื่อย อากาศที่ร้อน หยาดเหงื่อที่หลั่งลงพื้นดิน มีค่ามากขึ้นเมื่อได้เห็นคนที่ทานข้าวของเราดูแล้วมีความสุข เราเองก็มีความสุขตาม การเป็นชาวนาจึงไม่ได้บ่งชี้ว่าจะจนหรือแล้งน้ำใจเสมอไป การเป็นชาวนาไม่ได้ถูกตีค่าเพราะอาชีพ แต่คนเราจะถูกตีค่าเพราะจิตใจที่ดีงาม
การแบ่งปันผู้อื่นในยามที่เดือดร้อน เราจะเห็นว่ามันมีความสุข และทำให้จิตใจของเราไม่ตระหนี่ถี่เหนียว ลดความโลภ ตามหลักพระพุทธศาสนาเองยังกล่าวถึง การให้ทาน เพราะเป็นการทำบุญที่ง่าย และยิ่งใหญ่ จึงมีแต่ผู้ที่ชอบทำทาน การให้ทานเป็นการให้ชีวิต ความสุข และความรักต่อกันและกัน
1
พระพุทธศาสนายังได้กล่าวถึงหลักธรรมมีมีการให้ บริจาค ทาน เป็นองค์ประกอบ เช่น
1. สังคหวัตถุ หรือ ราชสังคหวุตถุ ประกอบด้วย 1) ทาน 2) ปิยวาจา 3) อัตถจริยา 4) สมานัตตตา
2. ทศพิธราชธรรม ประกอบด้วย 1) ทาน (ทานํ) 2) ศีล (สีลํ) 3) บริจาค (ปริจาคํ) 4) ความซื่อตรง (อาชฺชวํ) 5) ความอ่อนโยน (มทฺทวํ) 6) ความเพียร (ตปํ) 7) ความไม่โกรธ (อกฺโกธํ) 8) ความไม่เบียดเบียน (อวิหิงสา) 9) ความอดทน (ขนฺติ) 10) ความเที่ยงธรรม (อวิโรธนํ)
หลักธรรมเหล่านี้เป็นหลักธรรมสำหรับผู้ปกครองที่ต้องมีการแบ่งปัน
วันนี้เชื่อว่าชาวนาหลายคนคงจะพร้อมใจกันหว่านเพาะเมล็ดข้าวในวันพืชมงคลเป็นจำนวนมาก สืบเนื่องจากความคิดที่ว่าการหว่านเมล็ดข้าวในวันนี้จะทำให้พืชผลออกมาได้ดี เพราะเป็นวันที่มงคล จะช่วยเพิ่มสิ่งที่ดีให้กับการเพาะปลูกในวันนี้ เจริญงอกงามดี อุดมสมบูรณ์
ดังนั้น อาชีพชาวนาจึงเป็นอาชีพที่มีคุณค่า ถึงแม้ว่าจะถูกมองว่าไม่มีเกียรติเพราะต้องหลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน แต่ในความเป็นถึงแล้วถูกมองว่าเป็นกระดูกสันหลังของชาติ ทำนาให้คนได้มีข้าวกิน แม้ใครจะมองดูว่าอาชีพที่ลำบาก เหน็ดเหนื่อย แต่อย่างน้อยการทำนายังทำให้หลายคนมีชีวิตอยู่ได้ มีความสุข เห็นคุณค่าชาวนามากขึ้น
ฝากกด like
ฝากกด share
ด้วยนะครับ
โฆษณา