11 พ.ค. 2020 เวลา 12:04
#เล่าเรื่องผี105
"บ้านผีดุเรโกะจัง"
เรื่องราวการบอกเล่าของลูกชายของน้าสาว
ภรรยาผมเองครับ น้าอิ๋วคนที่เล่าเรื่องป่าฆ่าตัวตาย
และผีสาวคอยาวโรคุโรคุบิ น้าอิ๋วโทรมาคุยเล่นเมื่ออาทิตย์ก่อน แล้วพอลูกชายแกมาคุยด้วยเลยถามว่าเคยเจอเรื่องผีไหม? จึงเล่าเรื่องนี้ให้ฟังครับ
ย้อนกลับไปเมื่อห้าปีก่อนนั้น
*อ๊อด* ลูกชายน้าอิ๋วซึ่งเป็นลูกครึ่งไทย-อเมริกัน
อายุยี่สิบปีเต็ม มีแฟนสาวคนหนึ่งชื่อว่า *มิเชล*
ทั้งสองคนมีความคิดจะไปเที่ยวเอเชีย
เลยปรึกษาเพื่อนชาวญี่ปุ่นที่เรียนไฮสคูลด้วยกัน
*ซานะ* กับ *คาโอริ*
บอกว่าไปญี่ปุ่นกันดีไหม
พอดีหน้าหนาวช่วงนี้ที่แถวบ้านเธอคานากาว่า
ดอกไม้กำลังสวยอากาศก็ดี
*ฮันซออุน* แฟนหนุ่มของซานะมาได้ยินพอดี
ก็สนใจบอกขอไปด้วยสิ
สรุปแล้วทริปนี้มีห้าคนพอดี
ตัดกลับมาตอนถึงญี่ปุ่นแล้ว
ซานะกับคาโอริเป็นเหมือนเจ้าบ้าน
ทั้งสองบอกว่าวันนั้นวันนี้จะไปเที่ยวไหนดี
อยู่ๆตอนที่ขึ้นรถแท็กซี่ออกมาจากสนามบิน
อ๊อดก็พูดขึ้นมาว่าเห็นคนบอกญี่ปุ่นผีดุนี่
แถวนี้มีบ้านผีเฮี้ยนๆไหมไปพักดีกว่า
สามสาวหันมองหน้าแบบเคือง
โดยเฉพาะมิเชลตีแขนเขาด้วยความโมโห
แต่ฮันซออุนบอกน่าสนใจถามลุงคนขับแท็กซี่
มีบ้านแบบนี้ไหมครับ?
แกมองกระจกแล้วถามว่าแน่ใจเหรอ
มีอยู่หลังนึงแต่ขับออกไปนอกเมืองพอสมควร
ลือกันว่าผีดุมาก แล้วญาติมาทำต่อเป็นบ้านพัก
ให้นักท่องเที่ยว เอาไหมล่ะ?
อ๊อดบอกไปเลยลุงอยากเห็นเหมือนกัน
ผีมันเป็นยังไง ท่ามกลางการคัดค้านที่ไม่เป็นผล
ของสาวๆทั้งสามคน..
แท็กซี่มาจอดแถบชานเมืองหน้าบ้านหลังหนึ่ง
ลุงบีบแตรรถเพื่อเรียกคนในบ้านออกมา
ป้าชาวญี่ปุ่นเดินออกมาถามว่ามีอะไรหรือ?
ลุงแท็กซี่บอกว่ามีคนอยากมาพักบ้านเรโกะจัง
ป้าหันมามองดูกลุ่มของพวกอ๊อดที่ยืนอยู่
แล้วเดินมาบอกว่า..
"บ้านหลานสาวฉันเอง
เรโกะจังตายในบ้านนี้!!"
ซานะถามด้วยเสียงหวั่นๆว่า
"เธอเป็นอะไรตายคะคุณป้า?"
"มีคนมาข่มขืนเธอตอนที่แฟนหนุ่มไปทำงาน
ในเมือง แล้วเอามีดกรีดหน้าเธอให้เสียโฉม
สุดท้ายเธอทำใจไม่ได้ เอามีดโกนปาดคอ
ตัวเองจนตาย กว่าจะมีคนพบศพก็หลายวันแล้ว"
ฮันซออุนถามว่าเธอยังอยู่ในบ้านหรือครับป้า?
ป้าได้แต่มองหน้าบอกว่าก็ทำความสะอาดบ้าน
เปิดให้คนเช่าแต่ไม่เคยมีใครอยู่ได้เกินสามวันเลย
ถ้ากลัวก็ย้อนไปนอนโรงแรมในเมืองซะ
อ๊อดดีดนิ้วดังเปาะ
ตกลงผมพักบ้านนี้ล่ะครับป้าสามคืนสี่วัน
แกบอกราคามาก็จ่ายเงินแล้วชี้ไปบ้านหลังนึง
ที่อยู่เลยไปอีกสามร้อยเมตร
ก่อนขึ้นรถป้าพูดคำสุดท้ายว่า
"เตือนแล้วนะ!!"
พอถึงหน้าบ้านทุกคนเปิดประตูเข้าไป
บ้านสองชั้นสไตล์ญี่ปุ่นแถบชนบท
ห้าคนเก็บสัมภาระไว้ สาวๆเลือกนอนชั้นบน
ส่วนอ๊อดกับฮันซออุนนอนชั้นล่าง
เวลาล่วงเลยไปจนถึงสามทุ่ม
สาวๆไปทำกับข้าวในห้องครัว
อยู่ๆอ๊อดได้ยินเสียงคนเดินอยู่ชั้นบน
ก็คิดสาวๆอยู่ในครัวหมดนี่หว่าแล้วใครวะ?
ลุกขึ้นยืนกำลังจะเดินไปที่ครัว
หางตาเห็นขาคนเดินลงบันไดมาสามขั้น
เป็นขาผู้หญิงเล็กๆผิวขาว
อ๊อดคิดว่าเป็นซานะหรือเปล่า
แต่ถ้าขึ้นไปก็ต้องผ่านเขาสิ
แล้วขาคู่นั้นก็หันกลับเดินขึ้นไป
มีเสียงคนเดินออกมาจากในครัว
มิเชล,คาโอริและซานะถือจานอาหารออกมา
ขณะที่ฮันซออุนก็อาบน้ำเสร็จออกมาพอดี
อ๊อดมันก็คิดว่าซานะ คาโอริ มิเชลอยู่นี่
แล้วเมื่อกี้ขาใคร?
มิเชลเห็นหน้าแฟนหนุ่มเจื่อนเลยถามว่า
เป็นอะไรไป อ๊อดบอกไม่มีอะไรคิดเรื่องไปเที่ยว
ไหนดีพรุ่งนี้
นั่งลงกินข้าวกันสักพัก
ได้ยินเสียงคนเคาะจานอยู่ในห้องครัว
สาวๆหน้าซีดหมดแล้ว
ฮันซออุนบอกหนูล่ะมั้ง
เลยจะลุกขึ้นไปดู
อยู่ๆไฟในบ้านดับพรึ่บ!!!
เสียงกรีดร้องด้วยความตกใจ
ซออุนบอกคัตเค้าท์อยู่ตรงมุมห้องครัว
ขอไปดูก่อนนะ
อ๊อดเห็นซออุนหายไปเกือบห้านาที
เลยเดินไปดู สิ่งที่เห็นคือซออุนยืนสั่นไปทั้งตัว
เลยเอามือไปสับคัตเค้าท์ขึ้นไฟติดขึ้นมา
ซออุนพูดได้แค่ว่าน่ากลัว
อ๊อดบอกเจออะไรเดี๋ยวค่อยคุยกันนะ
ซานะเห็นซออุนเป็นแบบนั้นก็ยิ่งกลัว
เลยบอกไม่อยากนอนแล้วที่นี่
แต่อ๊อดบอกนี่มันสี่ทุ่มจะห้าทุ่มแล้วนะ
แถวนี้ก็มีแต่ป่าพรุ่งนี้ก็แล้วกัน
สาวๆบอกงั้นขึ้นไปนอนแล้วนะดูแลซออุนดีๆด้วย
เขาพยักหน้าให้บอกไปเถอะ
พอทุกอย่างเงียบลง
อ๊อดก็ไปปิดไฟเพื่อนอนพักผ่อน
นานเท่าไหร่ไม่รู้
แต่มาสะดุ้งตื่นเพราะได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง
ในห้องครัว คิดว่าเป็นหนูเหมือนเดิม
แต่นอนฟังสิบกว่านาทีแล้วไม่หยุดสักที
หันไปมองซออุนกำลังหลับอยู่
ตัดสินใจค่อยๆเดินไปดู
พอพ้นประตูห้องครัวไป
แสงจากหน้าต่างทำให้เห็นภาพตรงหน้า
ทำให้เขาถึงกับใจหยุดเต้นตัวชาไปทั้งตัว
ภาพของหญิงสาวผมเผ้ารุงรัง
ตาเบิกโพลงอ้าปากนั่งยองๆ
อยู่บนชั้นวางจาน กำลังเอาเล็บมือ
ขูดจานดังคี๊ดดดด~*
แล้วเลือดก็ไหลออกมาจากคอจากปากเป็นลิ่มๆ
ตาก็ค่อยๆถลนจนจะหลุดจากเบ้า
อ๊อดค่อยๆถอยหลังออกมา
ผู้หญิงนั้นหงายหลังทะลุฝาบ้านออกไปเลย
กลับมานั่งบนที่นอนเหงื่อแตกเต็มมือ
ไม่ทันจะคิดว่าคืออะไรที่เจอ
อยู่ๆสาวๆกรีดร้องเสียงดังมาก
ซออุนตื่นมาพอดีทั้งสองหนุ่ม
รีบวิ่งขึ้นไปข้างบนทันที
เปิดไฟแล้วพบว่าทั้งซานะคาโอริร้องไห้
ตัวสั่นไปหมด มิเชลก็หน้าเสียไปด้วย
ตัดสินใจพากันมาเปิดไฟกองกันอยู่ชั้นล่าง
ซานะเลยเล่าให้ฟังว่า
เธอรู้สึกเหมือนจะปวดท้อง
เลยหันไปปลุกคาโอริที่อยู่ข้างกัน
ให้ลงมาเป็นเพื่อน
จังหวะที่สองสาวหันมาหน้าตรง
ขื่อไม้ด้านบนมีเสียงดังออกมา
เงยหน้ามองดู
ผู้หญิงผมดำสนิท
หัวโตกว่าคนปกติสามเท่า
ค่อยๆก้มลงมามองหน้าเธอทั้งสอง
แล้วก็หล่นลงพื้นคอก็มีรอยปาด
เลือดพุ่งออกมา
เลยทำให้เธอร้องออกมาทันที
ไม่ไหวแล้วพรุ่งนี้เช้าคงต้องออกทันที
แต่คนมันเดินทางมาทั้งวันมันเพลีย
ไม่มีใครกล้านอนสักคน
จนถึงตีห้าครึ่งฟ้าเกือบสว่างแล้ว
มิเชลบอกได้ยินเสียงอะไรไหม
เหมือนเสียงผู้หญิงลอยตามลมมา
(คิดว่าภาษาญี่ปุ่นเพราะฟังไม่เข้าใจ)
ซานะกับคาโอริเลยตั้งใจฟัง
พอจับใจความได้ถึงกับตัวสั่น
อ๊อดถามคำว่าอะไร
"เก็บหัวฉันให้ทีสิ!!"
สิ้นเสียงคาโอริ
มีวัตถุบางอย่างกลิ้งลงมาจากชั้นบน
หยุดตรงชั้นพัก
มันคือศีรษะของผู้หญิงคนหนึ่ง
ผมดำรุงรังตาขาวไร้ตาดำอ้าปากมองพวกเขา
หัวเราะออกมาเสียงแหลม
เท่านั้นล่ะวิ่งเปิดประตูออกไป
แล้วพากันไปบ้านป้าคนนั้นทันที
เหมือนแกจะรู้ไม่ถึงห้านาที
แกเปิดประตูออกมาดู
"ไม่ได้นอนเลยใช่ไหม?"
ทุกคนพยักหน้าให้แก
ป้าเลยบอกเข้ามาบ้านแกก่อน
จัดแจงหาอาหารให้กิน
และที่สำคัญแกเอาเงินค่าเช่าคืนให้
หลังอาหารเช้าเสร็จ
ป้าก็พาออกมารอรถประจำทาง
เพื่อเข้าไปพักในเมือง
ทุกคนเลยถามว่าเมื่อวานนี้ตอนไฟดับ
ซออุนเจออะไร?
เขาเล่าว่าพอเดินไปถึงประตูห้องครัว
กำลังจะสับคัตเอ้าท์ ตาเขามองไปที่หน้าต่าง
เห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่ข้างนอก
คอเธอมีเลือดไหลลงมาที่เสื้อจนสีขาว
กลายเป็นสีแดงฉาน
ที่พีคที่สุดคือ
เธอเดินหนีไปช้าๆ
แต่ว่าไปแต่ตัวเท่านั้น
หัวเธอยังลอยอยู่ที่เดิม
เลือดหยดจากคอเรื่อยๆ
เขาก็ช็อคจนอ๊อดมาทักนั่นล่ะถึงรู้สึกตัว
พอกลับมานอนโรงแรมแล้วก็ไม่เจออะไร
เที่ยวจนครบทริปที่วางไว้พอดี
บางทีถ้าเขาบอกเขาเตือนแล้วฟังบ้างก็ดี
แต่คนญี่ปุ่นนี่ดีบ้านไหนมีประวัติอะไร
เขาบอกหมดเลย อยู่ที่เราจะเลือกพักหรือเปล่า
เท่านั้นเอง...
เรื่องมีเท่านี้ครับ......
โฆษณา