😘 ชอบเพลงนี้ : Those Were The Days
โดย Mary Hopkin
😚 บางบทเพลง ถ้าได้ชอบก็ยังชอบ จะฟังซ้ำ เขียนและพูดถึงอีกครั้ง ก็ยังชอบและรักที่จะทำ...
บางเวลา ก็ชอบค้นหา เพลงเก่าๆ มาฟัง รู้สึกว่า ภาษาความหมาย ลึกซึ้งกินใจ แฝงปรัชญา ช่างเปรียบเปรยกับชีวิตเราๆ
ช่วง กักตัวอยู่ในสำนัก ก็ย้อนไปฟังเพลงเก่าแต่ก็ไม่แน่ใจว่าเก่าพอสำหรับหลายๆคนม่ะ...😅🤣
😬เพลงนี้คลอดออกมาครั้งแรกในปี 1968...
นั่นคือ 52 ปี ที่แล้ว!!! 😅🤣
มาพูดถึงคนร้องในเวอร์ชั่นนี้ สักนิด ด้วยเสียงและหน้าตาที่เป็นเอกลักษณ์ เธอคือ...
Mary Hopkin เธอเป็นนักร้องชาวเวลส์ เป็นนักร้องเพลงพื้นบ้าน ค่อนข้างดังในปลายยุค 60
🔷️เพลงนี้นำมาจากเพลงดั้งเดิมของรัสเซีย ยังคงมีกลิ่นอายของดนตรีที่บ่งบอกความเป็นรัสเซียไว้อย่างชัดเจนแม้ว่าเนื้อร้องจะเป็นภาษาอังกฤษก็ตาม
(แต่ ยังสามารถหาเนื้อร้องในภาษารัสเชียน ได้สบายๆ นะคะใน ยูทูป ยังหาได้ค่ะ😊)
🔶️ นอกจากทำนองที่ชอบมากตั้งแต่แรกฟังแล้ว ข้ายังชอบความหมายของเนื้อร้อง
วันนี้เลย นำมาแบ่งปันให้ฟัง พร้อมเนื้อร้อง
⚜THOSE WERE THE DAYS⚜
🔸️Once upon a time there was a tavern,
Where we used to raise a glass or two.
Remember how we laughed away the hours
And dreamed of all the great things we would do.
นานมาแล้วในร้านเหล้าแห่งหนึ่ง
ที่พวกเราเคยชนแก้วกัน
จำได้ไหม ช่วงเวลาที่เราหัวเราะร่วมกันอย่าวยาวนาน
และเราร่วมกันวาดฝันถึงสิ่งยิ่งใหญ่ที่จะทำในวันข้างหน้า
🔸️Those were the days, my friend!
We thought they’d never end.
We’d sing and dance forever and a day.
We’d live the life we choose.
We´d fight and never lose.
For we were young and sure to have our way
La la la la...
วันเวลาเหล่านั้น เพื่อนเอย!
เราล้วนคิดว่ามันจะไม่มีวันสิ้นสุด
เราจะร่วมร้องและเต้นรำตลอดไป เช่นในวันนั้น
เราจะใช้ชีวิตในแบบที่เราเลือก
เราจะต่อสู้และไม่เคยคิดที่จะแพ้
เพราะเรายังเด็กและแน่ใจว่ามีเส้นทางสำหรับเราเสมอ
🔸️Then the busy years went rushing by us.
We lost our starry notions on the way.
If by chance I’d see you in the tavern,
We’d smile at one another and we´d say:
จากนั้นเหล่าปีที่แสนจะวุ่นวายวิ่งไล่ตามเรา
เราล้วนสูญเสียหมุนแห่งดวงดาวที่เคยฝันไว้
ถ้ามีโอกาส ฉันอยากจะเห็นเธอในร้านเหล้าอีกครั้ง
เราจะยิ้มให้กันและพูดคุยถามไถ่เรื่องราว
🔸️Just tonight I stood before the tavern.
Nothing seemed the way it used to be.
In the glass I saw a strange reflection.
Was that lonely woman really me?
แต่คืนนี้ ฉันยืนอยู่หน้าร้านเหล้านั้น
ดูเหมือนมันไม่เหมือนอย่างที่มันเคยเป็น
ในกระจกนั้น ฉันเห็นภาพสะท้อนที่ประหลาด
ภาพสะท้อนของผู้หญิงที่ดูเหงาคนนั้น จริงๆใช่ฉันเองหรือไม่...
🐈วันนี้ 12 พค 2563
.
ลืมวัน ลืมเวลา เหมือนได้ทำ วันเวลา หล่น หายไป สองเดือน...เหมือนฝันลางๆ...อ๋อ โควิด!😞
เอ้ะ! ทำไม ข้า มีชีวิตอยู่ day by day...แต่ ไม่ขนาดนั้นหรอกเพราะ
...โชคดีที่ พอมี ภารกิจตรงหน้ามาให้สะสาง
ลิ้นชักชีวิตด้านอื่นๆ จึงถูกปิดลงแทบหมด...
🐕Live in the Present = อยู่กับปัจจุบัน🐕
🍀เพราะ ปัจจุบันคือของขวัญล้ำค่า ที่ดีที่สุด🥰😊
#แม่เฒ่ากิมฮวย🌼🌼🌼
อ่านบทความย้อนหลังเเละเยี่ยมชมสำนักข้าได้ที่⬇️ https://www.blockdit.com/maetaokimhuay
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
