ทั้งนิยายสามก๊กและพงศาวดาร ทั้งสองฉบับที่กล่าวมา ล้วนเป็นการเขียนขึ้น ที่มีจุดประสงค์เอนเอียงไปฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง จึงมิอาจสรุปได้ชัดเจน
หากลองพิจารณาโดยรวม โจโฉ ถือเป็นผู้นำที่มีฝีมือทั้งการรบ และการบริหาร มีความกล้าหาญ กล้าคิดกล้าตัดสินใจ ไม่โลเล ที่สำคัญเป็นผู้ที่รักษาสัจจะ อย่างในคราวที่จับตัวกวนอูได้ ในสงครามที่ซีจิ๋ว โจโฉรับปากกวนอู ตามข้อตกลงที่กวนอูขอ 3ข้อ โจโฉได้ปฏิบัติตามข้อตกลงนั้นอย่างไม่มีบิดพริ้ว แม้จะพยายามเปลี่ยนใจกวนอูตลอดเวลา แต่ท้ายที่สุด ก็รักษาสัจจะที่ให้ไว้