ตำนานผีล้านนา.... "ผีป๋วย"
ผีป๋วย...(ผีเปลือย) เป็นผีที่มีตัวสีดำผมเผ้ารุงรังไม่นุ่งเสื้อผ้า อยู่ในตระกูลผีป่าโบราณ ..เรื่องนี้เกิดขึ้นที่บ้านข้าวแท่น อ.สันทราย จ.เชียงใหม่ เมื่อประมาณ 70 กว่าปีที่แล้ว สมัยนั้นยังไม่เจริญการคมนาคมคงใช้วิธีเดินเท้าหรือขี่เกวียน ที่บ้านข้าวแท่นมีงานปอยหน้อย (บวชพระ) ในงานมีซอและการละเล่นพื้นเมือง
ชาวบ้านจาก ต.วัดเกตุ อ.เมือง จ.เชียงใหม่ ซึ่งอยู่ห่างบ้านข้าวแท่นประมาณ 10 กม.ไปร่วมงานปอยปรากฎว่าเด็กผู้หญิงคนหนึ่งชื่อนา ได้หายไปในระหว่างเดินทางมาญาติพี่น้องตามหาจนทั่วก็ไม่พบ มีคนแนะนำให้ไปหาลุงปันซึ่งเป็นชาวบ้านที่ชอบไปหาของในป่า ญาติเด็กหญิงนา จึงได้ไปจ้างลุงปัน เป็นจำนวนเงิน 20 รูปี ( เงินอินเดีย ) ลุงปันก็รับปากจะไปตามให้
เมื่อตระเตรียมสะเบียงกรังกระบอกน้ำและของจำเป็น ลุงปันก็ออกเดินทาง มุ่งหน้าลัดเลาะเข้าป่า ตรงไปยังภูเขาขนาดย่อมๆ เบื้องหน้า (คงแถวดอยแท่นพระ ใกล้ ๆ เขื่อนแม่กวง ) ตลอดทางที่แกตามหา แกก็จะตะโกนร้องเรียกชื่อเด็กไปดัง ๆ ว่า "อี่นา อี่นา อี่นา อี่ นา อี่นาเห๋ย " แกจะตะโกนร้องไปไม่ว่าจะขึ้นเขาลงห้วย จนตะวันบ่ายคล้อย แกจึงได้ยินเสียงขานรับ "เห๋ย" แต่เสียงนั้นได้ยินแต่ไกล แกขานเรียกและเดินตามเสียงนั้นไปจนกระทั่งได้ยินชัดเจน
เสียงร้องถาม "อี่ป้อกา"(พ่อใช่ไหม) ในที่สุดลุงปันก็พบตัวเด็กหญิงนานั่งอยู่ข้าง ๆ ก้อนหินใหญ่บนเขา ใบหน้าเนื้อตัวฟกช้ำ ดำเขียว เพราะถูกตบตี เนื่องจากร้องเรียกให้ญาติพี่น้องช่วยเหลือขณะที่มันจับตัวไป ลุงปันเอาข้าวน้ำที่ติดตัวไปแบ่งให้เด็กหญิงนากิน ต่อจากนั้นก็พาลงเขา มาส่งให้พ่อแม่ของเด็ก เมื่อมาถึงบ้าน
ญาติพี่น้องก็ซักถามแกได้เล่าให้ฟังว่า ขณะที่ขณะที่เดินทางมากับญาติ เกิดปวดท้องกระทันหัน จึงไปถ่ายทุกข์อยู่ในป่าข้างทาง ได้มีคนหลายคนตัวสีดำมะเมี่ยมไม่นุ่งเสื้อผ้าเดินผ่านมา พอมันเห็นเธอ พวกมันก็ช่วยกันจับกระชากลากถูเข้าในป่า เมื่อนางร้องขอความช่วยเหลือ มันก็ตบตีจนหน้าตาฟกช้ำไปทั้งตัว ครั้งแรกมันจับนางมัดไว้ไม่ไกลหมู่บ้านมากนัก เวลาชาวบ้านกินข้าวแล้วทิ้งเศษอาหาร ผีเหล่านี้เข้าไปเก็บกิน บางครั้งก็ตรงเข้าแย่งกินรวมกับชาวบ้าน โดยที่ชาวบ้านมองไม่เห็นตัวมันเลย (เวลาใครกินข้าว หรือ ขนม แล้ว มันหลุดมือง่าย ๆ ระวังเน้อ ถูกผีปัดมือ ผีมันแย่งกิน บรื๋อ)
ผีเหล่านี้บอกกันว่าอีก 2 วันหลังจากงานบวชพระเสร็จมันจะพาเธอไปไว้บนภูเขาสูง7ชั้น วันที่ลุงปันตามไปพบนั้น เป็นเวลาที่ผีเหล่านั้นไม่อยู่ มันไปเก็บข้าวที่ตกในงานบวขพระกิน ขณะที่ลงปันร้องเรียกนั้น ตนได้ยินแว่วๆ คิดว่าพ่อจึงขานรับ เนื่องจากความกลัวและภาพผียังติดตาอยู่ทำให้เด็กคนนั้นนอนไม่หลับไปหลายวันพ่อแม่จึงให้ไปอาบน้ำพุทธมนต์จากพระแล้ว มัดมือสู่ขวัญทำมงคลสวมคอไว้จึงหายจากอาการนั้น
วันหนึ่งผู้เขียนได้สอบถามหลวงพ่อพระครูโกศล เนื่องจากท่านเป็นคนข้าวแท่นแต่กำเนิด "หลวงพ่อครับเดี๋ยวนี้ผีป๋วย ยังมีอีกไหม" ผมอยากรู้ "ยังมีอยู่"ท่านตอบสั้น ๆ พร้อมแววตาที่สงบนิ่ง "จริงหรือครับ" ผมอุทานออกมาอย่างตื่นเต้น หลวงพ่อเล่าให้ฟังว่า ที่บ้านข้าวแท่นนี้ มีผู้ชายคนหนึ่ง ชื่อลุงสุข ชาวบ้าน เรียกลุงสุขผีป๋วย แกเป็นคนแปลกประหลาดมาก เวลาอยู่บ้านแกจะถอดเสื้อผ้าออกหมด ป๋วยตั๋วล่ามก้าม (เปลือยกาย) ถ้าออกไปไหน หรือไปวัดก็จะสวมเสื้อผ้า แกก็เป็นคนสติดีปกติทุกอย่าง มีเมีย มีลูก ผู้เขียนก็ลืมถามไป ว่าแกยังอยู่หรือไม่ ????
เรื่องราวผีป๋วยที่เกิดขึ้นเป็นที่เล่าขานโจษจรรย์กันแพร่หลาย ในที่สุดเรื่องราวก็ค่อย ๆ สงบนิ่งลง ต่างคนต่างก็ว่าไปตามความคิดและคาดเดาเอากัน คงเหลือไว้แต่ปริศนาว่าเรื่องนี้มีจริงหรือเปล่าเท่านั้นเอง น.+18
แสนดี วงศ์จำปา / เรียบเรียง
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
