12 พ.ค. 2020 เวลา 09:07 • สุขภาพ
หรือตู้ปันสุขจะเป็นแบบในหนังเรื่อง The Platform ⁉️
ต้องบอกเลยค่ะว่า โลกของ ‘The Platform’ หรือโลกแบบ ‘คุกแนวตั้ง’ ทำให้เรารู้สึกว่ามันใกล้ตัวและสมจริงมากเมื่อเทียบกับโลกที่เราอยู่ในทุกวันนี้
The Platform สปอยล์ หนังคัลท์สัญชาติสเปนที่ Netflix ซื้อมาฉาย และกลายเป็นประเด็นที่ถูกพูดถึงกันมากในขณะนี้ กับสิ่งที่ตัวหนังสื่อออกมาได้เสียดสีสังคม ด้วยบทล้ำ ชวนให้เราตั้งคำถามถึงระบบความเป็นไปของโลกใบนี้เลยทีเดียว
The Platform เป็นเรื่องราวโกเรง (รับบทโดย Ivan Massagué) เมื่อเขาตื่นขึ้นมาในคุกแนวตั้งชั้นที่ 48 (แต่ในตัวหนังเรียกว่าหลุมผมจึงขอเรียกว่าหลุมด้วยเช่นกัน) ในหลุมชั้นที่ 48 โกเรงตื่นขึ้นมาก็พบเพื่อนร่วมห้องคนนึงเป็นตาลุงแก่ๆ ชื่อว่าธิมากาสิ (รับบทโดย Zorion Eguileor) ทั้งคู่ก็ได้ทำความรู้จักกัน
จากที่พูดคุยกับธิมากาสิ โกเรงก็ได้ความว่าเขาติดอยู่ในหลุมเพราะฆ่าคนตายเลยโดนลงโทษ ส่วนโกเรงอาสาเข้ามาอยู่ในหลุมเพื่อเอาใบรับรองเลิกบุหรี่ (จุดนี้ของหนังเป็นการสื่อว่าคนเรามักยอมลำบากเพื่อได้สิ่งยืนยันตัวตนเพื่อให้ได้รับการยอมรับ) และในแต่ละชั้นจะมีช่องว่างขนาดใหญ่อยู่ตรงกลางเพื่อเป็นช่องเดินทางของแท่นส่งอาหาร แท่นอาหารจะหยุดพักในแต่ละชั้นเพื่อให้นักโทษสามารถกินอาหารจากแท่นได้ ถ้าหากว่าคนชั้นบนกินอาหารเยอะ ชั้นล่างๆ อาหารก็จะเหลือน้อย ทำให้ผู้คนชั้นล่างๆ อดอยาก และหาทางเอาตัวรอดเอาเอง หรือต้องรอกินเศษอาหารจากคนชั้นบน ซึ่งมันเหมือนกับ Point หลักของตัวหนังที่ต้องการสื่อว่า พวกที่อยู่ข้างบนได้อยู่อย่างสบาย แต่คนข้างล่างก็ต้องดิ้นรนเอาเอง หรือรอรับเศษเหลือจากข้างบน
ในวันแรก บนที่ชั้น 48 โกเรงก็แทบจะกินอะไรไม่ลงแล้ว แต่ผ่านไปไม่กี่วันเขาก็ทนหิวไม่ไหวจนต้องยอมกินอยู่ดีและหนึ่งเดือนผ่านไปก็ถึงเวลาที่จะต้องเปลี่ยนชั้นที่จะต้องอยู่ แต่การเปลี่ยนชั้นของหลุมจะเป็นการสุ่มเลือก ถ้าได้อยู่ชั้นบนๆ ก็โชดดีไป แต่ถ้าลงไปชั้นหลักร้อยแล้วล่ะก็... แต่โกเรงของเราก็โดนสุ่มโดนชั้นที่เป็นหลักร้อยเข้าจนได้😱 (คุกมีทั้งหมด 333ชั้น) และอย่างที่คาดไว้ เมื่อแท่นอาหารส่งลงมาในแต่ละวันก็ไม่เหลืออาหารให้เขากินเลย ถ้าเป็นแบบนี้โกเรงจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไรในสภาวะที่ต้องอดอาหาร และยิ่งเจอคนที่อยู่ร่วมชั้นไม่ดีแล้วด้วยบอกเลยว่า ความหิวนั้นอาจทำให้บางคนคิดที่จะกินกันเองเลยทีเดียว เรื่องราวจะเป็นอย่างไรไปลุ้นกันต่อได้ในหนังเรื่องนี้นะคะ
1
หนังฉายภาพความเหลื่อมล้ำทางสังคมที่ค่อยๆ ทำลายและเปลี่ยนแปลงจิตใจของมนุษย์ลงไปอย่างช้าๆ โดยเฉพาะการแบ่งสถานกักกันออกเป็น
 
ชั้นบน – ที่มีสิทธิในการกินอาหารที่ดีกว่า สามารถเลือกกินสิ่งที่ชอบได้ก่อนผู้อื่น
 
ชั้นกลาง – ที่แม้ไม่ได้กินอาหารที่ดี ไม่สามารถเลือกอาหารที่ชอบได้ทุกครั้ง แต่พวกเขาก็ยังสามารถใช้ชีวิตอยู่ต่อไปได้
 
ชั้นล่าง – ที่ต้องทนทุกข์กับความอดอยากเพราะ ไร้สิทธิ ไร้เสียงโดยสมบูรณ์ แทบไม่มีแม้อาหารให้ประทังชีวิต มีเพียงความหวังลมๆ แล้งๆ ว่าสักวันหนึ่งโชคชะตาจะเข้าข้าง ส่งให้ตัวเองได้ไปเสวยสุขแบบเดียวกับชนชั้นสูงได้บ้างในสักวันหนึ่ง
คุ้นๆนะคะ55 โลกเราก็มีระบบต่างๆที่สร้างขึ้น โดยอ้างว่าสร้างมาเพื่อชีวิตที่ดีขึ้น แต่เหมือนว่านับวันระบบจะยิ่งสร้างความเหลื่อมล้ำในสังคมมากขึ้นเรื่อยๆ
ในโลก The platform คนชั้นบนๆสามารถกินอะไรก็ได้ที่อยากกิน ทั้งๆที่อาหารบนแท่นอาหารมีมากมาย แต่คนข้างล่างก็ยังต้องอดอยากเพราะคนข้างบนไม่กินแบบพอดี แต่กอบโกย กินแบบจัดเต็ม โดยไม่นึกถึงคนที่อยู่ข้างล่างว่าจะต้องหิวโหยเพียงใด ซึ่งถ้าคนข้างบนกินแต่พอดีอาหารบนแท่นอาหารก็จะเพียงพอสำหรับทุกคน และจะไม่มีใครต้องอดอยาก
เนื้อเรื่องในหนังทำให้นึกถึงสถานการณ์ของ “ตู้ปันสุข”ในสังคมไทย ที่บางคนกอบโกยสิ่งต่างๆไปจนเกินพอดี ไม่นึกถึงผู้อื่นว่าจะเดือดร้อนเพียงใด
สังคมไทยจะเป็นแบบในหนังเรื่อง The Platform หรือไม่ คงต้องอยู่ที่คนไทยเป็นคนเลือกแล้วแหละค่ะ
สุดท้ายนี้อยากจะฝากเอาไว้ว่า หยิบแต่พอดี แบ่งปันผู้อื่นให้อิ่มกันถ้วนหน้านะคะ 😋
โฆษณา