EP.2 รัฐฉานวิมานในฝัน (มีจริงไหม?)
เราเชื่อว่าหลายๆคนอาจจะเคย มีความฝันที่เป็นภาพติดตา(ภาพจำ) ที่เรารู้สึกว่าภาพนั้นมันช่างงดงามและชวนหลงไหลยิ่งนัก
เมื่อครั้งเราเป็นวัยรุ่น เราเคยอ่านหนังสือเล่มนึงที่เกี่ยวกับชุมชนไทใหญ่ ต้นกำเนิดของ คนไทย ที่ตั้งอยู่ในประเทศพม่า ภาพที่เห็นในหนังสือจะมีบ้านไม้หลังใหญ่โตที่อยู่กลางหุบเขาอันอุดมสมบูรณ์ มีใบหน้าของคนแก่ อายุเกือบร้อย และ แววตา แห่งความเป็นมิตร พร้อมที่จะต้อนรับลูกหลานชาวไทยที่ ได้ไปเยี่ยมเยือน ภาพนั้นเป็นภาพที่ยังติดตา และสวยงามในความทรงจำเราตลอดมา และเราคิดตลอดว่า เราต้องไปสถานแห่งนั้นให้ได้ในชีวิตนี้ และแล้ว ปฏิบัติการล่าฝันก็มาถึง
บ้านชุมชน ไทใหญ่ ในจินตนาการ(ภาพจากอินเตอร์เน็ต)
ต้นเดือนกุมภาพันธ์ 2020 มีงานต้องบินไปพม่า การไปพม่าครั้งนี้ เราตัดสินใจว่าเราจะไปตามหาชุมชนไทใหญ่ แห่งรัฐฉาน ประเทศพม่าให้ได้
ขาไปบินโดยไทยไลออนแอร์
การเดินทางไปพม่า ถ้าเดินทางโดยเครื่องบินไม่ต้องขอวีซ่า แต่ต้องมีตั๋วจองทั้งขาไปและขากลับ ถ้าเดินทางโดยรถคือข้ามชายแดนด่านธรรมชาติ ต้องขอวีซ่าราคาอยู่ที่ 900บาท อยู่ได้ 28วัน นับจากวันที่เดินทางเข้าประเทศ (ราคานี้แบบรับวีซ่าด่วนวันเดียวได้) เราเลือกไฟล์ทช่วงเช้า เพื่อที่จะได้ ไปเคลียร์งาน ให้เสร็จ ซึ่งปกติงานจะเสร็จช่วง5โมงเย็น วันนั้นก็ไม่มีอะไรผิดพลาด งานเสร็จตามเป้าหมาย ( Blockนี้จะไม่เขียนการเที่ยวในย่างกุ้ง เยอะนะคะ เพราะรายละเอียดและสถานที่ ค่อนข้างเยอะ ถ้าท่านไหนอยากให้เขียน การเดินทางท่องเที่ยวในย่างกุ้ง เพิ่มเติม คอมเมนท์ มาได้เลยนะคะ)
ไหว้สักการะเจดีย์ชะเวดากอง
หลังจากเสร็จงาน เราบอกกับเพื่อนร่วมธุรกิจชาวพม่าว่า เราอยากไป เที่ยวพม่าทางเหนือ ที่หนาวๆ และมีชุมชนชาวไทใหญ่ พร้อมกับเอารูปในกูเกิ้ล ให้เค้าดู ตอนแรกเราบอกเค้าว่ารัฐฉาน ซึ่งไม่มีใครรู้จักเลย คำว่ารัฐฉาน แต่พอเราบอกเกี่ยวชุมชน และเอารูปให้ดู เค้าก็บอกว่า อ่อ เมืองตองจี เราก็พยักหน้าว่าคงใช่ที่นี่แหละ ทุกคนต่างตกใจที่เราจะไปเมืองตองจี เพราะตองจีค่อนข้างไกลมาก จากย่างกุ้ง และเราก็ขอให้เพื่อนพาไปส่งที่ท่ารถได้ไหม เดียวเราไปคนเดียว เพื่อนมีสีหน้าตกใจมาก พอรู้ว่าเราจะไปคนเดียว พร้อมกับอาสาว่า ลูกน้องเค้าคนนึง บ้านอยู่ตองจี พอดี เค้าไม่ได้กลับบ้านมาหลายเดือนแล้ว ให้เค้าพาไป ถือว่าเป็นการกลับบ้านด้วย เราเลยบอกว่าถ้าคิดแบบนั้นก็โอเค คือทำเหมือนกลับบ้านปกติแหละแค่พาเราไปด้วยแค่นั้นพอ
พอตกลงกันเสร็จเค้าก็โทรถามรถที่ ท่ารถ ว่ามีรถไปตองจีกี่โมง ราคาเท่าไหร่ โทรถามหลายคันมากส่วนใหญ่รถถูกๆ จะเต็ม เหลือแต่รถพิเศษ ราคาอยู่ที่ประมาณ คนละ 18000จ้าด ประมาณ300กว่าบาท รถออก2ทุ่ม ซึ่งตอนนั้นก็ประมาณสักหกโมงแล้ว เราจึงรีบเก็บของ เตรียมไปขึ้นรถ
ท่ารถ ที่ย่างกุ้ง ท่ารถไปยังเมืองต่างๆ
ท่ารถ ค่อนข้างเนืองแน่นด้วยผู้คน ถ้าเปรียบเทียบที่นี่ก็คือหมอชิต สำหรับบ้านเรา รถบัสวีไอพี 2ชั้นจอดเรียงราย นับ 100 คัน เพื่อรอเดินทางไปยังเมืองต่างๆ พอจัดหาเรื่องตั๋วเสร็จเราก็ขึ้นรถ รถค่อนข้างสะอาด ไม่ใหม่มากแต่ถือว่าใช้ได้ทีเดียว มีนักท่องเที่ยวต่างชาติ 1คู่ ที่ร่วมเดินทางไปตองจี กับรถคันนี้ ซึ่งเห็นดังนั้นเราก็รู้สึกใจชื้นขึ้นมาหน่อย คิดว่าตองจี น่าจะปลอดภัย ระดับนึง ถึงได้มีต่างชาติเดินทางไปเที่ยว
รถออก20.00 พนักงานเดินรถได้แจ้งกับผู้โดยสารว่าจะจอดรับประทานอาหารอีกที 22.00น. (เพื่อนแปล) รถไม่มีน้ำหรือขนมแจก สองข้างทางออกจากย่างกุ้งไม่ได้ต่างกับประเทศไทยมากนัก แต่ที่แตกต่างมีแค่ว่า พอรถออกมาได้ 10นาที เราก็รู้สึกว่าบรรยากาศเหมือนต่างจังหวัดเลย ที่นี่ไม่ค่อยมีถนนไฮเวย์ ออกมาจากนอกเมืองก็จะเป็นถนน ทางหลวงระหว่างเมือง ลักษณะก็ประมาณถนนสายเอเชียช่วง จ.กำแพงเพชร 22.00น รถจอดพักทานข้าว จุดแรก
อาหารจุดพักรถมื้อแรก
สไตล์อาหารพม่า จะมีกับข้าวถ้วย เล็กๆ และ ผัก อาหารถูกจัดไว้เป็นถาด ตักเพิ่มได้ ข้าวฟรี คิดราคาตามหัว ที่กิน คนนึง ตกประมาณ 40บาท ต่อคน 2000 จ้าด จุดพักรถทันสมัย แหละตกแต่งสวยงาม แต่เราไม่ได้เช๊คอินไว้ เลยจำไม่ได้ว่าอยู่เมืองอะไร
จุดพักรถที่1
รถออกเดินทางอีกที 23.00น พนักงานประกาศว่ารถจะจอดอีกที ตี3รอบนี้เราพยายามหลับ เพราะอีกหลายชั่วโมง ที่จริงอยากดูวิวข้างทางแต่ข้างทางก็มืดมองไม่เห็นอะไรแล้ว รถเดินทางไปเรื่อยๆ ประมาณตี1 เริ่มมีความรู้สึกว่ารถกำลังขึ้นเขา แต่เราก็แค่สลึมสะลือมองเห็นแค่ขึ้นเขา เขาค่อนข้างชัน ตี3 รถจอดพัก ให้ทานอาหารเราไม่อยากลงเลยแต่ เจ้าหน้าที่แจ้งว่า ห้ามใครอยู่บนรถขณะรถจอดพักเลยจำใจลง สิ่งแรกที่ได้สัมผัสคืออากาศจุดนี้เย็นมาก หน้าตาของพนักงานก็ค่อนข้าง เหมือนคนจีน เลยเดินเข้าไปดูอาหาร รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันทีเพราะหน้าตาคุ้นมาก
ข้าวฟื้น เป็นหนึ่งในเมนูอาหารของไทใหญ่
บะจ่าง สไตล์ไทใหญ่
เราไม่หิวเลย แต่อยากลองชิม ที่ห่อใบตองเพราะไม่รู้คืออะไร พอแกะออกมาอารมณ์ เหมือน บะจ่าง ส่วนข้าวฟื้น (คือถั่วเหลืองเอามาเคี่ยว) เราเคยทานอาหารไทใหญ่แบบนี้เลยรู้ว่า คงเข้าใกล้รัฐฉาน ที่มีชุมชนไทใหญ่ ตามรอยความฝันแล้ว เพื่อนบอกว่า อีกชั่วโมงนึงก็ถึงตองจีแล้ว รถ ออกจากที่นี่ ประมาณ ตี4 และแล้วก็ถึงตองจี เย้!
ถึงตองจี ประมาณตี5 เพื่อนได้ติดต่อเช่ารถไว้แล้วเพื่อที่จะได้พาเรา ไปดูสถานที่ต่างๆ แบบที่เราตามหาในความฝัน
ตองจี เป็นเมืองหลักของรัฐฉานในประเทศพม่า ห่างจากอำเภอแม่สาย จังหวัดเชียงราย ไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือประมาณ 480 กิโลเมตร ตั้งอยู่บนภูเขาสูง เนื้อที่ประมาณ 24 ตารางกิโลเมตร อากาศค่อนข้างเย็นตลอดปี สูงกว่าระดับน้ำทะเล 4,712 ฟุต ชื่อตองจีเป็นภาษาพม่า มาจากคำว่า ตอง แปลว่า ภูเขา และ จี้ แปลว่า ใหญ่ (ข้อมูลจาก วิกีพิเดีย)
จุดชมวิวแห่งเมืองตองจี
เมืองตองจี เป็นเมืองที่ค่อนข้างเจริญมาก ถ้าเทียบกับเมืองต่างๆ ที่เคยเจอในพม่า ทุกอย่างได้อิทธิพล มาจากจีน ทั้งผังเมืองและ ตึกรามบ้านช่อง คือ เป็นลักษณะ เหมือน หมู่บ้านคนจีน ทางเหนือของประเทศไทย รวมทั้งหน้าตาของผู้คนส่วนใหญ่ก็คล้ายคนจีน
หลังจากออกจากเมืองตองจี ที่ต่อไปที่เราขอให้เพื่อนพาไป คือ ตลาดแบบชุมชน(ในฝันเช่นกัน) คือเคยดูรายการสปิริตออฟเอเชีย ที่เค้าจะพาไปเที่ยว ตลาด แบบชาวบ้านๆ ตลาดแรกที่เค้าพาไปคือ ตลาดสด มีหลังคาแบบบ้านเราเลย เราเลยบอกว่าไม่เป็นไร เราอยากไปตลาดอีกแบบ ถ้าไม่มีก็ไม่เป็นไร แพลนต่อไป เราเลยบอกว่าให้คนขับรถพาไปเลยก็ได้ แถวนี้ที่ไหนสวยๆ ให้เค้าพาไปได้เลย เที่ยวเสร็จก็จะได้พาเพื่อน กลับไปเยี่ยมบ้านเค้าได้ที่เมือง Hopong(Hopong เป็นเมืองในรัฐฉานทางตะวันออกของพม่า ในเขต Taunggyi วิกิพีเดีย) พี่คนขับรถ(เป็นเพื่อนกัน) เลยบอกเดี๋ยวพาแวะไปเที่ยวบ้านเค้าก่อน เพราะเป็นทางผ่านที่จะไปบ้านเพื่อน ที่จะพาเราไป อีกอย่างอยากคุยเรื่องงานกับเราและเพื่อนด้วยคนขับรถก็พูดไทยได้ เพราะเคยมาทำงานที่ไทย
สองข้างทางเต็มไปด้วย สตอบอรี่ 3000จ้าด (60บาท)
ถึงบ้านคนขับรถ ณ เมือง HOPONG ซึ่งอยู่ไม่ไกลบ้านเพื่อนนัก ซึ่งชุมชนนี้ เป็นชาวเผ่า ปะโอ ส่วนใหญ่
ชาวปะโอ ชนเผ่าที่โดดเด่นมีเอกลักษณ์จากการแต่งตัวด้วยชุดสีน้ำเงินดำ กับผ้าโพกหัวสีสันสดใส เป็นหนึ่งชาติพันธุ์ในเมียนมา ที่กระจายตัวตั้งรกรากอยู่ตามภูมิภาคต่าง ๆ โดยเฉพาะเมืองต่องจี ในรัฐฉาน เมืองที่ขึ้นชื่อว่าเป็นเมืองที่มีวัฒนธรรมหลากหลายมากที่สุดเมืองหนึ่งในเมียนมา
และแล้วสิ่งที่เราตามหาก็ได้มาแล้ว อีกหนึ่งอย่าง!!!!!!
ตลาดนัดของชุมชน
เพื่อนพาไปเดินตลาดนัด ยามเช้าเพื่อหาซื้อของมาทำกับข้าว สิ่งที่ตกใจคือ!! นี่เลยตลาดในฝัน (สปิริตออฟเอเชีย)
เนืองแน่นด้วยผู้คน
ตลาดนัดยามเช้าค่อนข้างใหญ่มาก มีทุกวันเสาร์ ผู้คนเยอะมาก มาจากหลายหมู่บ้านหาซื้อของกินของใช้คึกคักมาก
บรรยากาศร้านกาแฟยามเช้า
ลองชุดปะโอ ที่ร้านขายผ้า(ซื้อมาด้วย)
หลังจากกินข้าวเช้าเสร็จ คนขับรถก็จัดแพลนว่า จะพาไปเที่ยวถ้ำ เพราะเป็นทางผ่าน ที่จะไปหมู่บ้านของชุมชนไทใหญ่ (บ้านหลังใหญ่ๆ) ตามที่เราแจ้งไว้ตั้งแต่แรก เราจะได้เห็นบ้านในภาพแห่งความฝันมั้ยน๊าา🧐 ลุ้นมากเลย
ถ้ำระหว่างทาง
บล๊อกนี้ค่อนข้างยาวมากเรากลัวข้อมูลหาย ขออนุญาต โพสต์ ส่วนนี้ไปก่อนนะคะ เดี๋ยวค่อยมาต่อกันอีกนะคะ รอด้วยน๊าา
- 16
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
