13 พ.ค. 2020 เวลา 15:45 • วิทยาศาสตร์ & เทคโนโลยี
ไลฟ์โค้ชเคยบอกไว้ว่า ไอน์สไตน์พูดว่าจินตนาการสำคัญกว่าความรู้
นั่นหมายความว่าไอน์สไตน์ให้พื้นที่กับจินตนาการค่อนข้างสูง
การจินตนาการในสิ่งที่ไม่รู้จึงน่าจะไม่ใช่เรื่องผิดในบรรทัดฐานของ ไอน์สไตน์
หากแต่ในโลกที่ไม่ได้อยู่ในจินตนาการ
หากสิ่งที่เราจินตนาการเกิดไปกระทบความเชื่อของคนที่อยู่ในโลกแห่งความเป็นจริง
อาจนำมาซึ่งความเดือดร้อนเหนือจินตนาการของผู้เขียนได้
ดังนั้นบทความนี้จึงเป็นเพียงจินตนาการ ที่เกิดจากการตั้งคำถามสนุกๆของผู้เขียนเท่านั้นเองนะครับ หาใช่ความจริงแต่อย่างใด
หากไม่ชอบก็ขอให้คิดซะว่าเรื่องนี้เป็นแค่เรื่องสั้นที่ไม่ค่อยสนุกสักเรื่อง ที่ผู้เขียนเขียนฆ่าเวลาระหว่างรอฟุตบอลมาเท่านั้นเอง
ขอจบย่อหน้าออกตัวแต่เพียงเท่านี้
รักนะจากเฮีย
#YNWA
ณ โต๊ะหินอ่อนใต้ต้นชมพู่แห่งหนึ่ง ชายสองคนกำลังนั่งดื่มน้ำเก๊กฮวยที่มีฟองฟอดกันอยู่ บนโต๊ะ มียำไส้กรอก กับข้อไก่ทอด ที่พร่องไปแล้วพอสมควรวางอยู่ด้วย
ชายคนแรกที่ผมเริ่มยาวเพราะไม่ได้ตัดผมมานาน และ หนวดเคราที่ถูกปล่อยเพราะไม่ได้โกนมาราวๆสามวันกล่าวถามขึ้นมาว่า
“คุณคือมนุษย์ต่างดาวจริงๆ”
ชายผิวคล้ำ ผอมซูบ ใส่แว่น กล่าวว่า. “ใช่แล้ว ถ้านั่นหมายถึง สิ่งมีชีวิตที่อยู่คนละดาวกับคุณ ผมก็เป็นเช่นนั้นแหละ”
“งั้นผมควรเรียกคุณว่าอะไร”
“เรียกผมว่าเจี๊ยบก็ได้”
“มนุษย์ต่างดาวชื่อ เจี๊ยบ???”
“ใช่แล้ว คุณเรียกผมชื่อนี้ดีกว่ามันจะทำให้เรื่องสั้นของคุณดู ซอฟท์ลง”
“ขอบคุณที่เป็นห่วง”
“ยินดีเป็นอย่างยิ่ง”
“ผมเห็นข่าวจากรัฐบาล สหรัฐว่าเจออากาศยานที่ไม่เคยเห็นมาก่อน นั่นคือยูเอฟโอของคุณ หรือ เปล่า?”
“ไม่ใช่ของผม มันอาจจะเป็นจานบินแบบอีโคของเพื่อนเราสักดาว ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน อีกอย่างดาวของผมห่างจากคุณมากเกินไป การเดินทางโดยใช้พาหะนะที่มีมวล ไม่มีทางมาถึงดาวของคุณได้แม้ว่าระบบสุริยะของคุณจะแตกดับไปแล้วเจ็ดครั้งก็ไม่มีทาง”
“หมายความว่าคุณสามารถมาถึงโลกของเราได้โดยไม่ต้องใช้ยานพาหนะ งั้นคุณมาหาเราได้ด้วยวิธีไหน?”
เจี๊ยบเดอะเอเลี่ยน จิ้มข้อไก่ทอดเข้าปากหนึ่งช้ินก่อนจะพูดต่อไปว่า “มันยากที่จะอธิบายนะ ในเมื่อวิทยาการของคุณตอนนี้ยังทำได้แค่นิยามความเร็วของแสงเท่านั้นเอง เอาเป็นว่าสำหรับพวกเรามีวิธีเดินทางหลายวิธีโดยไม่ต้องเคลื่อนที่ด้วยซ้ำ สำหรับคนที่ความรู้ทางฟิสิกซ์ได้เกรดหนึ่งสามเทอมซ้อนแบบคุณผมคงอธิบายแค่นี้แหละ”
ผมสะดุ้งเอเลี่ยนตัวนี้รู้จักผมดีกว่าที่คิด
ถ้าเช่นนั้นเราจบเรื่องคุณมาได้ยังไง ผมขอถามว่าคุณและเพื่อนดาวอื่นของคุณมาที่โลกเราทำไมดีกว่า
เจี๊ยบยิ้ม “สำหรับเพื่อนของเราผมไม่รู้บางทีเค้าอาจจะแค่ขับยานมาชมวิว แล้ว ผ่านมาที่โลกของคุณก็ได้ แต่สำหรับผมมาเพราะผมชอบทานยำไส้กรอก และ ถ้าคุณจะกรุณา ช่วยทอดกุนเชียงที่อยู่ในตู้เย็นมาให้ด้วยผมจะซาบซึ้งในมาก คุณไม่รู้อะไรว่าดาวของคุณมีเครื่องดื่มและกับแกล้มที่อร่อยที่สุดในซุปเปอร์คลัสเตอร์ ของกาแลคซี่นี้ทีเดียวนะ”
คุณและเพื่อนไม่ได้จะมายึดโลกของเราเหรอ???
เจี๊ยบหัวเราะลั่น 555 เราจะยึดโลกของคุณไปทำไม
ผมก็ไม่รู้หรอกคุณอาจจะอยากได้ทรัพยากรของโลกเรา อาจจะจับมนุษย์ไปทดลอง ไปเป็นอาหาร อาจจะอยากได้ดาวของเราเป็นที่อยู่ก็ได้
เจี๊ยบหัวเราะ
ไม่หรอกโลกของคุณไม่มีอะไรที่พวกเราต้องการ
พวกผมจะแน่ใจได้ไงว่าคุณจะไม่โจมตีโลก
เจี๊ยบจิบเก๊กฮวยนิดหนึ่งก่อนจะพูดต่อไปว่า. “เอางี้นะง่ายๆสมมติว่าจักรวาลนี้คือทะเล โลกของคุณก็เหมือนขอนไม้ที่มีมดทำรังอยู่แล้วลอยอยู่ในมหาสมุทรแปซิฟิค แน่นอนมดที่อยู่บนขอนไม้อาจจะสงสัยว่ามีขอนไม้อันอื่นไหมที่มีมดเหมือนมันอยู่ อาจจะมีมดขี้สงสัยสักกลุ่มสร้างเรือจากเศษไม้สักอันลอยไปห่างจากขอนไม้สักเมตรแล้วก็กลับมา โดยไม่เจออะไรแล้วก็มีมดบางตัวสรุปว่ามันคือมดกลุ่มเดียวในจักรวาล ทั้งๆที่ห่างไปไม่ถึงสามไมล์ทะเลอาจมีทวีปออสเตรเลียอยู่แถวนั้น”
“โอเค ผมเริ่มนึกภาพออก แล้วยังไงต่อ”
“วันหนึ่งอาจมีเรือสำราญจากนิวซีแลนด์แล่นผ่านขอนไม้ของคุณ มดที่ขอนไม้อาจจะกรูออกมาป้องกันขอนไม้ที่เปรียบเสมือนโลกทั้งโลกของมด หากแต่นักท่องเที่ยวที่อยู่ในเรือเห็นขอนไม้ที่มีมดเกาะอยู่คิดว่าจะมีสักคนกระโดดลงน้ำไปเก็บขอนไม้ขึ้นบนเหรอหรือเปล่าล่ะ”
ผมนั่งจ้องฟองในแก้ว “อืมมม ก็คงไม่............. ถ้าเช่นนั้นก็หมายความว่าพวกเราเป็นแค่มดสำหรับพวกคุณ”
เจี๊ยบถอนหายใจ “ไม่ใช่หรอก พวกคุณไม่ได้เป็นอะไรสำหรับเราเลยต่างหาก ผมเห็นใจพวกคุณนะที่คุณอยู่ในระบบสุริยะที่มีเพียงดาวของพวกคุณเท่านั้นที่มีสิ่งมีชีวิต พวกคุณเลยมักจะเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจักรวาล และ ให้ความสำคัญกับตัวเองมากเกินไป คุณรู้ไหมบางระบบดาว มีดวงดาวใกล้ๆกันที่มีสิ่งมีชิวิตทรงภูมิปัญญาติดๆกันหกถึงเจ็ดดวง ถ้าคุณได้อยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนั้นรับรองว่ามันจะบันเทิงมาก คุณจะเข้าใจความเป็นไปของสิ่งมีชีวิตในระบบจักรวาลมากยิ่งขึ้น ว่ามีหลายรูปแบบ ไม่ว่าจะมีคาร์บอนเป็นองค์ประกอบเหมือนกับโลกของคุณ ในจักรวาลมีสิ่งมีชีวิตหลายรูปแบบ หลายสถานะ บางชนิดมีกายเนื้อ เป็นก๊าซ เป็นพลังงาน หลายขนาด ทั้งเล็กระดับอะตอม และ ใหญ่พอๆกับดวงดาว”
ชายเคราครึ้มถอนหายใจ “ผมคิดว่าเรื่องแบบนี้ มีแต่ในหนังมาเวล”
เจี๊ยบกล่าวต่อไป “เหมือนที่นักเขียนที่เก่งที่สุดคนหนึ่งในดาวของคุณเคยบอกไว้ว่า เป็นการยากที่แบคทีเรียในลำไส้จะคิดถึงเรื่องผังเมืองในนิวยอร์คผมอ่านทีไรก็ชอบใจประโยคนี้ทุกทีเพราะอะไรรู้ไหม”
เพราะอะไร
เพราะบางทีคุณกับผมนั่นแหละอาจเป็นแบคทีเรียในลำไส้สองตัวที่กำลังพยายามจินตนาการถึงโลกนอกลำไส้ก็นั่นเอง
เก๊กฮวยหมดไปสามขวดแล้ว ผมเริ่มถกอภิปรัชญากับเพื่อนต่างดาวต่อ
“งั้นดวงดาวคุณมีศาสนาหรือเปล่า”
เจี๊ยบยิ้ม “คุณกำลังพูดเรื่องที่อันตรายมากในดาวของคุณนะ”
“ผมทราบดี ดังนั้นผมถึงถามเรื่องดาวของคุณแทนดีกว่า”
เจี๊ยบยิ้ม “มีสิ ดาวของผมมีศาสนาเหมือนกัน”
ผมแปลกใจพร้อมถามต่อ “ผมคิดว่าวิทยาการของคุณก้าวไกลไปแล้วคุณจะไม่มีศาสนาเสียอีก”
เจี๊ยบตอบ “มีสิ เอกภพ เอ้ยไม่ใช่ พหุภพของเรายังมีความลับอีกมากมายที่เรายังไม่รู้ ดังนั้นอะไรที่เรายังไม่รู้เราก็จะไม่สรุปว่ามันมีหรือไม่มี แต่สิ่งที่ทำให้ดาวเราก้าวหน้ากว่า เอ่อ ผมหมายถึงสิ่งที่ดาวเราเปิดกว้างกว่าโลกของคุณก็คือ ที่ดาวของเราสามารถตั้งคำถามและถกเถียงกันได้ในเรื่องนี้โดยไม่ต้องเกลียดกัน ทำสงครามกัน หรือ ยื่นหนังสือบังคับให้ขอโทษกัน
“จริงๆผมอยากจะถามให้ลึกกว่านี้อีก แต่ผมคิดว่าผมพอดีกว่า”
เจี๊ยบยิ้ม “ผมเข้าใจ”
เก๊กฮวย หมดแล้ว กับแกล้มก็หมดแล้ว บทสนทนาเราก็คงจบแต่เพียงเท่านี้แหละ เสียดายนะผมไม่มียานที่จะไปเยี่ยมคุณบ้าง
เจี๊ยบชี้ไปที่หน้าผาก “มีสิคุณมียานอยู่แล้ว ยานที่ชื่อว่าจินตนาการ มันจะพาคุณไปไหนก็ได้ มันทำให้คุณจะคุยกับใครก็ได้ มันสร้างจักรวาลยังได้เลยในจินตนาการของคุณ ขอเพียงคุณอย่าทิ้งมันไปเท่านั้นเอง”
ขอบคุณมากก่อนจะจบคุณมีอะไรจะฝากถึงผู้อ่านเพจเราที่ทนอ่านมาถึงตรงนี้ไหม
มนุษย์ต่างดาวพยักหน้า
มีแน่นอนในนามของสิ่งมีชีวิตทรงภูมิปัญญาของดาราจักรนกสีแดงขอบอกให้รู้ว่าพวกเราเองก็เอาใจช่วยให้ลิเวอร์พูลเป็นแชมป์ทั้งกาแลคซี่นะ ขอให้รู้ว่าพวกคุณไม่ได้เดินอย่างเดียวดายยังมีกำลังใจอีกหลายดวงดาวขอให้พวกคุณสมหวังซะที
ยินดีล่วงหน้า
จากเจี๊ยบเดอะเอเลี่ยน
#YNWA
โฆษณา