คำคม 1000 ปีของเล่าปี่ ที่ปัจจุบันยังคงใช้ได้เหมือนเดิม ตอนที่ 2
ในชีวิตของเราจะมีความรัก 4 อย่างหลักๆที่มีความผูกพันธ์ระหว่างมนุษย์มากที่สุด ได้แก่ พ่อแม่ พี่น้อง เพื่อนฝูง และสามีภรรยา(ถ้ามี) ซึ่งเป็นความสัมพันธ์ที่เรานั้นไม่อาจที่จะตัดทิ้งได้หากเรายังโอบรัดเอาไว้ในรักอยู่
แต่จะเกิดอะไรขึ้น หากว่าเรากำลังตกอยู่ในขอบเหวแห่งความรักระหว่างพี่น้อง กับ ภรรยาเหมือนเล่าปี่ เราจะทำอย่างไรดี?
เกิดอะไรขึ้นกับเล่าปี่ Near us จะมาเล่าให้ฟังครับ
ครั้นก่อนเกิดยุคสามก๊ก เมื่อครั้งที่เล่าปี่เป็นเจ้าเมืองซีจิ๋ว(เป็นเรื่องราวย้อนหลังจากตอนที่1) มีรากฐานกองทัพที่มีความมั่นคงในระดับหนึ่ง เล่าปี่ได้รับราชโองการของพระเจ้าเฮี้ยนเต้ที่ถูกโจโฉบังคับให้เป็นหุ่นเชิด ให้ไปปราบกองทัพของอ้วนสุดแห่งเมืองลำหยง(โดยโจโฉก็แอบไปปล่อยข่าวให้กับคนอ้วนสุดว่าของทัพของเล่าปี่กำลังจะเข้าโจมตีเมืองลำหยงของอ้วนสุด)
แผนของโจโฉ
เมื่อแผนของโจโฉได้ผล เล่าปี่จึงเริ่มเตรียมกำลังพลเพื่อที่จะยกทัพไปปราบอ้วนสุด เล่าปี่จึงต้องเรียกประชุมด่วน
เล่าปี่: มีพระราชโองการออกมาให้ยกทัพไปปราบอ้วนสุด
ซุนเขียน: แล้วใครจะรักษาเมืองล่ะท่านเล่าปี่
เตียวหุย: น้องขออาสาท่านพี่!!!
เล่าปี่: น้องสาม เจ้าน่ะไม่เหมาะหรอกนะ เจ้าชอบดื่มเหล้าเมาเฆี่ยนตีทหาร แล้วอีกอย่างชอบทำอะไรมักง่ายไม่ฟังคนอื่น ข้าเกรงว่าถ้ากลับมาทหารของเราคงจะหลังลายกันทั้งกองทัพแน่ๆ ข้าม่ไว้ใจเจ้าจริงๆ ขอให้ตันเต๋ง(กุนซือเล่าปี่)ช่วยดูแลอีกทางก็แล้วกัน
หลังจากนั้น เล่าปี่ก็ยกทีพไปตีเมืองอ้วนสุด โดยให้เตียวหุยรักษาเมืองและให้ตันเต๋งคอยช่วยดูแลอีกทาง แต่ทว่า เตียวหุยก็ได้จัดงานเลี้ยงเหล้าสั่งลาตัวเอง แต่ก็ดันทะลึ่งเมาเฆี่ยนตีโจป้าพ่อตาลิโป้ที่อยู่เมืองเสียวพ่ายไกล้ๆกับเมืองซีจิ๋วซะงั้น....
เตียวหุย
และลิโป้ก็ฉวยโอกาสเข้ายึดเมืองซีจิ๋วโดยที่เตียวหุยไม่ทันรู้ตัว เพราะกำลังเมาอยู่....
ขณะที่เล่าปี่กำลังวางแผนการรบกับกวนอูอยู่ ในระหว่างนั้นเอง เตียวหุยก็ได้เดินเข้ามาในเต้นที่เล่าปี่กำลังอยู่อย่างช้าๆพร้อมกับน้ำตาแห่งความโศกเสร้า..
เล่าปี่: เตียวหุย....เจ้ามาทำอะไรที่นี่?
กวนอู: น้องสาม ทำไมเจ้าไม่อยู่รักษาเมืองล่ะ?
เตียวหุย: ท่านพี่ พี่รอง...................ฮือๆๆๆ(ร้องให้)
เตียวหุย: ท่านพี่.......ซีจิ๊ว.............
เล่าปี่: ซีจิ๊วเป็นอย่างไรหรอ เตียวหุย บอกข้ามาเถอะ......
เตียวหุย: ซีจิ๊ว..........ถูกยิดไปแล้ว!!!!!!!
กวนอู: อะไรนะ!!!!!!
เล่าปี่: ว่าใงนะ!!!!!
เตียวหุย: ข้าก็เห็นว่าท่านพี่บอกให้ข้างดเหล้า ข้าก็เลยอยากจะจัดงานเลี้ยงเหล้าสั่งลา.... แต่กลับเมาซะก่อน ดันไปเฆี่ยนโจป้าพ่อตาลิโป้ โจป้าก็เลยทรยศ ท่านพี่ ได้โปรด ฆ่าๆเถอะ.......!!!!!
กวนอู: น้องสาม แล้วพี่สะใภ้ทั้งสองของท่านเล่าปี่ล่ะ
เตียวหุย: ยังติดอยู่ในเมืองนั่นน่ะ
กวนอู: อะไรนะ!!!!!! น้องสาม เจ้าบอกว่าเจ้าจะเลิกเหล้าตามสัญญา แล้วแบบนี้จะทำยังใง!!!! เมืองก็เสียไปแล้ว แล้วนี่ก็ต้องมาเสียพี่สะใภ้ซ้ำสองอีก จะทำอย่างไรห้า!!!!!!!!!!!!!!!!!!
เตียวหุยสารภาพผิด
เตียวหุย: ย้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา(เตียวหุยจะฆ่าตัวตาย)
เล่าปี่: น้องสาม เพี้ย(ตบหน้าเตียวหุย) ทำไมเจ้าสิ้นคิดแบบนี้!!!(พร้อมกับลูบหน้าเตียวหุยแล้วร้องให้.....)
เล่าปี่: นักปราชญ์ท่านหนึ่งเคยบอกใว้ว่า "พี่น้องเหมือนแขนขา ลูกเมียเหมือนเสื้อผ้า" เสื้อผ้าขาดยังเย็บใหม่ได้ แขนขาขาดไม่อาจต่อได้ เจ้าลืมไปแล้วหรอน้องสาม ว่าเราเคยสัญญาไว้ว่าอย่างไร เหตุฉไหนเจ้าถึงได้คิดที่จะทิ้งข้ากับพี่รองไปด้วยเล่า!!!! ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ขอให้เราทั้งสามคนได้ตายพร้อมกัน ข้าก็มีความสุขแล้ว.....
กวนอู: ท่านพี่.....(กวนอูร้องให้)
และหลังจากนั้น เล่าปี่ก็ได้กลับไปเมืองซีจิ๋วเพื่อต่อรองกับลิโป้ว่าจะขอไปอยู่ที่เมืองเสียวพ่าย(สลับเมืองกันนั่นแหละ)และหลังจากนั้น เรื่องราวก็วกกลับไปตอนที่ 1 ครับ
และจากเหตุการณ์นั้นเอง ก็ทำให้กวนอูและเตียวหุยจงรักภักดิต่อเล่าปี่ จนถึงวาระสุดท้ายของชีวิตในช่วงแผ่นดินสามก๊กในที่สุด.....
เพราะเหตุใดเล่าปี่ถึงได้กล่าวเช่นนั้นออกมา? นั่นก็เพราะหัวใจของเล่าปี่ได้รู้ตั้งแต่แรกแล้วว่า"ความรักที่ใสบริสุทธิดั่งน้ำก็สู้พี่น้องที่เข้มข้นดั่งสายเลือดไม่ได้" นั่นเอง
แล้วคุณให้ความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องกับสามีหรือภรรยามากกว่ากันครับ?
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
