ผมเป็นคนหนึ่งที่เทรด dw มานานพอสมควร ได้ก็มีเสียก็บ่อย
ก่อนหน้านี้เคยซื้อช่องเดียวขายก็มีบ่อยไปในช่วงเวลาหนึ่ง
พยายามหาสูตรที่ลงตัว คิดไปหลายครั้งว่าควรเทรดโดยอิงจากหุ้น หรือเทรดอิงจากเซท 50
พออิงหุ้นแม่ อ้าว เซทวิ่ง ตัวเราถือกราฟมาดีๆ นิ่งเฉย
งั้นไปอิงเซท 50 จะขึ้นจะลงชัดๆ ชัวร์ ต้องดูช่องสั้นๆ ขนาดกราฟยังต้องใช้กราฟ 1 นาที
อะไรจะร้อนเงินขนาดนั้น.... นี่ถ้าดูเป็นวินาทีได้คงเอาแล้วมั้ง
บางครั้งพอเราเทรดนานๆไป หลายคนคงจะเป็นบ้าง ผมเองก็เคยเป็น
คือเราจะเริ่มแยกความรู้สึกไม่ออกระหว่าง
การเทรด > เทรดเอาสนุก > เทรดเอาสนุก+เงิน> เทรดแล้วเริ่มโลภอย่างเดียว ซ้ำร้ายสุดมองเป็นการพนันว่ามองขึ้นหรือลง แล้วรีบออก
การหาเงินนี่มันน่ากลัวจริงๆ เหมือนโดนครอบงำด้วยสมการตัวเลขล้วนๆ
1 ล้านหุ้นขอช่องเดียว 10,000 บาท ขอวันละหมื่น ได้เดือนละ 200,000 บาทไม่เสียภาษี
easy money มาก....
ของจริง ตามนั้นเลยกลับกันเป็นเสียเงินมากกว่าได้
สุดท้ายผู้แพ้ ก็ต้องออกจากสนามไปแล้วสาปแช่งว่าเป็นสินค้าที่เอาเปรียบ
โบรคเกอร์หลายเจ้าเอาเปรียบมาก ทำไมตลาดให้ออกมาขายสินค้าแบบนี้
สำหรับผมนะ ถ้ามันตรงตาราง ตามที่ประกาศในเวป ก็ไม่มีอะไรเสียหายนะ
เพราะโลกนี้มัน no free lunch
เราเองก็ได้เปรียบ ในมุมการอัตราทด ใช้เงินน้อยแลกเงินมาก (หรือเอามาเสียเงินมากเช่นกัน) แบบไม่มีดอกเบี้ย
ที่บอก no free lunch เพราะดอกเบี้ยส่วนหนึ่งมันมาอยู่ในรูป Time Decay
ผมว่าแฟร์นะ ถ้าเรามองมันเป็นเครื่องมือ เครื่องมือที่ทดระยะเวลา ทดระดับอัตราเงินลงทุน
ไม่งั้นก็ต้องไปเล่น margin หรือ block trade แบบเสียดอกเบี้ย
เช่นกันกับการเทรดหุ้น หรือ tfexเราต้องไม่โทษคนอื่นเมื่อเราขาดทุน เมื่อแพ้ ต้องโทษตัวเองเยอะๆ เราเป็นต้นเหตุของทุกเรื่อง
เทรด dw แพ้ ใช่ว่าเทรดหุ้นกำไร ถ้าไม่มีหน้าเทรดที่ดีพอ เป็นแค่การวนไปสินค้าที่ถูกจริตมากขึ้น แค่นั้น
ไปจ่ายเงินซื้อเครื่องมือ ซื้อกราฟ เข้าคร่อมจังหวะก็โดนทั้งนั้น
ของแบบนี้มันปัจเจก ต้องหาทางโดนเอง เจ็บเอง และมีทางออกของตัวเอง ถึงวันนั้นมันโคตรคุ้มค่าเลย
วันนี้ผมเจอทางออกนั้นแล้ว
เพื่อนๆเจอหรือยังครับ
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
