เจ้านายครับ…มึงมาชกกับกูมั้ย
มีน้องๆเคยมาถามผมว่า การเป็นเจ้านายที่ดีควรจะทำตัวอย่างไร ผมก็มักจะตอบว่า ไม่ยากเลย แค่อย่าเป็นคนขี้ลืมละกัน ตอนที่เป็นลูกน้องตัวเล็กๆถูกด่าถูกว่า ถูกดูหมิ่น ถูกกระทำอะไรที่ตัวเองไม่ชอบไว้ ให้จำไว้แม่นๆ เวลาโตขึ้นเป็นหัวหน้าเขาก็อย่าทำแบบนั้น เราก็จะเป็นเจ้านายที่ดีได้ประมาณนึงแล้ว
ยศถาบรรดาศักดิ์ ตำแหน่งที่ใหญ่โตในบริษัท หลายครั้งทำให้ผู้บริหารเริ่มหลงตัวเอง เริ่มมีอีโก้ที่ใหญ่คับบริษัท มองเห็นพนักงานตัวเล็กจ้อย และเริ่มความจำเสื่อมลืมไปว่าตัวเองมาจากไหน คิดว่าตัวเองเหนือกว่าคนอื่น และก็เริ่มกลายเป็นเจ้านายที่ไม่ดี ทำให้ลูกน้องที่โดนกระทำก็จะมีความฝันว่าวันนึงถ้าเราเป็นเจ้านายบ้าง เราจะเป็นเจ้านายที่ดีให้ได้ จะไม่ดูถูกคน จะมีเมตตา ไม่ใจร้ายเหมือนเจ้านายวันนี้ แต่ก็แปลกที่หลายคนก็พอโตขึ้น มีอำนาจวาสนามากขึ้นก็จะขี้ลืมอีก กลายเป็นวัฏจักรไม่มีที่สิ้นสุด
…….
เจ้านายเก่าที่ใจดีมากๆของผมท่านนึง มีเมตตา เอ็นดูผมตั้งแต่ผมยังเป็นแค่เด็กตำแหน่งเล็กๆ และก็ไม่ใช่เฉพาะกับผมแต่กับทุกคนรอบข้าง เป็นคนที่ผมชื่นชมและอยากทำงานให้แบบหมดใจทุกครั้งที่ได้รับมอบหมาย ท่านเคยสอนผมอ้อมๆด้วยการเล่าเรื่องหนึ่งให้ฟัง ท่านเล่าว่า สมัยนึงที่ท่านประสบความสำเร็จมากๆ มีทุกอย่าง มีทรัพย์สิน มีตำแหน่งหน้าที่การงานสูงสุด อีโก้รุนแรงมาก ท่านจะขี้โมโห หงุดหงิด และชอบไปอาละวาดลงใส่คนขับรถซึ่งไม่รู้อิโหน่อิเหน่อยู่บ่อยๆ
ตอนนั้นท่านไม่ได้คิดอะไรจริงๆ มีแต่อารมณ์ร้อน อะไรก็ไม่ได้ดั่งใจ อีโก้บังตา แทบไม่เห็นคนขับรถอยู่ในหัว แต่มีอะไรไม่พอใจมาก็มาลงกับคนรถเพราะเจอกันทุกวัน ขับไม่ได้ดังใจหน่อยก็อาละวาด ด่าทอหยาบๆ คายๆ ระบายอารมณ์ นั่งหลังรถก็ถีบเบาะ วันหยุดวันพักก็ไม่เคยสนใจดูแล เห็นเป็นแค่คนรับใช้คนนึงเท่านั้น จำได้แค่หน้ากับชื่อ ก็เป็นอย่างนั้นมานาน คนรถก็ดีใจหาย ไม่เคยเถียง ได้แต่เป็นกระโถนรองรับอารมณ์
จนมีวันหนึ่ง ท่านก็ด่าว่าคนรถรุนแรงเป็นปกติแต่เช้า พอด่าจบ คนรถก็บอกว่า ท่านครับ ผมขออนุญาตลาออกครับ ด้วยน้ำเสียงสุภาพเรียบร้อย
นายเก่าผมก็งงๆ คนรถก็บอกว่า “ท่านครับ ผมขอคืนกุญแจท่านนะครับ” แล้วเอากุญแจยื่นให้
“ผมลาออกแล้วนะครับ” คนรถบอกซ้ำอย่างสุภาพ นายเก่าผมก็พยักหน้าแบบคิดอะไรไม่ทัน
“เอาล่ะ” คนรถอยู่ดีๆ ก็ขึ้นเสียงดังมาก “มาเลยมึง! ออกมานอกบ้านเลย! มาชกกับกูตัวๆ มึงด่าจนกูทนไม่ได้แล้ว มาเลย!” คนรถแสนสุภาพอดรนทนไม่ไหวหลังจากเก็บกดเป็นกระโถนให้ระบายอารมณ์มาหลายปี
“กูก็คนนะโว้ย มาเลย! ตอนนี้มึงกะกูเท่ากัน!” คนรถเดินออกไปตะโกนท้าอยู่นอกรั้ว
ผมไม่ได้ถามนายเก่าว่าในที่สุดได้ชกกันหรือไม่ แต่ท่านบอกว่าเรื่องนี้เปลี่ยนวิธีคิดต่อคนรอบข้างของท่านไปชั่วชีวิต ทำให้ท่านเห็นว่าพอถอดหมวกถอดหัวโขนคนเป็นคนเหมือนกัน เท่ากัน ไม่ใช่เป็นผู้บริหารระดับสูงกับลูกน้องที่ต่ำต้อยอีกต่อไป
…….
ฟังเรื่องนี้แล้ว ลองซ้อมลองถอดหัวโขนเวลาพูดคุยกับลูกน้องบ้างก็ดีนะครับ ยากดีมีจนก็คนเหมือนกัน ทางหนึ่งก็น่าจะทำให้ลูกน้องรักมากขึ้น อีกทางหนึ่งก็ป้องกันการโดนท้าชกโดยไม่จำเป็นครับ ..
- 256
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
