Blockdit Logo (Mobile)
อยากเล่าไม่ใช่อยากเหล้า
•
17 พ.ค. 2020 เวลา 03:52 • ไลฟ์สไตล์
ผู้เขียนมีความประสงค์อยากเล่าเรื่องเหตุการณ์จริงที่เกิดขึ้นกับตัวเองในอดีต ต่อสาธารณะ ในฐานะมือใหม่
หัดเขียนบทความครั้งแรกครับ
นก
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
เรื่องราวของ " นก "ชนิดหนึ่ง ที่บอกเลย หลายท่านส่วนใหญ่ไม่เคยรู้จักนกชนิดนี้
แต่มันสร้างความคับแค้นใจให้ผม ต้องจดจำ และเก็บเอาไว้ในใจ มาหลายสิบปี ทำให้บทความ ยาวมากสักหน่อย แต่มาวันนี้ได้รับการชำระแค้น เป็นผลสำเร็จแล้ว
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
ไวรัส Covid -19 เป็นมหันตภัยอันใหญ่หลวง เป็นความเลวร้ายที่ถาโถมเข้าใส่มวลมนุษย์ชาวโลก มันมีอิทธิพล อิทธิฤทธิ์ สร้างผลกระทบต่อวิถีชีวิตความเป็นอยู่ และสร้างความเสียหายให้เกือบจะทุกคน ทุกสาขาอาชีพก็ว่าได้
ดังนั้น เราต้องก้าวข้าม... อืมม !!! ก้าวในที่นี้คงไม่ Get ในยุค 5 G ต้องใช้คำว่า กระโดดน่าจะเหมาะสมที่สุด เพื่อออกมาจาก Comfort Zone วิถีชีวิตและความคิดเก่า ๆ สู่มิติใหม่ New World Order 555 ( ไม่ใช่ New Normal นะ ) เพื่อเรียนรู้ ต่อสู้ และอยู่ร่วมกับมันให้ได้จะดีกว่า
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
เราต้อง Change หากเรายังไม่ตื่นรู้ ไม่ปรับตัว หรือ เปลี่ยนมุมมอง ปรับ Mindset กระบวนการทางความคิด ทัศนคติ แล้วมองโลกในอีกแง่มุม ที่แตกต่างจากกรอบความคิดเดิม ๆ
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
อย่า !!!! ไปเสียเวลาหลงระเริง ติดกับดัก อย่าให้ราคา หย่าให้ความสำคัญ กับ พี่ Virus Covid-19 มากเกิน จนลืม VIAGRA มิตรแท้เสียล่ะ
เหมือนได้หมาลืมเต่า 555 กลายเป็นความเศร้าวิตก กังวล หวาดกลัว ไร้สติ จิตตก
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
มิเช่นนั้นลูกค้ารายต่อไปของ "ศรีธัญญา "คือเรา ชัวร์
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
มันทำให้โอกาสการเดินต่อไปข้างหน้า ต้องมืดมน เพราะหลงเข้าสู่ หนทาง แห่งหายนะ ดั่งเช่นรถพ่วง 18 ล้อ บรรทุกข้าวเปลือก เสียหลัก แหกโค้ง ตกทางด่วนมอเตอร์เวย์ บางปะอิน เพราะมาผิดทาง
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
ตั้งสติ คิด วิเคราะห์ แยกแยะ ในความเลวร้าย มันคงตัองมีสิ่งดี ๆ หรือโอกาสดี ที่อาจหลบซ่อน แอบมองเนื้อคู่ เช่นเราอยู่ในอีกมุมหนึ่งก็เป็นได้
ธรรมชาติได้สร้างสิ่งตรงกันข้ามมาให้แทบทุกอย่างแล้ว บนโลกใบนี้ มีมืด มีสว่าง
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
จึงมีผู้คนอีกกลุ่มหนึ่ง ได้รับประโยชน์ จากสถานะการณ์นี้ อยู่ที่ว่า ใครจะมีสายตาที่มองเห็น และขนาดความยาวของมือ
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
แม้ว่าไวรัส Covid -19 มันทำให้ธุรกิจการค้า ของผมได้รับผลกระทบตรง ๆ แบบจัดเต็ม และ ทั่วถึง ไม่เลือกปฏิบัติไม่มีสองมาตรฐาน
แถมโปรใจดี ไม่ต้องมี Request ปลอดดอกเบี้ย ฟรีดาวน์ แต่ร้าวไปทั้งบาง ยากเกินจะเยียวยา เพราะมันอยู่นอกเหนืออำนาจการควบคุม Over Control จริงๆ
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
เสมือนหนึ่งว่า เราวิ่งแข่ง กำลังจะเข้าถึงเส้นชัย ในระยะแค่คืบจากปลายจมูก แต่ดันมีคู่แข่ง นิรนาม ไม่ปรากฏสัญชาติ ไม่สามารถอธิบายถึงที่มาได้เหมือน UFO โผล่มาถีบเราล้มลงต่อหน้าผู้ชม
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
ลูกค้าหายรายได้หด เพราะธุรกิจการค้าของผมอยู่ในเมืองท่องเที่ยว ซึ่งส่วนใหญ่ลูกค้าเป็นนักท่องเที่ยวต่างชาติ
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
ส่งผล ชนิดเฉียบพลันทันที ระยะฟักตัวสั้นกว่า Covid - 19 ออกอาการรวดเร็ว ต่อกระเป๋าเงินที่ไม่ค่อยจะแข็งแรงอยู่แล้ว
กอปรกับสิ่งสำคัญคือ การมีสำนึกดี มีความรับผิดชอบ ต่อสังคม ในการร่วมมือร่วมใจ ช่วยกันป้องกัน ยับยั้ง การแพร่กระจายเชื้อ ไวรัสโควิด - 19
ตามคำแนะนำของรัฐบาลและผู้มีความรู้ นั่นคือ Social Distancing & Stay At Home & Quarantine คือหนทางรอด และวิธีที่ทุกคนควรจะปฏิบัติ
จึงทำให้ผมมีโอกาส มีเวลาว่าง ค้นคว้าแสวงหาคำตอบ ในสิ่งที่เราเคยสงสัย ที่เราเคยอยากรู้ อยากเห็น
เป็นปัญหาคาใจ ซุกไว้ใต้พรม มานานนับหลาย ๆ ปี นะพี่ นะน้อง นี่ไม่ใช่เรื่อง โกหก ( เรื่องจริง ทั้งนั้น) วันนั้นฉัน ผ่าน ไปเห็น มากับตา ตัวเอง จึงต้องมาร้อง บรรเลง บอก เล่า กันฟัง ดินอย่างนี้ โอโหย
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
ในอดีตนั้น เราถูกจำกัดไว้ด้วยเรื่องของเวลา แหล่งหาข้อมูล ความรู้ หรือหลักฐานต่างๆ ทำได้ยากมาก ถ้าเทียบกับสมัยปัจจุบันนี้ ซึ่งเป็นโลกดิจิตอล ยุคแห่งข้อมูลข่าวสาร บิ๊กเดต้า Big Data อย่างแท้จริง จึงก่อเกิดเป็นแรงบันดาลใจ ให้ผมเขียนบทความนี้ขึ้นมา
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
ผมเป็นคนต่างจังหวัด บ้านเกิดอำเภอตาคลี จังหวัดนครสวรรค์ ในหมู่บ้านเล็ก ๆ นามว่า "เขาดิน" แต่ไม่มี "วนา" ต่อท้ายชื่อ เหมือนในกรุงเทพฯ ห่างจากสถานีรถไฟมาทางทิศใต้พอสมควร (ประมาณ 3.5 กม.) เป็นชนบทจริงๆ แม้แต่ไฟฟ้าก็ยังเข้าไม่ถึง
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
ตอนเป็นเด็กวัยเยาว์ เข้าเรียนหนังสือ เริ่มจากชั้นประถมปีที่ 1 โดยการพาสชั้น ไม่ต้องเรียนระดับอนุบาล ผมไม่ได้เก่งหรอกนะครับ แต่เพราะเป็นโรงเรียนวัด เขาไม่มีชั้นอนุบาลนั่นเอง 555
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
วันหยุด เสาร์-อาทิตย์ หรือปิดเทอม ก็เที่ยวเล่นตามทุ่งนาป่าเขา ยิงนก จกปู หาหนู จับหอย สอยผลหมากรากไม้ ตามประสา คนป่า คนดอย ค่ำลงอาบน้ำ ตามคลอง ~~ ฮื้อหื่อหื่อฮื้อ
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
ยามใดที่เจ้าของนาไม่อยู่ อย่าให้รู้นะ จะลงไปจับปลาด้วยมือเปล่า ในแปลงนาข้าว เคยทำมาแล้ว 555 ( ระดับน้ำไม่ท่วมหลังปลา มันมีปลาเยอะมาก จับง่าย เขาไม่ได้หวงปลา แต่เขาห่วงกลัวจะไปเหยียบต้นข้าวเขาเสียหาย )
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
การท่องเที่ยวในวัยเด็ก สไตล์ Adventure จะใช้วิธีเดินเท้า ไปตามทุ่งนา ป่าเขา อาวุธคู่กาย คู่ใจของเด็กชายไทยสมัยนั้นที่ " ของมันต้องมี "คือ หนังสติ๊ก ทำจากวัสดุหลายชนิดเช่นไม้ หรือเขาสัตว์ ขึ้นอยู่กับฐานะทางบ้าน
รูปภาพจาก www.pinterest.com
On Road ก็ไปตามถนนสายคันคลอง จะมีจักรยานรักษ์โลกคันเก่งคู่ใจ ใช้พลังงานสะอาด ลดโลกร้อน ไม่ปล่อยมลพิษ เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม
ชิ้นส่วนต่างๆ ที่โรงงานติดตั้งมาให้ ดูมันจะขัดหูขัดตา น่าจะเป็นเรื่องแทคติกทางการตลาด เพื่อหลอกขายอะไหล่มากกว่า ทางโรงงานเลยจับใส่ ๆ มา โดยอ้างหลักวิศวกรรมความปลอดภัย ให้เป็นปัญหาระดับชาติซะงั้น
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
เด็กไทยหัวใจแกว่ง หวังก้าวหน้า อนาคตไกลเรื่อง Innovation เป็น Inventor นักประดิษฐ์
ต้องกล้าคิดกล้าทำ Modify ย้าย ถอด แกะ แงะ งัดออก เป็นการลดภาระน้ำหนัก ( เฉกเช่นสุภาพสตรีลดน้ำหนัก ) คงเหลือให้น้อยที่สุด คงไว้เฉพาะชิ้นส่วนเท่าที่จำเป็นจริง ๆ เท่านั้น
ผลลัพธ์ที่ออกมา ดีเกินคาด Aero Dynamic เป็นเลิศ สมรรถนะสูง ทรรศนะวิสัยเยี่ยม ไม่หวาดหวั่นกับทุกสภาพสนาม สามารถวิ่งได้ แม้กระทั่ง เส้นทางวิบาก Off Road
รูปภาพจาก www.pinterest.com
ระบบเบรค Brembo ชื่อก้องโลกที่ได้รับการกล่าวขวัญ นิยมติดตั้งในรถ Formula 1 ก็ถูกเมิน มันถูกปลดระวางก่อนวาระอันควร ถอดออกไป ไม่เหลือเยื่อใย ไม่ให้เกะกะสายตา โดยไม่ต้องผ่านสภา ฯ เปลี่ยนมาใช้ระบบเบรค "ดาวเทียม" ซึ่งล้ำกว่าหลายทศวรรษ
รูปภาพจาก www.pinterest.com
ระบบไฟส่องสว่าง ถูกถอดวางไว้ในที่ลับตาหลังบ้าน เพื่อการพรางตัวให้ปลอดภัยจากสายตาโจทก์ เวลาเคลื่อนไหวในยามท่องราตรี ดุจ นินจาในยามค่ำคืน
เบรคระบบดาวเทียม
รูปภาพจาก www.pinterest.com
ตะกร้าผักด้านหน้า เปลี่ยนวัตถุประสงค์ไปทำเป็นกรงไก่ ให้แม่ไก่ใช้เวลาฟักไข่ใต้ถุนบ้าน
ท้ายหมู่บ้านที่ผมอยู่ มีลำคลองขนาดใหญ่ ชื่อคลองอนุศาสนนันท์ ( ชัยนาท-ป่าสัก ) และมีลำคลองขนาดเล็ก ( คลองหนู ) สร้างคู่ขนานกันไปพร้อมมีเสาไฟฟ้าแรงสูง เป็นสามสหาย สามเกลอ ไปไหนไปกัน แต่บ้านกำนัน มันบอกไม่ไป 555 ( สมัยนั้นเด็กๆจะกลัวกำนันเป็นที่สุด )
ภาพจาก Google earth
ยามอากาศร้อน ผมและทีมงานเพื่อนๆ ก็จะพากันมายัง Sports Club Outdoor มาทำกิจกรรม Sport Climbing ปีนสายกายวาย ( Guy Wire สลิงบิดเกลียวเป็นอุปกรณ์รั้งเสาไฟฟ้าแรงสูงเพื่อกันล้ม ดึงข้ามคลองหนู )
เพื่อให้ได้ความสูง และพ้นจากริมตลิ่ง อันเป็นเป้าหมายสูงสุดแห่งชีวิต ที่พวกเราเอื้อมถึง และไขว่คว้าได้ในยุคนั้น เหมือน Philippe Petit นักไต่ลวด ชาวฝรั่งเศส ที่มีชื่อเสียง
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
แล้วกระโดดลงมา อารมณ์ประมาณเครื่องบินรบรัสเซีย ทิ้งระเบิดโจมตีเป้าหมาย กลุ่ม ISIS ในซีเรียทีเดียวเชียว
One Stop Service ท่านจะได้ทั้งความเสียว สนุกสนาน ตื่นเต้น เสี่ยงตาย ท้าทาย เร้าใจ โลดโผน ชนิดมาครบ จบในคราวเดียว เสียวไปทั้งตำบล
ไม่ต้องเป็น Member แถมฟรี ตลอดชีพ ได้คลายความร้อน ซึ่งการระบายความร้อนวิธีนี้ดีกว่าลงอ่างไม่กระทบงบประมาณแผ่นดิน
ในบางเทศกาลจะมี Promotion ดีๆ ทวีคูณความหวาดเสียว ด้วยความปรารถนาดี มีน้ำใจ จัดให้ฟรีๆ ที่ไม่ได้หวังผลตอบแทนเป็นคะแนนในสมัยหน้า
ด้วยเทคโนโลจี Vibration ที่ได้รับการพัฒนาแล้ว ถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่น ผสมผสานเข้ากับ การเขย่าสาย Shake Shake Shake ในแบบ Hybrid ขณะที่เรากำลังปีนขึ้นสู่เป้าหมาย
ด้วยพลังฝ่ามือพิฆาตรมาร ของมิตรรักแฟนเพลง ที่ยืนเข้าแถวรอคิวเพื่อปีน อย่างเป็นระเบียบ ตามลำดับ โดยไม่มีการแก่งแย่ง ตำแหน่ง ชิงดีชิงเด่น เฉกเช่น สังคมข้าราชการ
High Season ฤดูน้ำหลาก คลองใหญ่ ระดับน้ำจะลึก และกว้างมากกว่าฤดูอื่นๆ พวกเราก็จะอพยพ ย้ายถิ่นฐานไปยังที่แห่งใหม่ ที่ที่มีความอุดมสมบูรณ์กว่า ยังกับสารคดีพวกชนเผ่าตองเหลือง พวกเร่ร่อนยิปซี 555
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
และเราก็มาถึงจุดไคลแมกซ์ ( Climax ) นั่นก็คือป้ายคอนกรีตบอกชื่อสะพานมันก็คือจุดกึ่งกลางของลำคลองนั่นเอง (ดีไซน์การออกแบบป้ายชื่อสะพานในยุคนั้นแล้วส่วนใหญ่จะเห็นอยู่ตรงกลางอันนี้ผมเลยคิดสรุปเอาเอง555)
ภาพนี้สะพานผ่านการซ่อมแซมบูรณะใหม่ไม่เห็นมีป้ายหลงเหลืออยู่แล้วบนภูเขาในอดีตจะมีเรดาร์ตั้งอยู่
ด้านทิศตะวันตกน้ำไหลมาจากแม่น้ำเจ้าพระยาจังหวัดชัยนาท จะสังเกตเห็นภูเขาอยู่ด้านขวามือ
ด้านทิศตะวันออกน้ำไหลไปสู่แม่น้ำป่าสักทางจังหวัดลพบุรี
แล้วปีนขึ้นไปยืน สงบนิ่งบนสันขอบป้ายเพื่อ ยกระดับความสูงให้ได้มากทีสุด
ใช้สายตาสำรวจให้รอบคุ้งน้ำ เคลียร์พื้นที่ดูว่า มีศพลอยน้ำมาหรือไม่ มีกอผักปอดหรือขอนไม้ลอยมาหรือไม่ ทุกอย่างพร้อม Are You Ready ?
แหงนหน้ามองฟ้า ตามองดูดาว เท้าถีบสุดแรง กระโดดลงสู่สายน้ำ ที่กำลังไหลเชี่ยวกรากจนเกิดกระแสน้ำหมุนวน สลับเกลียวคลื่นเป็นบางจังหวะ คล้ายรักยิ้มชวนให้หลงใหล
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
Action ในการกระโดดจะเป็นท่า Freestyle & Freedom โดยไม่มีกฎกติกามาบังคับ เสรียิ่งกว่าประชาธิปไตยใดๆ ในโลกนี้และโลกหน้า
ใครจะใช้ ท่วงท่า และลีลาให้แตกต่างกันออกไปสุดแต่ใจปรารถนา ก็เชิญตามสบาย ตามความถนัด ขึ้นอยู่กับการออกแบบ การจินตนาการ และความสามารถของแต่ละคน เพื่อไม่ให้ซ้ำกัน สร้างความเป็น อัตลักษณ์ (Identity)
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
www.pinterest.com
เจตนาเพื่อสร้างภาพให้ตรึงตา ตรึงใจ อยู่ในความทรงจำของผู้ชมตลอดไป ชั่วกาลละนานแบบไม่รู้ลืม และเป็นเกียรติแก่ ชื่อเสียง วงศ์ตระกูล พฤติกรรม ดูคล้ายเด็กขาดความอบอุ่น เรียกร้องความสนใจก็ไม่ปาน 555
ในขณะที่ร่างของเรากำลัง Floating In The Air ดิ่งลงสู่ผิวน้ำ ด้วยความเร็วสูง ( Hi Speed ) เกือบจะทำความเร็วเหนือเสียง ( Supersonic ) อยู่รอมร่อ ถ้าความสูงเป็นใจ
เนื่องด้วยเพราะ ทั้งน้ำหนักของตัวเรา + แรงโน้มถ่วงของโลก ( Gravitational Force ) เป็นตัวเร่ง
ที่สำคัญจะมองข้าม และลืมสิ่งนี้ไม่ได้เด็ดขาด คือเทคนิคการเก็บกักตุนออกซิเจนไว้ในปอดให้ได้มากที่สุด ซึ่งมันเป็นศาสตร์ และศิลป์ของเด็กบ้านนอก มัน ถ่ายทอดมาทาง DNA ทางพันธุกรรม ยากที่จะเลียนแบบ
ก่อนโอกาสจะไม่มีให้กับเรา ในช่วงนาทีวิกฤตนั้น และนำออกมาใช้ ซึ่งมันคือตัวกำหนดชะตาชีวิต เพื่อให้ได้กลับมาสู่มาตุภูมิ คืนสู่อ้อมอกของพ่อแม่ อีกครั้งหนึ่ง
ในช่วงจังหวะที่ร่างกระแทกลงสู่ผิวน้ำ เสียงดังกึกก้องไปทั่วท้องน้ำนั้น
เราต้องรอการรายงานผ่านทาง ประสาทสัมผัส ของผิวหนัง
และรูขุมขน บริเวณรอบ ๆ ตัวเรา ซึ่งกำลังเสียดสี และกระทบกับสายน้ำ ว่า ความเร็วเริ่มลดลงแล้วนะ
เราจึงเริ่ม สเต็ป 2 ปล่อยพลังงาน ผ่านกลไกไปยังขาทั้งสองข้าง ที่ได้รับการออกแบบและพัฒนามาแล้ว ส่งไปยังอวัยวะที่ทำหน้าที่เสมือนใบพาย คือฝ่าเท้า เพื่อถีบทะลึ่งขึ้นมา ให้หัวและจมูกพ้นผิวน้ำ ก่อนออกซิเจนจะหมดถัง ( ปอด )
เพื่อเป็นการรายงานตัว ต่อท่านผู้ชมซึ่ง เฝ้ารอเป็นขวัญและกำลังใจอยู่บนสะพาน และสองฝั่งคลอง ว่า ข้า ฯ เจ๋ง ข้า ฯ ไม่ตาย และข้า ฯ ทำได้ แต่ถ้าพลาดเมื่อไหร่ ทุกคนจะรวมหัวประสานเป็นเสียงเดียวกันว่า
" น่าน...กูว่าแล้ว "
ประโยค อมตะหากินได้ตลอด
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
แล้วจึงว่ายเข้าหาริมตลิ่ง ด้วยความภาคภูมิใจ ส่งรอยยิ้ม โค้งคำนับรอบตัว 360 ํ ขอบคุณกับเสียงปรบมืออย่างกึกก้อง อันเป็นการจบการแสดง Happy Ending
ทุกอย่างจบในที่เดียว One Stop Service ของจริง มันคือ Swimming Pool & Springboard สวรรค์ของเด็ก ๆ ณ.หมู่บ้านแห่งนี้
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
อำเภอบ้านผมมีความโชคดีตรงมีฐานทัพ ทหารอเมริกัน เข้ามาตั้งอยู่ที่กองบิน 4 จึงทำให้ประชาชนละแวกนั้นค่อนข้างทันสมัย รายได้ดี เพราะมีสิ่งต่าง ๆ ทั้งดีและไม่ดี แล้วแต่มุมมอง ทั้งความเจริญ อาทิ อาบ อบ นวด ไนท์คลับ ผับ บาร์ อะโกโก้ บังกะ
โล ซึ่งเปิดบริการให้แก่ทหารอเมริกัน
ด้วยความที่ผมมีความใฝ่ฝันทะเยอทะยาน อยากที่จะเป็นเด็กนักเรียนในเมืองหลวงกับเขาบ้าง Up Grade 555
มี Idol เป็นคนใกล้ตัว ก็ไม่ใช่ใครอื่นไกล เขาเป็นพี่ชายแท้ ๆ ของผมนั่นเอง ซึ่งเข้ามาเรียนก่อนล่วงหน้าแล้ว 2 ปี
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
วางแผนไว้ในใจว่า หากเรียนจบชั้นประถมศึกษาปีที่ 7 จากโรงเรียนเอกชนแถวบ้าน จะเข้าไปคุยกับพ่อและแม่ สรุปท่านก็ตกลงยินยอมตามใจ
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
เก็บเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า ลาแล้วหนาบ้านเก่า ดินแดนที่เราเกิดมา กุศลไม่พอ ขอไปตายเอาดาบหน้า ตายเสียอย่างนกกา ช่างมันเถิดหนา......หือ....ฮือ.... ( บทความนี้เกี่ยวกับ " นก " จริง ๆ )
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
ประมาณปี พ.ศ. 2518 ผมก็ได้เดินทาง มุ่งหน้าเข้าสู่ เมืองหลวง เมืองแห่งแสงสีศิวิไลซ์ Bangkok อย่างที่ตั้งใจ โดยรถไฟ จากสถานี " บ้านตาคลี " มุ่งสู่ปลายทางสถานีรถไฟ " สามเสน "
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
" การแต่งกายเด็กจากบ้านนอก จะเข้าบางกอกเป็นครั้งแรก จัดเต็มอย่าให้อายเขานะ " พี่ชายสั่งกำชับไว้
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
เสื้อ Grand Slam, Fruit of The Loom และ Hang Ten รองเท้า ผ้าใบ Converse all Star กางเกง ยีนส์ Levi's, Wrangler, Lee Rider แว่นตาดำ Ray Ban แบบจัดเต็ม ( เสียงบ่นตามหลังแว่ว ๆ ว่า" ขายนาส่งควายเรียน" )
อย่าได้สงสัยว่าทำไมบ้านนอกมีสินค้าแบรนด์พวกนี้ ก็เพราะว่าอำเภอตาคลีบ้านที่ผมอยู่นั้น มีทหารอเมริกันมาตั้งฐานทัพอยู่ครับ ไม่ได้โม้นะ สินค้าพวกนี้มีวางขายในตลาดหาง่าย มีเยอะแยะส่วนใหญ่แล้ว คนในอำเภอตาคลีเขาถือเป็นเรื่องปกติกับสินค้าพวกนี้ เพราะใส่กันเกลื่อนเมืองครับ
หลังจากมาถึงกรุงเทพฯ วันแรก ๆ ก็รู้สึกตื่นเต้น มันแปลกหูแปลกตาไปหมด ทำให้เรารู้สึกมีความสุข หลังจากหายตกใจ หายประหม่าความตื่นเต้นเริ่มลดลง และพยายามปรับตัวพยายามเรียนรู้ พยายามศึกษาพยายามจดจำสิ่งต่าง ๆ ที่พี่เขาสอนเขาแนะนำ เพราะวิถีชีวิตในต่างจังหวัดกับที่กรุงเทพฯ มันไม่เหมือนกัน
ถึงเวลาที่ต้องเริ่มเสาะแสวงหาสถานที่เรียนใหม่ให้ทันเพราะ ทุกโรงเรียนทุกสถาบันต้องมีการสมัครและสอบเข้า
ในที่สุดก็สอบได้ เข้าเรียนที่"โรงเรียนนนทรีวิทยา"เขตทุ่งมหาเมฆ อีกเหตุผลหนึ่ง เพราะมีคุณอาแท้ ๆ เป็นอาจารย์และสอนอยู่ที่โรงเรียนนี้ด้วย
Nonsiwitthaya School
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
เลือกเข้าเรียนในรอบบ่าย เพราะบ้านพักอยู่ไกลถึงบางซื่อ สมัยนั้นนักเรียนเยอะมาก ต้องแบ่งเป็นรอบเช้ากับรอบบ่าย เป็นโรงเรียนประเภทสห คือมีนักเรียนทั้งหญิง และชายเรียนรวมกัน
เริ่มทำความเข้าใจกับระบบของโรงเรียนแห่งใหม่ เรียนวันจันทร์ถึงวันศุกร์ เรียนรอบบ่าย 12.30 น. ถึง 17:10 น.เฉพาะวันเสาร์เข้าเรียน 07:00 น.เลิก 12.00 น. ( เวลาอาจคลาดเคลื่อนเล็กน้อยเพราะนานหลายปีมามากแล้ว )
หลังจากทำการปฐมนิเทศทุกอย่างลงตัวด้วยดี โรงเรียนเริ่มเปิดเรียน การเรียนก็ดำเนินไปด้วยดีรู้สึกตื่นตาตื่นใจกับโรงเรียนใหม่ ที่สำคัญไว้ผมยาวได้ด้วย 555 มันเท่มาก
เพื่อนใหม่ ๆ มีการแนะนำตัวกัน สอบถามที่มาที่ไปของกันและกัน จนคุ้นเคย และสนิทสนมกัน เนื่องจากเวลาก็เริ่มดำเนินมา จากวันเป็นสัปดาห์จากสัปดาห์มาเป็นเดือน จากเดือนมาเป็นเทอม จากเทอมมาเป็นเป็นปี
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
ผมเองก็ได้รับการยอมรับ และคำชมคำป้อยอ จากเพื่อน ๆ ที่มองว่าเราเป็นเด็ก มาจากบ้านนอกแต่แต่งตัวทันสมัย เทียบเท่านักเรียนรุ่นเดียวกันคือ แนวหน้า Top 10 ต้องถือกระเป๋าหนังแท้ Jacob มือรองก็ระดับถ้วยทองหนังพีวีซี 555
กระเป๋านักเรียนทรงนิยมในตอนนั้น
และแล้วเหตุการณ์ที่เป็นสาระแห่งบทความนี้ และเป็นความทรงจำอันแสนขมขื่น ยากที่จะลืมเลือน ก็เริ่มขึ้นในคาบการเรียน ของวิชาวิทยาศาสตร์
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
อาจารย์ผู้สอนเป็นผู้หญิง ต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่งที่จำชื่อท่านอาจารย์ไม่ได้แล้ว แต่จำลักษณะท่าทางผิวพรรณของอาจารย์ได้หมด มีการพูดถึง "นก" ซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิต
อาจารย์ก็ได้อธิบายว่าโดยธรรมชาติของนก เป็นสัตว์ที่จะต้องสร้างรัง เป็นที่อยู่อาศัยในที่สูง ทุกคนเขาก็ตั้งใจและเชื่อฟังโดยไม่มีปฏิกิริยาอะไร
จะมีอยู่เพียงคนเดียวก็คือผมนี่แหละไม่ได้เถียง แค่เจตนาต้องการบอกให้ทุกคนรู้ จากประสบการณ์ตรงในชีวิตจริง ไม่ได้ล้อเลียน หรือคิดแซวครูบาอาจารย์เหมือนที่ผ่านมา
"ไม่จริงหรอกครับอาจารย์ แถวบ้านผมมันมีนกที่ขุดรูอยู่จริง ๆ ครับ เป็นโพรงเหมือนถ้ำเล็ก ๆ ตามคันนาซึ่งเป็นดิน" ครับ
เท่านั้นเองสายตาของ เพื่อนๆ ทุกคน ทุกคู่ ในห้องหันมาจับจ้องมองที่ผมเพียงคนเดียว ประหนึ่งว่าผมไปขโมย "ยางลบ" ของพวกมันมาอย่างนั้นแหละ พวกมันดูเปลี่ยนไป อย่างสิ้นเชิง ไม่เหลือภาพแห่งความเป็นมิตร
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
อีกนัยหนึ่งเพื่อน ๆ มันอาจจะคิดว่า เอาอีกแล้วไอ้หมอนี่ จะแซวครูเหมือนเดิม
เพราะทุกคน ดูท่าทางแล้วมันเชื่อที่อาจารย์พูด เรื่องนกทำรังบนที่สูงโดยไม่มีข้อโต้แย้ง หรือเห็นต่าง
พวกมันกำลังเลือกข้าง ที่แน่ ๆ ข้างผมไม่มีใครเลย
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
แล้วในทันใดนั้นเอง อาจารย์ก็ยิงคำถามกลับมาด้วยสำเนียง ดูท่าทางไม่ค่อยปลื้มกับลูกศิษย์คนนี้ อีกว่า
" นกอะไรของเธอ ...มันไม่มีหรอก..ในโลกนี้น่ะ....ฉันไม่เคยเห็น
นกที่ไหนมันจะมาขุดรูอยู่ในดิน ?
มีแต่นกบ้านเธอนั่นแหละ... ตัวมันเป็นยังไง ?
ไหนอธิบายมาซิ ? "
มาเป็น Package งานเข้าแล้วกรู
ใจของผมคิดแต่เพียงว่าเอาแล้ว
"เรือหายแล้ว"
หัวใจเริ่มเต้นแรง...เหงื่อแตก...คอเริ่มแห้ง...ความคิดเริ่มสับสนไปหมดหรือว่า ท่านอาจารย์จะตอกย้ำผม ซ้ำเติมผมให้จมดิน
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
หรือว่า....จะเป็นการเปิดโอกาสให้ผมได้ชี้แจง....เพื่อเป็นการกู้หน้า....มองซ้าย มองขวาไป
บนถนน ที่ทอดทางว่างเปล่า ดุ่มเดินเดียวดาย เหน็บหนาวว้าเหว่ ทุกข์หนักทับถม หนักจนน้ำตาล้นปรี่ มองหาเพื่อนคืนนี้ ไม่มีสักคน ...หือ...ฮือ....
ดูท่าผมจะโดนโดดเดี่ยว....อยู่คนเดียวซะแล้ว
คิดในใจ...ก็พวกมึงมันเด็กกรุงเทพฯ...มึงคงไม่เคยเห็นน่ะสิ แต่ไม่ว่าจะยังไงผมขอคิดในทางบวกไว้ก่อนละกัน ว่าน่าจะเป็นการเปิดโอกาสให้ผมกระมัง
ผมจึงรีบคว้าไมค์..เอ๊ยโอกาสนั้นทันทีเพราะมันเป็นช่วงหน้าสิ่วหน้าขวาน แล้ว...เผื่อแจ้งเกิด
ยืดอกพกความมั่นใจ...มาจากบ้านนอกเต็มร้อยเพราะผมเคยพบ เคยเห็นนกชนิดนี้มา ด้วยตาตัวเอง แล้วก็เห็นเป็นประจำเห็นจนเป็นปกติ แล้วยังเคยเห็นตอนที่มันขุดรูด้วย ไม่ได้มาหลอกลวง หรือโกหก ไม่ใช่ Fake News
จึงอธิบายไปว่า มีขนาดตัวเล็ก ๆ ไม่ใหญ่ เพรียว ๆ ตรงหัว และหลังสีเขียวเข้ม ท้องสีเขียวอ่อน หางสีฟ้า คอสีเหลือง ๆ มีแถบสีน้ำตาลแดงบริเวณอก ปากสีดำ เวลาร้องมันร้องเสียง
"ติ้ว ๆ ๆ "
แล้วชาวบ้านเขาก็เรียกมันว่า "นกกระติ้ว" บางคนก็เรียก "นกอีติ้ว "
นกจาบคา
อธิบายจบ ดูจากสีหน้าเพื่อน ๆ แล้วสถานการณ์ดูยังไม่ดีขึ้น แล้วก็เป็นอย่างที่คิด ไม่มีใครเชื่อ ไม่มีใครรู้จักนกชนิดนี้เลยทั้งห้องเรียน
แม้แต่อาจารย์ผู้สอน เลยทำให้ไม่มีใครเชื่อว่านกชนิดนี้มีอยู่จริง เขาคงว่าผม มโนโม้ไปเอง เขายังคงคิดว่ามันคือ
Black Swan
ทฤษฎีซึ่งอ้างว่าในโลกนี้มีแต่หงส์สีขาว...หงส์สีดำไม่มีจริงหรอก..เพราะพวกเขาไม่เคยเห็นไง...555
ที่ยิ่งไปกว่านั้นอาจารย์ผู้สอนท่านได้เรียกผมว่า
"อีติ้ว" ทุกครั้งที่พบหน้ากัน
เท่านั้นเองแหละครับพี่น้อง มันคือ การเอาตรายาง มาประทับลงที่หน้าผากของผมเต็ม ๆ ซึ่ง มันมีผลทำให้เรียกเสียงฮาจากเพื่อน ๆได้ทั้งห้อง
แต่เหตุการณ์มันกลับกัน มันทำให้ผมรู้สึกตึงเครียดหนักขึ้นไปอีก
อีติ้ว
รูปภาพจาก.https://pixabay.com/th/
มีความรู้สึก"อายมาก ๆ"
ผมกลายเป็นตัวตลกที่สุดแห่งปีภาพพจน์ที่เคยได้รับการยอมในกลุ่มเพื่อน ๆ ว่า
"ถึงเป็นเด็กมาจากต่างจังหวัด แต่แต่งตัวเท่ ใส่แบรนด์เนม อยู่อันดับต้น ๆ ในกลุ่มเพื่อน อีกทั้งตำแหน่ง ขวัญใจสาว ๆ (ได้มาจากการซื้อขนมแจกสาว ๆ) "
หมดไปในพริบตา อุตส่าห์ลงทุนมาตั้งเยอะ ล่มสลายหายวับไป ในพริบตา
เปรียบประหนึ่งราวกับ ผู้ค้าน้ำมันรายสำคัญของสิงคโปร์ “Hin Leong Trading” ( ฮิน หลง )…ล้มละลายยังไงยังงั้นเลยทีเดียว
ตั้งแต่วันนั้น เป็นต้นมา เพื่อน ๆ ทุกคนมันเรียกผมว่า
"อีติ้ว" มันจี๊ดอ่ะ ๆ ๆ มึงเข้าใจไหม ? 555
แทนการเรียกชื่อเดิมของผมที่มันเคยเรียกกันมา จนถึงวาระอันเป็นวันสุดท้ายที่ผมก้าวเท้า ลาออกจากโรงเรียน ในตอนจบชั้นมัธยมปีที่ 2
สมญานามใหม่ที่ได้รับการแต่งตั้งจากท่านอาจารย์เปลี่ยนชีวิตผมเลย ผมต้องทนเก็บกดมาเป็นเวลานานมาก โดยประมาณจาก ปีพ.ศ.2518 - 2563 = 45 ปี
แต่มาวันนี้ที่โควิด -19 มาเยือนชาวโลกแล้ว ทำให้ผมรู้สึกดีใจ ซึ่งผมไปเจอข้อมูลหลักฐาน ที่จะใช้ตอบ และอธิบาย พร้อมอ้างอิงด้วยหลักฐานยืนยัน
ให้กับพวกเขา"(หมายถึงอาจารย์และเพื่อนๆในครั้งนั้น)" ให้เห็นถึงว่าสิ่งที่ผมพูดนั้นมันเป็นเรื่องจริงมันมีอยู่จริงๆ
แล้วเดี๋ยวนี้ นกชนิดนี้มีชื่อว่า "จาบคา" กลายเป็นสัตว์ป่าคุ้มครองห้ามล่าแล้วครับ ผมโชคดีที่ได้รู้จักตัวจริง ตัวเป็น ๆ ของ นกจาบคา มาตั้งนานแล้ว
ตั้งแต่ที่ผมยังเป็นเด็ก เที่ยววิ่งเล่นตามทุ่งไร่ปลายนา ดังที่เกริ่นมาตอนต้นของบทความไงครับ
คงจะมีอีกหลาย ๆ ท่านที่ไม่เคยได้เห็นนกตัวนี้จริง ๆ สำหรับผม ถือว่าผมโชคดีครับ
ต้องขอบคุณ Covid -19 ที่ทำให้ผมมีเวลาค้นหาความจริงจนพบ
ในขณะที่ผม ไม่อาจจะคาดหวังเช่นกันว่าพวกเพื่อน ๆ ในเหตุการณ์วันนั้น จะได้มีโอกาส
เข้ามาเห็นบทความของผมในครั้งนี้หรือไม่ แต่ก็ไม่เป็นไรครับ ผมไม่ได้โกรธเคือง ทั้งอาจารย์ ทั้งเพื่อน ๆในครั้งนั้น เพียงแต่ติดใจตรงไม่รู้จะอธิบายให้ฟังยังไงดี 555
ขอกราบขอบพระคุณทุกท่าน ที่ได้เสียสละเวลาอันมีค่า เข้ามาอ่านบทความนี้
ขอรับรองว่าเรื่องนี้มีเค้าโครงมาจากเรื่องจริงในชีวิตของผม
และหวังว่า ถ้าเป็นไปได้รบกวนช่วยกันแชร์เรื่องนี้ออกไปสู่ข้างนอก ให้มาก ๆ อาจจะทำให้ผม ได้พบกับอาจารย์และเพื่อน ๆ ที่อยู่ร่วมเหตุการณ์ทุกคนนะครับ
ขอขอบคุณครับ
"นกจาบคาหัวเขียว"
มีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Merops philippinus เป็นนกในตระกูล Meropidae จัดเป็นนกอพยพชนิดหนึ่ง มีแหล่งผสมพันธุ์อยู่ในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ บางครั้งอาจถูกจัดให้อยู่ในสปีชีส์เดียวกับนกจาบคาแก้มฟ้า ในประเทศไทย เป็นสัตว์ป่าคุ้มครอง ตามพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พุทธศักราช 2535 จึงห้ามล่า
โฆษณา