ลูกน้อยของคุณ พร้อมที่จะเดินเข้่าโรงเรียนกวดวิชาด้วยตัวคนเดียวแล้ว ในวัยเพียง 4 ขวบ.....จริงเหรอ ??? 🤔
ความต้องการของแม่ หรือ ความต้องการของลูก
ขอบคุณภาพจาก : https://pixabay.com
ฉัน...เคยเป็นครูสอนพิเศษในวันหยุดเพียงวันเดียวในชีวิตวัยทำงาน แต่แค่วันเดียวต่อสัปดาห์เท่านั้น ก็ทำให้เห็นอะไรหลายๆอย่างเพียงพอแล้ว
วิชาที่ฉันได้รับมอบหมายให้สอนนั้น เป็นวิชาของเด็กโตซะส่วนใหญ่ นั้นคือ ฟิสิกส์ ม.ปลาย /วิทยาศาสตร์ ม.ต้น และอาจจะมีคณิตศาสตร์ ประถมบ้างเป็นครั้งคราว แต่ทว่าแท้จริงแล้ว ฉันกลับอยากสอนเด็กเล็กซะเหลือเกิน
พระเจ้าช่วย!! วันหนึ่งโชคเข้าข้างฉัน ❤🙆 ฉันได้ไปสอนแทนในวิชา คณิตศาสตร์ วิทยาศาสตร์ และภาษาอังกฤษ และฉันเองก็เพิ่งทราบว่าเจ้าของคลาสนี้ คือ เด็กผู้หญิงผมเปียตัวเล็กๆวัย 4 ขวบแค่คนเดียว.... ใช่ค่ะ !! ทั้งห้องมีนักเรียนแค่เด็กหญิงคนนี้คนเดียว ที่เรียนทุกวิชาที่กล่าวมานี้รวดเดียว และภายในวันเดียวกัน ที่น่าทึ่งคือเรียนทุกวิชาติดกันและเวลาเรียนรวมต่อวัน มากกว่าพี่ๆ ม.ปลายซะอีก น้องขยันจังเลย 👏👏
ฉันเดินก้าวขาเข้าไปในห้องด้วยใจที่พร้อมและใบหน้าที่เบิกบาน มันต้องสนุกแน่ๆ นี่สิ!! คลาสที่ฉันรอคอยมานาน
แต่แล้วภาพที่เห็นไม่เป็นอย่างที่คิด เด็กน้อยนั่งหน้าตาเศร้าสร้อยอะไรเช่นนี้ 😢
ฉัน : น้องหิวหรือปล่าวคะ ? พี่พาไปซื้อขนมได้นะ
เด็กน้อย : ส่ายหน้าพร้อมหน้าตาจะร้องไห้
ฉัน : ไม่สบายรึปล่าว ไหนพี่ขอดูหน่อยนะ//พร้อมเอามืออังที่หน้าผาก (แต่ตัวไม่ร้อนแฮะ)
ฉัน : ปวดฉี่รึปล่าว 555 ( แหม ถามไปได้ 😂)
ฉันเองก็พอจะทราบมาคร่าวๆว่าน้องเป็นคนไม่พูด ไม่ยอมพูดกับใคร กลัวผู้คน แต่เชื่อมั้ย...วันนั้นเราลองนั่งเปิดใจกัน น้องยอมบอกออกมาว่า....หนูไม่อยากเรียนค่ะ หนูอยากดูการ์ตูนอยู่ที่บ้าน อยากอยู่กับแม่ หนูคิดถึงแม่ คิดถึงน้อง หนูอยากเป็นน้อง น้องได้อยู่กับแม่ตลอดเวลา
ขอบคุณภาพจาก : https://pixabay.com
ฉันแทบสะอึกจนพูดไม่ออก เด็กน้อยบอกกับฉันว่า แม่เป็นคนจัดแจงทุกอย่างให้เอง โดยไม่ถามความสมัครใจหนูเลย ไงต่อดีล่ะฉัน 5555 เริ่มเห็นทางตันของบทสนทนาแล้ว เลยปลอบประโลมไปว่า.... เพราะแม่อยากให้หนูได้ดีไง เรียนเก่งๆ โตขึ้นจะได้ทำงานดีๆ แม่เขารักหนูมากเลยนะ ยอมทำงานหนักเพื่อหาเงินมาให้หนูเรียนพิเศษ 💰👩
เด็กหญิงส่ายหน้า และบอกกับฉันว่าเพราะเธอเป็นลูกที่แม่ไม่รักต่างหาก แม่อยากมีเวลาอยู่กับน้อง เพราะเธอคือลูกของสามีเก่า....แม้ฉันคิดว่า แม่ของเธอคงอาจจะไม่ได้คิดแบบนั้น แต่ในใจของเด็กน้อยผู้นี้ ก็เหมือนแบกรับอะไรไว้มากมายโดยที่ไม่มีที่ระบาย เด็กน้อยบอกกับฉันว่าพี่เป็นคนแรกที่หนูเล่าให้ฟังเลยนะ ใช่ค่ะ!!อาจจะดูเหมือนเรื่องแต่ง แต่นี่คือเรื่องจริง เด็กคนนี้ช่างพูดช่างจากว่าที่ทุกคนคิด เป็นมุมน่ารักที่หลายคนอาจไม่เคยได้สัมผัส แต่ฉันโชคดีที่ได้สัมผัสมันตั้งแต่วันแรกที่เจอหน้ากัน 💜 โถ่ !! เด็กน้อยช่างน่าสงสารเหลือเกิน
น้องมาขอทำสัญญากับฉัน ว่า...
1) หนูขอดูการ์ตูนบ้างได้ไหมคะ
2) หนูขอกินขนมเวลาเรียนบ้างเพราะบางวันก็ไม่ได้ทานข้าวมาเรียน
3) หนูอยากเรียนศิลปะ พี่ช่วยสอนหนูได้ไหม
และแน่นอน...ฉันตอบตกลงทุกข้อ (แต่เฉพาะวันที่ฉันได้มาสอนแทน ซึ่งน้องเข้าใจดี)
ฉันเริ่มคลาสด้วยการบูรณาการทุกวิชาเข้ากับศิลปะ น้องเตรียมสีไม้มาทุกคาบ แต่เพิ่งมีคาบฉันที่ได้ใช้มันอย่างเต็มรูปแบบ
ฉันแกะขนมให้ และมีพักให้ดูการ์ตูนสั้นบ้างประมาณ 5 นาที แล้วเรียนสลับพักไปเรื่อยๆ พวกเราเรียนและเล่นกันอย่างสนุกสนาน น้องยิ้มกว้างหัวเราะดังมาก ฉันรู้สึกดีมากที่ทำให้น้องกล้าแสดงความรู้สึกเหล่านั้นออกมาอย่างตรงไปตรงมา
และแล้ว...เวลาแห่งความสุขก็หมดลง เราต้องแยกย้ายกันแล้ว และบอกไม่ได้ว่าเมื่อไหร่เราจะกลับมาเจอกันอีก น้องอิดออดที่จะออกจากห้องเพื่อกลับบ้าน จนฉันต้องบอกว่าพี่มีสอนต่อน้าา หนูต้องกลับได้แล้ว คุณตามารอรับแล้ว ถ้าไม่กลับหนูคงต้องอยู่ในห้องคนเดียว น้องถึงจะยอมกลับด้วยดี
...เรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อนั้น โปรดติดตาม ep.2 นะคะ ขอบพระคุณทุกท่านที่อ่านมาถึงตรงนี้ค่ะ ถือเป็นกำลังใจที่ดีในการเขียนเรื่องแรกของหนูเลยค่ะ ❤❤❤❤
- 3
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
