17 พ.ค. 2020 เวลา 16:23 • สุขภาพ
EP1 : บทเรียนจาก เฟรนซ์ฟรายปูอัด
"คิดมันง่ายลูก แต่ทำมันยาก"
ผมตอบกลับเตี่ยอย่างรวดเร็วด้วยประโยคที่ว่า “เพราะมันยากไงเตี่ย ผมเลยต้องลองลงมือทำดู”
ผมตอบด้วยชุดความรู้ที่ได้จากเหล่าโค้ชเหล่ากูรูจากคลิปวีดีโอและบทความสร้างแรงบันดาลใจต่างๆ
ที่เห็นได้ทั่วไปที่มักจะบอกกันว่า “การทำอะไรก็ตามขั้นตอนที่ยากที่สุด คือการเริ่มต้นทำมัน”
เตี่ยผมหัวเราะ ฮะฮ่า! เอาตะ แล้วเดี๋ยวเตี่ยจะคอยดู (เอาตะ ภาษาใต้ แปลว่า เอาเลย)
ปูอัดที่ฉีกเสร็จเตรียมคลุกแป้ง
บทสนทนาระหว่างผมกับเตี่ยขณะที่ผมกำลังพรั่งพรูไอเดียออกไปว่าอยากทำอะไรซักอย่างในช่วงหลังจากที่ผับปิดเพื่อหารายได้
ต่อเนื่องจากบทความตอนที่แล้วในตอนนี้ผมได้ออกจากค่ายวิปัสนามาแล้วและผมก็กลายเป็นบุคคลว่างงานโดยอัตโนมัติ
ผมตัดสินใจจองตั๋วกลับบ้านเกิดเดี๋ยวนั้นเลย เพราะจากการคาดการถ้าช้า กว่านี้เขาคงจะมีมาตรการไม่ให้คนเดินทางข้ามจังหวัดแน่ๆ และเราต้องติดแหงกอยู่ในกรุงเทพ
แล้วการกลับไปบ้านครั้งนี้ก็คงจะช่วยประหยัดค่าใช้จ่าย แถมยังถือเป็นโอกาสดีที่ได้กลับไปอยู่กับครอบครัว ยังไงก็มีข้าวกิน ไม่อดตายแน่ๆ
หลังจากบทสนทนาการท้าทายจบลงไอเดียแรกที่ปิ้งขึ้นมาและอยากลองทำดูก็คือ “เฟรนซ์ฟรายปูอัด” ของกินนี่แหละง่ายดีแถมในสุราษฎร์ธานีก็ไม่มีขายด้วย
ไอเดียนี้ผมได้มาจากของกินเล่นที่ผมชอบกินมากๆ ในสมัยเรียนอยู่ ม.รังสิต จะมีร้านไก่ทอดขึ้นชื่ออยู่ร้านหนึ่งที่ทุกคนต้องรู้จัก นั้นคือ ”ร้านไก่ป้าตอย” นั้นเอง
นอกเหนือจากไก่ทอดที่อร่อยแล้ว ก็มีเฟรนซ์ฟรายปูอัดนี่แหละทีเด็ด มันอร่อยมากๆหากินที่ไหนไม่ได้เลยนอกจากที่นี้เท่านั้น
ไม่รอช้าผมเข้า Google เสิร์ซหาข้อมูลวิธีการทำทันที แล้วก็เจอซะด้วยเป็นกระทู้พันทิปที่ตั้งชื่อกระทู้ว่า “*ทำตามป้าต้อย* มาทำเฟรนซ์ฟรายปูอัดที่ง่ายที่สุดในโลกที่สามกันเต๊อะ”
เอาแหละเว้ยๆ ในใจผมนี่คึกคักไปหมด เข้าทางเลยแบบนี้ไม่ยากเลยนี่หว่า แค่ฉีกๆปูอัดเอามาคลุกแป้งแล้วทอด
งานนี้แหละจะทำให้เตี่ยดูว่าเราก็ทำอย่างอื่นเป็น นอกเหนือจากการเป็นดีเจได้เหมือนกันแหละหว๊าาา
ว่าแล้วผมคว้ามอเตอร์ไซต์และเริ่มปฎิบัติการภารกิจค้นหาปูอัดเดี๋ยวนั้นเลยทันที เริ่มจากตลาดสดและตลาดต่างๆในท้องถิ่น ขับรถตากแดดจนเกรียมก็ไม่เห็นมีเลย
สุดท้ายมาจบลงที่โลตัสในตู้แช่แข็ง ว้าววว มีหลายแบบหลายราคาให้เลือกเลย แล้วก็มาถึงขั้นตอนต่อไปในการเลือกวัตถุดิบ เราจะใช้ยี่ห้อไหนแบบไหนดีหว๊าา
สำหรับผมแล้วถ้าคิดจะทำของขายทั้งทีก็ต้องใช้ของดีไปเลย ผมเลยเลือกจากส่วนผสมที่มีปูอัดอยู่ด้วยมากที่สุด เพื่อให้ลูกค้าได้รับความคุ้มค่ามากที่สุด
พร้อมกับหยิบน้ำมันพืชและแป้งโกกิ แป้งที่ในกระทู้พันทิปแนะนำมาติดมือกลับไปด้วย
ผมกลับบ้านมาด้วยความตื่นเต้น วัตถุดิบพร้อมเครื่องมือพร้อม การทดลองทอดเฟรนซ์ฟรายปูอัดกำลังจะเริ่มขึ้น ผมทำการฉีกปูอัดเป็นเส้นเล็กๆ นำมาคลุกและเอาไปทอด
ผลลัพท์ที่ได้ก็คือ.. ไม่อร่อยงะ ทำไมอะ เพราะเป็นที่ปูอัดหรอเราก็ใช้ของดีที่สุดแล้วนะมันก็ไม่น่าจะใช่หรือว่าเพราะเป็นที่แป้ง เอ้อ! งั้นลองแป้งยี่ห้ออื่นละกัน แล้วผมก็แว๊บไปบิ๊กซีจิ๋ว
ข้างๆบ้าน ไปหยิบแป้งชุบทอดยี่ห้อ รสดี มาซองเล็กซองหนึ่งมาลองเทสทอดชิมดู สรุปว่า อื๊มมมมม~ อาหร่อยยยยยยย เนี่ยแหละ ขายได้แน่นอนทั้งกรอบทั้งอร่อยมีรสชาติ เคี้ยวมัน
ทอดไปกินเองไปดีใจในความสำเร็จ
แต่ผมก็ไม่นิ่งนอนใจอร่อยผมกับอร่อยคนอื่นอาจจะไม่เหมือนกันอีก ผมได้ทำการทำแบบทดสอบด้วยการทอดปูอัดทั้งสองด้วยแป้งที่ต่างกันแล้วเอาไปให้เตี่ยและญาติพี่น้องได้ชิมกัน
แล้วโหวตคะแนนเสียงว่าชอบแบบไหนกันที่สุด จนได้ผลลัพท์ออกมาว่าที่ใช้แป้งรสดีอร่อยกว่า มีรสชาติกว่า
ผมคึกขนาดว่าผมไปร้านบรรจุภัณฑ์เพื่อเตรียม หาซื้อแก้วพลาสติกมาบรรจุสินค้าของผมเพื่อเตรียมที่จะได้นำไปทดลองขายในวันต่อไป
ผมทำการฉีกปูอัดที่เหลือทั้งหมดและนำมาคลุกเคล้ากับแป้ง เพื่อเตรียมจะนำไปทอดโดยคลุกทั้งหมดไว้ในถ้วยเดียวกันแล้วตั้งเอาไว้ไม่ได้ทอดในทันทีเหมือนในการทดลองทอดในทีแรก
แล้วหายนะก็บังเกิด ปูอัดติดกันเป็นก้อน!! เพราะน้ำจากข้างในปูอัดมันผสมกับแป้งแห้งๆจนกลายเป็นน้ำเหนียวๆยึดปูอัดเข้าไว้ด้วยกัน
แล้วก็ช่างเป็นเวลาเหมาะเจาะที่เตี่ย กลับมาจากขายของพอดีแล้ว ผมก็โชว์ผลงานให้ดูว่า เตี่ยยยยย ปูอัดมันติดกัน ผมทอดขายไม่ได้แล้ว ต้องซื้อปูอัดใหม่หมดเลย
เตี่ยหัวเราะดังลั่นบ้านแล้วบอกว่า เห็นไหมเตี่ยพูดแล้วว่ามันไม่ง่าย ที่เหลือนี้ลูกก็ทอดกินเองก่อนตะ แล้วตอนนี้ก็ให้ลูกอยู่นิ่งๆ พักก่อน นี่แค่วันสองวันเองที่ลูกกลับมา ลูกไม่ต้องกลัวอดตายหรอก ตังเก็บก็มี
เค้าให้พักก็พักก่อน แล้วลูกพึ่งกลับมาจากกรุงเทพแบบนี้ ใครเค้าจะกล้ากินถ้าเขารู้ เพราะตอนนี้คนก็กลัวโควิทกันอยู่ ถึงมันเป็นของทอดที่ผ่านความร้อนและเชื้อตายแล้วก็เหอะ แต่คนเค้าก็ไม่ไว้ใจหรอก
“งั้นเตี่ยก็ต้องกินกับผมน่ะ มันเยอะผมกินไม่หมดหรอก” ผมพูดแก้เขิลผมออกไป และค่ำคืนนั้นก็กลายเป็นคืนที่สองพ่อลูกนั่งกินเฟรนซ์ฟรายปูอัดที่กลายเป็นก้อนที่เหลืออยู่กันสองคนอย่างเอร็ดอร่อย
บทเรียนจากเฟรนซ์ฟรายปูอัดครั้งนี้ ได้สอนอะไรผมหลายๆอย่างอย่างไม่คาดคิด เข้าใจแล้วว่าการลงมือทำอะไรทุกคนจะต้องเจอปัญหาแน่นอน
ถึงจะเป็นอะไรที่ง่ายที่สุดอย่างแค่เอามาชุบแป้งแล้วเอามาทอด บางทีมันก็ต้องมีทริคเล็กๆน้อยๆ จากประสบการณ์การลองผิดลองถูกมามากมาย ในการที่เจอปัญหาแล้วแก้ไขมัน อาชีพอื่นๆก็เช่นกัน กว่าจะเก่งกว่าจะเห็นเขาทำได้คล่องแคล่ว ถนัดมือ และดูเหมือนง่าย
บางทีมันก็ต้องผ่านการลองผิดลองถูกมาเหมือนกัน อาชีพง่ายๆอย่างขายหมูปิ้ง ขายข้าวต้ม หรืออะไรก็ตามแต่ ผมว่าถ้าเราไม่มีความรู้และประสบการณ์ มันก็ต้องมีตะกุกตะกักเจอปัญหากันบ้าง แต่ก็ไม่ยอมแพ้ แก้ไขมันเรื่อยไป ปรับจนเข้าที่เข้าทางและทำมันได้ดีในที่สุด
สำหรับใครที่อ่านมาถึงตรงนี้และยังไม่ได้อ่าน EP0 หรือบทนำก่อนจะมาถึงเรื่องนี้ ก็ตามอ่านกันได้ที่ลิงค์นี้เลยนะครับ
จะได้รู้ความเป็นมาว่าผมทำไมถึงตกงานมาและมาเริ่มทำอะไรพวกนี้ได้ยังไง
ขอบคุณทุกกำลังใจและการติดตามนะครับ ผมมือใหม่หัดเขียน ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับผม
มีอะไรจะแนะนำผมเชิญแนะนำได้เลยนะครับ ความตั้งใจของผมที่มาเขียนบล๊อกในแอปนี้ก็เพื่อที่จะได้มาอยู่ในสังคมอุดมปัญญา มีสิ่งแวดล้อมและมีกัลยาณมิตรที่เหมาะแก่การการพัฒนาตัวเองยิ่งๆขึ้นไปครับ
โฆษณา