ในความเป็นจริง วิชาบูรณาการข้ามศาสตร์ นี้ มีมาเป็น พัน ๆ ปี แล้ว เราจะเห็น นักคิดคนดังในสมัยโบราณ, กษัตริย์, ขุนนาง ในสมัยก่อน ครอบครัวจะจัดหาอาจารย์ผู้สอนหลายคน หรือ คนเดียวที่เก่งหลายศาสตร์มาสอนลูกหลานของตน
ยกตัวอย่างผู้ที่เรียนข้ามศาสตร์มาทั้งเรียนด้วยตัวเองและครอบครัวจัดหาให้ เช่น โซคราเตส, พลาโต, อริสโตเติล, พีทาโกรัส,อเล็กซานเดอร์มหาราช, เจ้าชายสิทธัตถะ, อโศกมหาราช, จิ๋นซี, โจโฉ, พระนเรศ วรมหาราช, เหมาเจ๋อตุงฯลฯ
เฉพาะคนสุดท้ายเหมาเจ๋อตุงที่บ้านไม่รวยไม่ได้เป็นขุนนาง หรือเชื้อพระวงศ์ เรียนบูรณาการเอาเอง จากการไปทำงานเป็น บรรณารักษ์ ในห้องสมุดของมหาวิทยาลัย
หลักสูตรบูรณาการ นี้ สามารถใช้ได้ตั้งแต่ เด็กเล็ก เพื่อก่อให้เกิด ความอยากรู้อยากเรียน อยากสัมผัส โดยการเรียนการสอนต้องดีไซน์ให้เข้ากับหลักสูตรที่เด็กจำเป็นต้องเรียนในแต่ละระดับไปจนถึงระดับมหาวิทยาลัย
หรือสร้างเป็นหลักสูตร ให้เด็กเลือกเรียน ชอบอันไหนอยากเรียนรู้อันไหน ก็ให้เลือกเรียนไปก่อน แล้วตามไปเรียนวิชาอื่น ที่ต้องเรียนให้ครบ ในหลักสูตรของแต่ละระดับ
วิธีนี้ ก็อาจจะเป็นการเสริมสร้างความรู้ความเข้าใจในการเรียน ทำให้เกิดการอยากศึกษาต่อของขั้นต่อๆไปในแต่ละศาสตร์ โดยเขาจะเข้าใจหลักของการเรียนรู้ไปเรื่อยๆ ถึงขั้นมหาวิทยาลัย และ ในชีวิตการทำงานของเขา