18 พ.ค. 2020 เวลา 16:25 • ปรัชญา
มันเก่ง มันแกร่ง มันกล้าแค่ไหน
ขอบคุณที่มา ของที่มา ของภาพ และข้อความนะครับ
ไม่รู้ ไม่รู้ คือคำตอบสุดท้าย
ที่ไม่รู้ เพราะ ไม่รู้ว่า คุณ(มึง)นั้น ถาม บอกเล่า หรือ ละเมอ
😎😎😎😎😓
ชอบ BD คือ เจตนารมณ์ ของนักเขียน นักอ่านที่แท้จริง ซึ่งมันเริ่มหายไปจาก แวดวงนักเขียน
สด ซิง นิ่ง แน่นอน มาจากสมอง และปลายปากกาตัวเอง ( เดี๋ยวนี้ เลิกพูดถึง เพราะมันง่าย )
เข้าใจเลยว่า กวีซีไรท์ในยุคก่อนๆ ต่างสมควรจริงๆ ยิ่งกว่าสมควร ที่จะได้รับการเชิดชูจากก้นบึ้งของมโนสำนึก จากผลึกที่ตกตะกอน 2 ชั้น 3-4-5...ขั้นตอน กว่าจะได้รับโล่รางวัล
ไอ้เราแค่กะพี้ ที่มอดตอม ไชชอน เดี๋ยวก็ผุพัง
คิดแล้วขอบคุณ นวนิยายไทยดีๆที่ได้อ่าน
เรื่องแปลกำลังภายในจาก กิมย้ง ว.ณ.เมืองลุง
ขอบคุณนิตยสารแปลก เรื่องจริง ที่กว่าจะได้อ่าน นั้นคือ ฉบับที่ล่วงผ่านมาแล้วเกือบสัปดาห์ และอีกหลายๆถุงกล้วยทอด ที่ให้ทั้งความอิ่มและให้ความรู้แฝง (ไม่ต้องดัดจริต เรียกถุงกล้วยแขก เด็กยุคนี้ มันไม่รู้จักหรอก)
ขอบคุณ หลากหลายกระดาษเปื้อนหมึก ที่มีทั้งความรู้ ความริษยา ความขี้เหนียว ความขี้โกง ความเหลื่อเชื่อ ความเพ้อฝัน การแดกดัน
 
ตอนนี้น่ะเหรอ ผู้เฒ่าเหล่านั้น กุมขมับ หัวเราะร่า
ไอ้ห่า ถ้ามีเครื่องมือ เครื่องไม้ อย่างพวกมึงเดี๋ยวนี้ สมองกู ความละเมียดละไมของกู ในตอนนั้น บวกกับการบรรจงจรดเมาส์และแป้นพิมพ์อย่างง่ายๆ ของโลกยุคมึง ในตอนนี้
กูว่ามิได้แค่ ถ้วยรางวัล นักเขียนนั้นนี่นุ้นโน้นหรอก ถ้วยจักรวาลของนักเขียน กูก็จะไปสอยมา
อ้าว ไอ้ปลายทาง... มึงบ่นห่...ไร
ป่าว ก็แค่ สะท้อนอะไรบางอย่าง ให้เขาฟัง
ใคร?
ไม่รู้เว้ย ? บอกแต่ต้นแล้วว่า ไม่รู้ ไม่รู้
กราบนมัสการพระคุณเจ้า ขอบคุณกระปุก ด๊อทคอม
โฆษณา