"คนป่วยภาวะซึมเศร้าระบบประสาทอัตโนมัติทำงานผิดปรกติอย่างผมจะผ่านวิกฤตแบบนี้สาหัสจริงๆ"
เพิ่งเข้าใจว่าคนป่วยโรคนี้หลายคนบอก หลายคนบ่น ทำงานไม่ได้จนต้องลาออกจากงาน...ผมเพิ่งเข้าใจก็1-2สัปดาห์มานี่เอง
เพราะอะไร? เพราะช่วง1-2เดือนมานี้ผมลงเรียนออนไลน์ไว้ตอนเรียนทฤษฎีก็พอได้นะ แต่พอต้องลงมือปฏิบัติ........คือมันว่างเปล่าครับ ขาดแรงจูงใจขาดความมั่นใจ(ว่าเราทำได้)สิ่งสุดท้ายคือนั่งเบลอๆหน้าจอคอมรอแค่เวลาทานยาและเข้านอนบางวันยังไม่ทัน2ทุ่มด้วยซ้ำ
ถ้าใครอ่านแล้วนึกสงสัย? มันก็ไม่เท่าไหร่ช่วงนี้ใครๆก็เป็นได้ไม่แปลก...แต่ไม่ใช่กับผมครับ ผมคือหัวหน้าองค์กร ผมคือเจ้าของกิจการ ผมคือหัวหน้าครอบครัว ผมมีลูกมีภรรยามีแม่มียายมีน้อง และมีลูกน้องต้องดูแลอีกเกือบ20ชีวิต...
รูปนี้ใครหลายคนคงเห็นกันบ่อย
ให้ทายครับผมคือ คนด้านบน? หรือ ข้างล่าง?
คำตอบคือ...คุณทายถูกครับ สำหรับคนที่ทายทั้งบนและล่าง
เพราะผมคือคนที่เป็นทั้งข้างบนและด้านล่างผมโชคร้ายที่ผมคือ เดอะแบกขององค์กรการทำงานรูปแบบครอบครัวพี่น้องธุรกิจที่ทำมันย้อนแย้งกับสถานการณ์ตอนนี้รอวันแค่ดับและฟื้นขึ้นมาใหม่ วันที่ดับพอเดาได้แต่วันที่จะลุกฟื้นขึ้นมาใหม่ก็ตามสภาพเศรษฐกิจตอนนี้เลยครับ
โอเคร กลับมาเข้าเรื่องและจบหัวข้อเรื่องของวันนี้!
นี่คือที่มาของการเรียนฝึกสกิลมองหาอาชีพใหม่หรือสำรองให้ตัวเอง แล้วจึงพบว่า "ผมไม่สามารถทำอะไรได้ในขณะที่ป่วยด้วยโรคนี้" (มันแย่กว่าที่คิดไว้จริงๆ)
แต่ผมก็จะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ
แต่ก็คงจะยากมากๆสำหรับในช่วงชีวิตนึง2ปีมานี้
ยังคง "มีบุญ" เก่าอยู่บ้างที่ยังมีลูกสาวที่น่ารักเป็นกำลังใจ(9m)
✌🏻สู้กันต่อไปครับจนกว่าจะหมดลมหายใจเจอกันโพสต์ต่อไป(ถ้ามี)นะครับ😅
ปล.สุดท้ายถ้าผมจะเขียนต่ออีกบทความเรื่องราวอาจจะมีความเรียลมากขึ้นเรื่อยๆจากชีวิตส่วนตัวผมเอง
Cannabinoid Lecter
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
