21 พ.ค. 2020 เวลา 15:15 • ประวัติศาสตร์
สรุปเหตุการณ์ : เที่ยวบิน 311 การบินไทยตกที่กาฐมาณฑุ เมื่อปีพ.ศ. 2535
1. เที่ยวบิน 311 การบินไทย เป็นเที่ยวบินที่บินจากสนามบินดอนเมือง มุ่งหน้าไปสนามบินปลายทาง "ตรีภูวัน" ที่เมืองกาฐมาณฑุ ประเทศเนปาล โดยมีผู้โดยสารทั้งหมด 99 คน และลูกเรือ 14 คน รวมเป็น 113 คน
2. เที่ยวบิน 311 บินด้วยเครื่องบิน AIRBUS A310 ซึ่งเป็นเครื่องบินพาณิชย์พิสัยกลางถึงไกล สามารถบินต่อเนื่องได้ถึง 8 ชั่วโมง และรับน้ำหนักได้ถึง 20 ตัน
3. ถึงแม้สภาพอากาศจะไม่สู้ดีนัก นักบินมีวิสัยทัศน์ในการมองเห็นไม่กี่สิบเมตร แต่การบินในวันนั้นดูเหมือนจะเรียบร้อยดี เมื่อเครื่องเข้าใกล้สนามบินตรีภูวัน ผู้ช่วยนักบินติดต่อขอลดระดับเพื่อลงจอดที่รันเวย์ 0-2 ซึ่งอยู่ทางทิศใต้ของสนามบิน ถึงแม้สัญญาณไม่ชัดเจนนักแต่เจ้าหน้าที่ภาคพื้นดิน ก็มีคำสั่งยินยอมให้เที่ยวบิน 311 ลงจอดที่รันเวย์ 0-2
4. กัปตันเริ่มลดระดับหลังจากได้รับการยืนยันจากเจ้าหน้าที่ภาคพื้น แต่โชคร้ายเจ้าหน้าที่ภาคพื้นดินแจ้งว่าเที่ยวบิน 311 ไม่สามารถลงจอดที่รันเวย์ทางทิศใต้ของสนามบินได้ เนื่องจากสภาพอากาศแปรปรวน เจ้าหน้าที่จึงขอให้กัปตันบินวนไปจอดที่รันเวย์ทางทิศเหนือของสนามบินแทน
5. ถึงแม้ว่ากัปตันจะมีประสบการณ์สูง แต่เขามองว่าการลงจอดทางทิศเหนือของสนามบินตรีภูวัน ที่ล้อมรอบด้วยเทือกเขาหิมาลัยมันอันตรายเกินไป เขาจึงขอให้นักบินผุ้ช่วยตรวจสอบปริมาณเชื้อเพลิง เพื่อเปลี่ยนที่ลงจอดเป็นสนามบินในประเทศอินเดียแทน
6. ในขณะที่กำลังตรวจสอบข้อมูลเพื่อตัดสินใจเกี่ยวกับที่ลงจอดอยู่นั้น เจ้าหน้าที่ภาคพื้นดินก็ติดต่อกลับมาอีกครั้ง โดยครั้งนี้เขาแจ้งว่า เที่ยวบิน 311 สามารถลงจอดที่รันเวย์ทางทิศใต้ของสนามบินได้แล้ว นั่นนับว่าเป็นข่าวดีสำหรับนักบินทั้งคู่
7. ถึงจะสามารถลงจอดที่รันเวย์ 0-2 ได้แล้ว แต่มีปัญหาทางเทคนิคเนื่องจากแฟลบกางไม่เท่ากัน กัปตันจึงพยายามแก้ไข ใช้เวลาไม่นานแฟลบก็กลับมาใช้งานได้ตามปกติ แต่เครื่องอยู่สูงและใกล้กับตัวสนามบินมากเกินไป กัปตันเลยตัดสินใจเลี้ยวไปที่จุด Romeo ซึ่งอยู่ทางทิศใต้ของสนามบิน เพื่อทำการลดระดับใหม่ แต่ก่อนจะเลี้ยวซ้ายหรือขวา กัปตันต้องทำการขออนุญาตภาคพื้นดิน เพื่อตรวจสอบให้แน่ใจว่าเส้นทางที่กำลังจะไปนั้นมีเครื่องบินลำอื่น ๆ หรือไม่ แต่การติดต่อกับภาคพื้นดินก็ไม่เป็นใจเอาซะเลย กัปตันไม่ได้รับคำตอบจากภาคพื้นดิน นั่นทำให้บรรยากาศในห้องนักบินเริ่มวุ่นวาย
4
8. กัปตันตัดสินใจเลี้ยวขวาเพื่อกลับไปตั้งลำใหม่ ในระหว่างนั้นภาคพื้นดินติดต่อกลับมาอีกครั้ง กัปตันพยายามติดต่อกับภาคพื้นดินด้วยตัวเอง ทั้ง ๆ ที่จริงแล้วมันควรเป็นหน้าที่ของนักบินผู้ช่วย ด้วยความที่ทำหน้าที่หลายอย่าง กัปตันเผลอไปหมุนปุ่มบังคับเลี้ยวมากเกินความจำเป็น เครื่องบินจึงหักเลี้ยวเป็นวงกลม ทำให้เครื่องบินมุ่งหน้าไปทางทิศเหนือที่เต็มไปด้วยหน้าผาสูงชัน
9. ซ้ำร้ายตรีภูวันเป็นสนามบินที่ไม่มีระบบเรดาร์ เนื่องจากสภาพภูมิประเทศเต็มไปด้วยภูเขาสูงชัน ทำให้คลื่นสัญญาณของเรดาร์ทะลุผ่านไม่ได้ ตอนนี้ภาคพื้นดินไม่รู้ว่าเครื่องบินอยู่ตรงไหน และนักบินเองก็หลงทิศเช่นกัน
10. เครื่องบิน Airbus A310 มุ่งหน้าไปทางทิศเหนือเพียง 5 นาทีก็ชนเข้ากับหน้าผาหินเข้าอย่างจัง เป็นเหตุให้ผู้โดยสารและลูกเรือทั้งหมดเสียชีวิต
11. อุบัติเหตุครั้งนี้เผยให้เห็นจุดบกพร่องหลายอย่างของวงการการบินในตอนนั้น ทั้งความไม่พร้อมของด้านเทคโนโลยีของสนามบินตรีภูวัน การแบ่งหน้าที่อย่างไม่ชัดเจนในห้องนักบิน เข็มทิศที่ใช้ในห้องนักบินไม่มีตัวหนังสือบอกทิศอย่าง N E S W ซึ่งหลังจากนัคนทุกฝ่ายต่างก็พัฒนาจุดบกพร่องของตัวเองขึ้นเรื่อย ๆ
เพิ่มเติม สำหรับใครที่อ่านบทความแล้วยังมองไม่เห็นภาพ แนะนำให้ดูสารคดีนี้ค่ะ จะมีส่วนของการสืบสวน เสียงที่บันทึกได้ ข้อมูลจากกล่องดำ มีภาพประกอบ เขาใจง่ายค่ะ
โฆษณา