ฮี่ฮี่ฮี่ ผู้เขียนยอมรับครับตั้งแต่มีเจ้าตัวเล็กมาเติมเต็มในชีวิต สิ่งที่ประทับใจนอกจากการได้ เต๊าะไข่เอ๊ย ตูดอันนวลเนียนแล้วก็คงหนีไม่พ้น
"กลิ่นตัวของเจ้าตัวน้อย"
cr.pixabay
หอมมากจริงๆครับก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงหอมได้ขนาดนี้ความฟินระดับ 100 ริกเตอร์กันเลยทีเดียว(โรคจิตเข้าขั้น) จะจูจุ๊บตรงไหนก็หอมไปหมด (ชื่นจายยยย)
มีอยู่ครั้งหนึ่งเจ้าตัวน้อยกำลังหลับสนิทผู้เขียนนั่งเฝ้าจดจ่อว่าเมื่อไหร่จะตื่น
"ตื่นยังน้อ ตื่นสักทีสิ ยังไม่ตื่นอีกหรอ ยังไม่ตื่นจริงๆหรอ"
พอเจ้าตัวน้อยขยับทีผู้เขียนก็รีบวิ่งแจ้นมาเหมือนหมารอเจ้านายไม่มีผิด(อาการหนักมาก)
ก็หวังว่าเจ้าตัวน้อยจะตื่นมาเล่นแต่ก็ไม่มีวี่แววว่าจะตื่นมาเล่นเลย แล้วก็นั่งห่อเหี่ยวใจ
กลิ่นที่แค่โชยมาเบาๆก็ทำให้หายเหนื่อยหาที่ไหนไม่ได้แม้แต่ในน้ำหอมที่ราคาเหยียบหมื่นก็ยังไม่เท่าเลยครับ แก้มนวลเนียนอ๋องต๋อง ความจำม่ำ ตูดตึงเปี๊ยะ ผิวนวลเนียนชวนเอาแก้มไปไซร้ ฟินจริงๆ ผู้เขียนติดเจ้าตัวเล็กหนักมากถึงขนาดที่แม่บ้านต้องเอ่ยปาก "เป็นโอตาคุหรือไงฟร๊ะ" แหม่ปากคอเราะร้ายยิ่งนักแต่ทำไงได้ล่ะครับ
ก็คนมันหลงไปแล้วนี่นา
cr.pixabay
แม่บ้านแทบจะไม่ต้องทำอะไรเลยเพราะเรื่องดูแลเจ้าตัวน้อยผู้เขียนอาสาด้วยความเต็มใจ
แต่ถึงแม้จะหลงรักมากแค่ไหนผู้เขียนก็ไม่เคยมีความคิดที่จะตามใจเจ้าตัวน้อยไปทุกเรื่อง
ไม่เคยอวยในสิ่งที่กระทำผิดเลยแม้แต่น้อย
ผิดก็ว่าไปตามผิดไม่มีการผ่อนปรนใดๆทั้งสิ้น
กลับกันผู้เขียนจะสอนให้เขามีความอดทนรอคอยและเอาใจเขามาใส่ใจเราเสมอสอนเหตุและผลมากกว่าครับไม่ว่าเราจะรักลูกมากขนาดไหนแต่การเลี้ยงลูกแบบ
พ่อแม่รังแกฉัน
มีแต่โทษและไม่เกิดประโยชน์อะไรเลยครับ
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
